Οι παροιμιόμυθοι είναι μικροί μύθοι ή λαϊκού περιεχομένου
ιστοριούλες, που η μορφή τους θυμίζει τις παροιμίες. Χαρακτηριστικά γνωρίσματά
τους είναι η συντομία, η σάτιρα, η θυμόσοφη και γνωμική διάθεση. Ο παροιμιόμυθος
μπορεί να είναι μια απλή αφήγηση ή περιγραφή· μπορεί, επίσης, να έχει μορφή
διαλόγου. Το περιεχόμενό του είναι λιτό και μεστό, και οι στόχοι του
ηθικοδιδακτικοί.
1. Κάποιου εκαίγονταν το σπίτι κι έλεγε:
«Έχω τα κλειδιά».
✳ ✳ ✳
2. Ο Γρηγόρης εγρηγόρει* κι ο Μελέτης εμελέτα, κι ο
Γρηγόρης την
επήρε του Μελέτη τη γυναίκα!
✳ ✳ ✳
3. Όλα τα ψάρια σ’ ένα τηγάνι τηγανιζόντανε και το
καθένα έλεγε τ’
αλλουνού:
«Κάμε παραυτού*, γιατί μ’ έκαψες».
✳ ✳ ✳
4. — Τρέχ’ η μύξα σου, γαμπρέ.
— Είν’ από το χειμώνα.
— Αμ σε ξέρω κι από το καλοκαίρι!
Ερωτήσεις - Δραστηριότητες
Τα κλειδιά, κάτω από ομαλές συνθήκες, μας
εξασφαλίζουν, μας κάνουν να αισθανόμαστε σίγουροι. Γιατί, λοιπόν, είναι
άχρηστα σ’ αυτή την περίπτωση; (παροιμιόμυθος 1)
Πώς φαντάζεστε τον Μελέτη και πώς τον Γρηγόρη; Υπάρχει
σχέση των ονομάτων και του χαρακτήρα τους; (παροιμιόμυθος 2)
Ποια ανθρώπινη συμπεριφορά κατακρίνεται στον 3ο
παροιμιόμυθο;
Να γράψετε τις συνέπειες του ατομισμού. (παροιμιόμυθος
3)
Να εξηγήσετε τον 4ο παροιμιόμυθο.
Τα μειονεκτήματά μας πρέπει να τα κρύβουμε ή να τα
καταπολεμούμε; Ποια προβλήματα δημιουργεί η απόκρυψή τους; Πώς πρέπει να
γίνεται η καταπολέμησή τους;
* εγρηγόρει (γρηγορώ):
έσπευδε, ήταν σε ετοιμότητα