Σύντομο βιογραφικό για σχολική χρήση. Κατέβασε σε αρχείο

O Όσκαρ Oυάιλντ ήταν ιρλανδικής καταγωγής. Γεννήθηκε στο Δουβλίνο το 1854 και πέθανε στο Παρίσι το 1900. Σπούδασε λογοτεχνία και φιλολογία στο Trinity College του Δουβλίνου και στο Πανεπιστήμιο της Oξφόρδης και ήταν βαθύς γνώστης του αρχαιοελληνικού πολιτισμού. Στις αρχές της δεκαετίας του 1890 τελειοποίησε τις ιδέες του σχετικά με την ανωτερότητα της τέχνης σε μια σειρά από διαλόγους και δοκίμια, ενώ ενσωμάτωσε σκέψεις του για την παρακμή, την δολιότητα και την ομορφιά στο μοναδικό του μυθιστόρημα Το πορτραίτο του Ντόριαν Γκρέι. Αφιερώθηκε στο γράψιμο και έγινε ο εισηγητής των ρευμάτων του «Αισθητισμού» και του «Παρακμιακού κινήματος». Πίστευε στη «θεραπευτική Τέχνη» κι όχι στην Τέχνη για την Τέχνη, καθώς η Τέχνη δε βελτιώνει την κοινωνία. Το 1895 καταδικάστηκε σε δύο χρόνια καταναγκαστικά έργα με την κατηγορία της ομοφυλοφιλίας. Από τη θητεία του στη φυλακή γεννήθηκαν τα δύο αριστουργήματά του, Η μπαλάντα της φυλακής του Ρήντιγκ και το De Profundis. Μετά την αποφυλάκισή του το 1897, εγκαταστάθηκε οριστικά στο Παρίσι, ως τον θάνατό του το 1900.

Επισκέφθηκε την Ελλάδα, τον Απρίλιο του 1877, με τον τότε καθηγητή του Τζ. Μάχαφυ. Έμεινε ένα εξάμηνο και επισκέφθηκε την Κόρινθο, τη Ζάκυνθο, το Άργος, την Ανδρίτσαινα, το Κατάκολο, την Κέρκυρα, και φυσικά την Ακρόπολη. Περιηγήθηκε στη γη που πάντα θαύμαζε, ξεναγήθηκε στον Ναό των Βασσών, ενώ παρακολούθησε από κοντά ανασκαφές στο Κατάκολο. Ο Ουάιλντ, αφού επισκέφθηκε το αρχαίο θέατρο του Άργους, δήλωσε, πριν αποχωρήσει από τη χώρα μας: «Οι Έλληνες ήσαν έθνος τεχνοκριτών  και ανακάλυψαν την κριτική της τέχνης, όπως και κάθε άλλο είδος κριτικής. Σε τελευταία ανάλυση, ποιο είναι το κυριότερο χρέος μας στους Έλληνες; Το κριτικό πνεύμα, απλούστατα. Και το πνεύμα αυτό, που το άσκησαν επίσης, και σε ζητήματα επιστήμης και θρησκείας, ηθικής και μεταφυσικής, πολιτικής και παιδείας, το άσκησαν επίσης και σε ζητήματα τέχνης. Μας άφησαν το τελειότερο, ως τώρα, σύστημα κριτικής πάνω σε δύο υπέρτατες και ευγενέστατες τέχνες, τη Ζωή και τη Λογοτεχνία».

Πηγές: Βιβλιονέτ, Βικιπαίδεια, maxmag.gr

Ανθολογούνται στα σχολικά βιβλία:

O πιστός φίλος