Βαβούρης Σταύρος (1925-2008)
Σύντομο βιογραφικό για σχολική χρήση. Κατέβασε σε αρχείο 
Γεννήθηκε στην Αθήνα. Αποφοίτησε από τη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και εργάστηκε ως καθηγητής φιλολογίας στη Μέση Εκπαίδευση. Στη λογοτεχνία πρωτοεμφανίστηκε το 1944 με τη δημοσίευση του ποιήματος Χίμαιρα στο περιοδικό Νεανική Φωνή. Το 1952 κυκλοφόρησε η πρώτη ποιητική συλλογή του, με τίτλο Εδώ φαντάσου καλπασμούς και κύματα. Από τότε ασχολείται κυρίως με την ποίηση, ενώ έγραψε επίσης μία μελέτη για την ποίηση του Άθου Δημουλά και τη συλλογή πεζογραφημάτων Εν ερημίαις και σχόλαις. Ποιήματά του έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, τα γερμανικά και τα πολωνικά. Πέθανε τον Νοέμβριο του 2008.
Στα πρώτα ποιήματά του ακολουθεί την τεχνική του Κωνσταντίνου Καβάφη. Δίνοντάς τους δραματουργική μορφή, σφραγίζει πρόσωπα με ιστορική υπόσταση με την αβεβαιότητα του έρωτα και το τραύμα που προκαλεί η απώλεια. Μετά το 1980 πραγματοποιεί στροφή στο έργο του: αιχμηρά αλλά και με ειρωνεία παρουσιάζει τη ματαιότητα του έρωτα και το ανέφικτο της ευτυχίας. Ποιητής του πάθους, που δοκιμάζεται στα όρια της οδύνης, μιλάει σωματικά για τον έρωτα, συγκρατημένα και κομψά, χωρίς να κάνει δηλώσεις για τον σεξουαλικό του προσανατολισμό. Μόνο στα ποιήματα της τελευταίας εικοσαετίας και μετά την έξοδό του από τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, αναφέρεται ανοιχτά στην ομοφυλοφιλία του. Ανήκει στην πρώτη μεταπολεμική γενιά. Το 1986 του απονεμήθηκε το 2ο Κρατικό Βραβείο Ποίησης για τη συλλογή «Πού πάει, πού με πάει αυτό το ποίημα».
Πηγές: Ε.ΚΕ.ΒΙ. Βικιπαίδεια
Ανθολογούνται στα σχολικά βιβλία:
Άλλα βιογραφικά
Γεννήθηκε το 1925 στην Αθήνα, όπου σπούδασε Φιλολογία. Υπηρέτησε στη Μέση Εκπαίδευση. Έργα: Ποίηση: Εδώ φαντάσου καλπασμούς και κύματα, Τρία ποιήματα, Σημειώσεις για έναν άνθρωπο που πέθανε, Πικρά χείλη δίχως γεύση παραδοχής, Ξηρά ποιήματα — Στη διακεκαυμένη, Οι Ατρείδες της Φωτιάς και της Σιωπής, Ορφέας κατερχόμενος. Επιλογή από το έργο του: Delecta, Ποιήματα, Στον αστερισμό των εγκλίσεων και των χρόνων του ρήματος «έρχομαι», Πού πήγε, ως πού πήγε αυτό το ποίημα (1040-1993);.Πεζά: Εν ερημίαις και σκολιαίς, Προτάσεις για την ποίηση του Αθω Δημουλά.
Πηγή: Σχολικό βιβλίο γ' λυκείου
Ο Σταύρος Βαβούρης γεννήθηκε στην Αθήνα. Αποφοίτησε από τη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και εργάστηκε ως καθηγητής φιλολογίας στη Μέση Εκπαίδευση. Στη λογοτεχνία πρωτοεμφανίστηκε το 1944 με τη δημοσίευση του ποιήματος Χίμαιρα στο περιοδικό Νεανική Φωνή. Το 1952 κυκλοφόρησε η πρώτη ποιητική συλλογή του, με τίτλο Εδώ φαντάσου καλπασμούς και κύματα. Από τότε ασχολείται κυρίως με την ποίηση, ενώ έγραψε επίσης μία μελέτη για την ποίηση του Άθου Δημουλά και τη συλλογή πεζογραφημάτων Εν ερημίαις και σχόλαις. Ποιήματά του έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, τα γερμανικά και τα πολωνικά. Πέθανε τον Νοέμβριο του 2008.
Πηγή: Ε.ΚΕ.ΒΙ
Εργογραφία
Ι. Ποίηση
• Εδώ φαντάσου καλπασμούς και κύματα. 1952
• Τρία ποιήματα. 1954
• Σημειώσεις για έναν Άνθρωπο που πέθανε. 1956
• Πικρά χείλη δίχως γεύση παραδοχής. 1959
• Τα ξηρά ποιήματα. 1963
• Οι Ατρείδες της φωτιάς και της σιωπής. 1964
• Ορφέας κατερχόμενος. 1971
• Delecta. 1971
• Ποιήματα. 1977
• Στον αστερισμό των χρόνων και των εγκλίσεων του ρήματος «έρχομαι». 1980
• Carmina Profana. 1983
• Τα ακαριαία· Εμείς· 1980-1984. 1984
• Πού πάει, πού με πάει αυτό το ποίημα. 1985
• Ημέρες, νύχτες, που’ ναι θες. 1987
• Εξάλλου, μη ρωτάς. 1988
«Πού πήγε, ως πού πήγε αυτό το ποίημα (1940-1993)», 1998
«Κι αυτά; Ίσως», 1999
ΙΙ. Πεζογραφία
• Εν ερημίαις και σκολιαίς. 1965
ΙΙΙ. Μελέτες
• Προτάσεις για την ποίηση του Άθου Δημουλά. 1966
