ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Βιογραφίες Ανθολογούμενων Λογοτεχνών στα βιβλία Νεοελληνικής Λογοτεχνίας Γυμνασίου - Λυκείου


Κουφόπουλος Τάκης (1927-2019)


Κουφόπουλος Τάκης

Σύντομο βιογραφικό για σχολική χρήση. Κατέβασε σε αρχείο

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1927. Σπούδασε στη σχολή πολιτικών μηχανικών του Πολυτεχνείου και κατά τη διάρκεια των σπουδών του στρατεύτηκε ως έφεδρος ανθυπολοχαγός (1949-1951). Εργάστηκε ως δημόσιος υπάλληλος ως το 1967 (οπότε παραιτήθηκε αντιδρώντας στο δικτατορικό καθεστώς του Παπαδόπουλου) και από το 1959 ως το 1960 ως πολιτικός μηχανικός στην Περσία. Κατά τη διάρκεια της απριλιανής δικτατορίας πήρε μέρος στις αντιστασιακές εκδόσεις 18 Κείμενα και Νέα Κείμενα 1 και 2, ενώ συνεργάστηκε επίσης με το περιοδικό Συνέχεια. Στη λογοτεχνία πρωτοεμφανίστηκε το 1956 με τη δημοσίευση του αφηγήματος Θητεία στο περιοδικό Νέα Πορεία. Παράλληλα πραγματοποίησε δημοσιεύσεις ποιημάτων και τρία χρόνια αργότερα πραγματοποίησε την πρώτη του έκδοση με τη συλλογή πεζών κειμένων Μικρές σύγχρονες ιστορίες.

Όσον αφορά το λογοτεχνικό του έργο, ο Κουφόπουλος ανήκει στη συνεπέστερη και ριζοσπαστικότερη τάση του ελληνικού μοντερνισμού. Μαζί με τον Γιώργο Χειμωνά είναι οι βασικοί εκπρόσωποι της αμιγέστερης μορφής του μοντερνισμού στη μεταπολεμική λογοτεχνία μας. Η γραφή του Κουφόπουλου είναι αφαιρετική στον έσχατο βαθμό. Στα διηγήματά του, ο ανώνυμος πρωτοπρόσωπος αφηγητής, που είναι ταυτόχρονα και ο βασικός ήρωας, αφηγείται παράδοξα και παράλογα συμβάντα. Ο τόπος και ο χρόνος μένουν ασαφείς και δεν προσδιορίζονται. Τον ενδιαφέρει να αποτυπώσει την ανθρώπινη συνθήκη καθ’ αυτήν, και όχι συγκεκριμένες χωροχρονικές συνθήκες. Στις ιστορίες του το παράλογο και το ονειρικό συνυφαίνονται αξεδιάλυτα με το πραγματικό. Επίσης, βασικό στοιχείο της λογοτεχνίας του είναι το υπαρξιακό αδιέξοδο των ηρώων του.

Πηγές: Ε.ΚΕ.ΒΙ., Νέο Πλανόδιον.

Ανθολογούνται στα σχολικά βιβλία:

Σώματα και χρώματα

 

 

Άλλο βιογραφικό

Ο Τάκης Κουφόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα, ορφάνεψε από τα οχτώ του χρόνια και μεγάλωσε σε συγγενικά και φιλικά σπίτια. Σπούδασε στη σχολή πολιτικών μηχανικών του Πολυτεχνείου (αποφοίτησε το 1953) και κατά τη διάρκεια των σπουδών του στρατεύτηκε ως έφεδρος ανθυπολοχαγός (1949-1951). Εργάστηκε ως δημόσιος υπάλληλος ως το 1967 (οπότε παραιτήθηκε αντιδρώντας στο δικτατορικό καθεστώς του Παπαδόπουλου) και από το 1959 ως το 1960 ως πολιτικός μηχανικός στην Περσία. Έζησε στην Αθήνα και εργάστηκε ως πολιτικός μηχανικός. Κατά τη διάρκεια της απριλιανής δικτατορίας πήρε μέρος στις αντιστασιακές εκδόσεις 18 Κείμενα και Νέα Κείμενα 1 και 2, ενώ συνεργάστηκε επίσης με το περιοδικό Συνέχεια. Στη λογοτεχνία πρωτοεμφανίστηκε το 1956 με τη δημοσίευση του αφηγήματος Θητεία στο περιοδικό Νέα Πορεία. Παράλληλα πραγματοποίησε δημοσιεύσεις ποιημάτων και τρία χρόνια αργότερα πραγματοποίησε την πρώτη του έκδοση με τη συλλογή πεζών κειμένων Μικρές σύγχρονες ιστορίες. Μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων, ο Τάκης Κουφόπουλος τοποθετείται στους έλληνες πεζογράφους της μεταπολεμικής γενιάς, με κυρίαρχα στοιχεία της γραφής του την ποιητική διάσταση, την αφαίρεση, την αλληγορία, την υπονόμευση των παραδοσιακών αφηγηματικών δομών, με σταθερό άξονα προσανατολισμού την υπαρξιακή και πολιτική αγωνία του συγγραφέα, η οποία πηγάζει τόσο από τα προσωπικά του βιώματα, όσο και από τη βίωση του αδιεξόδου της ελληνικής κοινωνίας των μεταπολεμικών χρόνων.

 

Πηγή: Ε.ΚΕ.ΒΙ.

Εργογραφία

 

Μικρές σύγχρονες ιστορίες. 1959.

Η οδός. 1962.

Εκδοχές. 1973.

Απόλογος. 1980. 

 



 

ΕΚΕΒΙ ΕΚΕΒΙ

Βιβλιοnet Βιβλιοnet

Διαδικτυακός τόπος για τον Τ. Κουφόπουλο δεσμός

Νέο Πλανόδιον δ

Εταιρεία Συγγραφέων δ