Γεννήθηκε στον Πύργο της Βουλγαρίας το 1901. Έζησε τα παιδικά χρόνια του στη Βάρνα και το 1906 εγκαταστάθηκε με την οικογένειά του στην Αθήνα. Ξεκίνησε οικονομικές σπουδές στην Ελβετία, επέστρεψε όμως στην Αθήνα χωρίς να αποφοιτήσει και γράφτηκε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, σπουδές που επίσης δεν ολοκλήρωσε. Ασχολήθηκε περιστασιακά με τη διδασκαλία της γαλλικής γλώσσας και με τη δημοσιογραφία
Στον χώρο της λογοτεχνίας πρωτοεμφανίστηκε σε ηλικία δεκαοχτώ χρόνων με δημοσιεύσεις ποιημάτων και μεταφράσεων στα περιοδικά Ελλάς (με το ψευδώνυμο Λεύκος Ιτιώτης) και Ποιητική Έκδοσις. Συνεργάστηκε με πολλά λογοτεχνικά περιοδικά. Το 1922 κυκλοφόρησε η ποιητική συλλογή του Εικοσιοχτώ ποιήματα Κλέωνος Παράσχου· Και εικοσιδύο του Baudelaire. Έγραψε αυτοβιογραφικά κείμενα, χρονικά, χρονογραφήματα, ταξιδιωτικά και βιβλία θεωρίας της λογοτεχνίας και κριτικής, ενώ ασχολήθηκε επίσης με τη λογοτεχνική μετάφραση.
Ο Παράσχος μνημονεύεται στην ιστορία της νεοελληνικής λογοτεχνίας κυρίως για την προσφορά του στον χώρο της λογοτεχνικής κριτικής, όπου επηρεάστηκε, όπως και στην ποίησή του από το πνευματικό ρεύμα του γαλλικού συμβολισμού του νεορομαντισμού και του αισθητισμού.
Ανθολογούνται στα σχολικά βιβλία:
Γεννήθηκε στον Πύργο της Βουλγαρίας και πέθανε στην Αθήνα. Γράφτηκε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών χωρίς να πάρει πτυχίο. Το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του εργάστηκε ως δημοσιογράφος. Αν και ξεκίνησε ως ποιητής άφησε ένα μικρό σε ποσότητα ποιητικό έργο. Ιδιαίτερα όμως ασχολήθηκε με την κριτική και τη μετάφραση. Μετέφρασε Μπωντλαίρ, Πασκάλ κ.ά. Από τα κριτικά του έργα σημειώνουμε: Εμμανουήλ Ροΐδης (δύο τόμοι) (1942 και 1950), Δέκα Έλληνες Λυρικοί (1937), Κύκλοι (1939), Η καλλιτεχνική δημιουργία (1944), Έλληνες Λυρικοί (1953), Ευρωπαϊκή πεζογραφία και ποίηση (1956) κ.ά.
Πηγή: Σχολικό βιβλίο β' λυκείου
Ο Κλέων Παράσχος γεννήθηκε στον Πύργο της Βουλγαρίας. Έζησε τα παιδικά χρόνια του στη Βάρνα και το 1906 εγκαταστάθηκε με την οικογένειά του στην Αθήνα. Ξεκίνησε οικονομικές σπουδές στην Ελβετία, επέστρεψε όμως στην Αθήνα χωρίς να αποφοιτήσει και γράφτηκε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, σπουδές που επίσης δεν ολοκλήρωσε. Ασχολήθηκε περιστασιακά με τη διδασκαλία της γαλλικής γλώσσας και με τη δημοσιογραφία, ως συνεργάτης εφημερίδων όπως οι: Ημερήσιος Τύπος, Ελεύθερον Βήμα, Ακρόπολις, Πρωία, Καθημερινή, Δημοκρατία και άλλες ενώ εργάστηκε για μικρό χρονικό διάστημα και στο Υπουργείο Τύπου και Πληροφοριών. Στον χώρο της λογοτεχνίας πρωτοεμφανίστηκε σε ηλικία δεκαοχτώ χρόνων με δημοσιεύσεις ποιημάτων και μεταφράσεων στα περιοδικά Ελλάς (με το ψευδώνυμο Λεύκος Ιτιώτης) και Ποιητική Έκδοσις, στο δεύτερο μάλιστα ήταν και μέλος της συντακτικής ομάδας. Συνεργάστηκε με πολλά λογοτεχνικά περιοδικά, όπως τα: Λύρα, Λόγος, Βωμός, Γράμματα (Αλεξάνδρειας), Κριτική και Τέχνη, Εβδομάς, Αναγέννηση, Νέα Εστία, Αγγλοελληνική Επιθεώρηση. Το 1922 κυκλοφόρησε η ποιητική συλλογή του Εικοσιοχτώ ποιήματα του Κλέωνος Παράσχου και εικοσιδύο του Μπωντλαίρ. Ακολούθησε μία ακόμη ποιητική συλλογή, με τίτλο Μακρινή Μουσική και εξέδωσε αυτοβιογραφικά κείμενα, χρονικά, χρονογραφήματα, ταξιδιωτικά κείμενα και βιβλία θεωρίας της λογοτεχνίας και κριτικής, ενώ ασχολήθηκε επίσης με τη λογοτεχνική μετάφραση (από έργα των Ντεμέλ, Μορεάς, Πασκάλ, Σταντάλ, Μανν και άλλων). Πέθανε στην Αθήνα. Ο Παράσχος μνημονεύεται στην ιστορία της νεοελληνικής λογοτεχνίας κυρίως για την προσφορά του στον χώρο της λογοτεχνικής κριτικής, όπου επηρεάστηκε, όπως και στην ποίησή του από το πνευματικό ρεύμα του γαλλικού συμβολισμού του νεορομαντισμού και του αισθητισμού.
Πηγή: Ε.ΚΕ.ΒΙ.
Εργογραφία
Ι.Ποίηση
• Εικοσιοχτώ ποιήματα Κλέωνος Παράσχου· Και εικοσιδύο του Baudelaire. Αθήνα, Ζηκάκης, [1922].
• Μακρυνή μουσική. Αθήνα, Μαυρίδης, 1940 (και νέα έκδοση Αθήνα, τυπ.Προμηθεύς, 1961).
ΙΙ.Πεζογραφία
• Παραμύθι. Αθήνα, Άλφα, 1949.
• Χρονικό· Κύκλος πρώτος. Αθήνα, έκδοση του περ.Φιλολογικά Χρονικά, 1945.
• Βιογραφία· …Μετοπωρινόν ομβρήσαντος Ζηνός ερισθενέος… Αθήνα, τυπ.Πυρσού, 1951.
• Βιογραφία· (Νέες σελίδες). Αθήνα, 1957.
• Μεσόγειος. 1962.
ΙΙΙ.Δοκίμια – Μελέτες – Χρονογραφήματα - Ανθολογίες
• Η καλλιτεχνική δημιουργία· Δοκίμιο. Αθήνα, Ίκαρος, χ.χ.
• Εκλογή από τα ωραιότερα ελληνικά λυρικά ποιήματα. Αθήνα, Φλάμμα, 1931 (σε συνεργασία με τον Ξ.Λευκοπαρίδη).
• Ίων Δραγούμης. Αθήνα, Πυρσός, 1936.
• Δέκα έλληνες λυρικοί. Αθήνα, 1937.
• Μορφές και ιδέες · Πρώτος κύκλος. Αθήνα, 1939.
• Κύκλοι. Αθήνα, 1939.
• Εισαγωγή στη σύγχρονη ελληνική ποίηση. Αθήνα, 1940.
• Εμμανουήλ Ροΐδης· Η ζωή, το έργο, η εποχή του, τόμος α΄. Αθήνα, 1942.
• Η καλλιτεχνική δημιουργία. Αθήνα, 1944.
• Χρονικό· Κύκλος πρώτος. Αθήνα, έκδοση Φιλολογικών Χρονικών, 1945.
• Εμμανουήλ Ροΐδης· Η ζωή, το έργο, η εποχή του, τόμος β΄. Αθήνα, Αετός Α.Ε., 1950.
• Έλληνες λυρικοί. Αθήνα, 1953.
• Μορφές και ιδέες · (κύκλος νέος). Αθήνα, 1956.
• Ευρωπαϊκή πεζογραφία και ποίηση. Αθήνα, Δίφρος, 1956.
• Ανθολογία της ευρωπαϊκής και αμερικανικής ποιήσεως. Αθήνα, Σίμος Σιμεωνίδης, 1962.
• Προβλήματα λογοτεχνίας. Αθήνα, Ζάρβανος, 1964.
IV. Μετάφραση
• Γκυ ντε Μωπασάν, Ο Φιλαράκος· Μυθιστόρημα· Μετάφρασις Κλ.Παράσχου, τόμος δεύτερος. Αθήνα, Ζηκάκης, 1925.
• Henri d’ Almeras, Άντρες που αγαπήθηκαν· Μετάφραση Κλ.Παράσχου. Αθήνα, Οι φίλοι του Βιβλίου, 1945.
• Οχτώ δοκίμια του Montaigne· Γαλλικό κείμενο με πρόλογο, μετάφραση και σημειώσεις του Κλέωνος Παράσχου. Αθήνα, Institut Francais d’ Athenes, 1957.
• Στροφές του Ζαν Μωρεάς· Μεταφρασμένες από τον Κλέωνα Β. Παράσχο μ’ ένα μελέτημα για το έργο κ’ ένα σημείωμα για τη μετάφραση. Αθήνα, 1964.
• Richard Dehmel, Λυτρωμοί. Αθήνα, χ.χ. (σε συνεργασία με τον Άγγελο Βαρβαγιάννη).
• Ουέλς, στη χώρα των τυφλών και άλλα διηγήματα· Μετάφρασις Κλ.Παράσχου. Αθήνα, Βασιλείου, χ.χ.