Αρχαία ελληνική μυθολογία

ΑΙΤΝΑ





 

Η Αίτνα, από την οποία ονομάστηκε το ομώνυμο ηφαίστειο στην Κατάνη της Σικελίας, ήταν κόρη του Ουρανού και της Γης ή του Εκατόγχειρα Βριάρεου ή Αιγαίωνα. Αυτή η Νύμφη της Σικελίας έπαιξε καθοριστικό στη διαμάχη ανάμεσα στον Ήφαιστο και τη Δήμητρα για το ποιος από τους δύο θεούς θα κυριαρχούσε στο ηφαιστειογενές και γεμάτο σιτοβολώνες νησί.

ἡ δὲ Αἴτνη Σικελίας ὄρος ἀπὸ Αἴτνης τῆς Οὐρανοῦ καὶ Γῆς, ὥς φησιν Ἄλκιμος ἐν τῷ περὶ Σικελίας. Σιμωνίδης δὲ Αἴτνην φησὶ κρῖναι ῞Ηφαιστον καὶ Δήμητραν περὶ τῆς χώρας ἐρίσαντας. Δημήτριος δὲ ὁ Καλλατιανὸς τοῦ Βριάρεω, ἑνὸς τῶν Κυκλώπων, παῖδας γενέσθαι Σικανὸν καὶ Αἴτνην, ἀφ᾽ ἧς τὸ ὄνομα. (Σχόλ. στον Θεόκρ. 1.65)

Λεγόταν ακόμη ότι υπήρξε μητέρα των δύο Παλικών δαιμόνων από τον Ήφαιστο –Αἴτνης τῆς Ὠκεανοῦ καὶ Ἡφαίστου (Στέφ. Βυζ., Παλική).