Σύντομο βιογραφικό για σχολική χρήση. Κατέβασε σε αρχείο

Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1938. Σπούδασε νομικά και άσκησε το επάγγελμα του δικηγόρου στην ίδια πόλη. Υπήρξε βασικός συνεργάτης στο περιοδικό Διαγώνιος (1958-1983), όπου δημοσίευσε ποιήματα, πεζογραφήματα, δοκίμια, μελετήματα, βιβλιοκριτικές και μεταφράσεις. Συνεργάστηκε ακόμα και με πολλά άλλα περιοδικά και εφημερίδες. Ασχολήθηκε κυρίως με την πεζογραφία. Έγραψε επίσης κριτικές για βιβλία και μελήματα για τη λογοτεχνία της Θεσσαλονίκης. Το 1988 παρουσιάστηκε από την Κρατική τηλεόραση της ΕΤ1 η τηλεοπτική μεταφορά μέρους των πεζογραφημάτων του Καζαντζή με βασικό άξονα την ιστορία της κυρα-Λισάβετ.

Τα θέματά του αναφέρονται στη ζωή της Θεσσαλονίκης, κατά τη διάρκεια της Κατοχής και της μετακατοχικής περιόδου. Γράφει ο Π. Μουλλάς για τα πεζογραφήματα που έχουν δημοσιευτεί ως το 1980 και που χαρακτηρίζονται από τον πρωταγωνιστικό ρόλο της μνήμης. «Πρόκειται ουσιαστικά για νοσταλγικές αναδρομές στο παρελθόν και στον κόσμο της παιδικής ηλικίας, απ’ όπου ανασύρονται κατοχικές και μετακατοχικές αναμνήσεις και εμπειρίες συχνά με τη μελαγχολική εκείνη συνείδηση της φθοράς που φέρνει στο πέρασμά του ο χρόνος.» Στα έργα των επόμενων χρόνων «η μνήμη θα ελέγξει αυστηρά το παρόν, όντας ωστόσο βέβαιη πως ο έλεγχός της δεν θα έχει κανέναν κοινωνικό και ηθικό αντίκτυπο, αποφασίζει αντί να κόψει και να καταπιεί τη γλώσσα της, να τη βγάλει κατάμουτρα σε όλο τον κόσμο.» (Β. Χατζηβασιλείου)

«Η γλώσσα του Καζαντζή θα παραμείνει στα δύο πρώτα βιβλία του σε μια χαμηλή μάλλον βαθμίδα ειρωνείας, προτιμώντας να τονίσει όχι τα πικρά και τα χαλασμένα μα τα γερά και τα ευφρόσυνα στοιχεία των λαϊκών του χαρακτήρων» (Β. Χατζηβασιλείου)

Διηγήματά του έχουν μεταφραστεί στα γαλλικά, αγγλικά, γερμανικά, ολλανδικά και ιταλικά. Τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο μυθιστορηματικής βιογραφίας για το βιβλίο του: Μια μέρα με τον Σκαρίμπα. Τιμήθηκε επίσης με το Κρατικό Βραβείο Πεζογραφίας (1986).

Ανθολογούνται στα σχολικά βιβλία:

Ο λάκκος