Η Θάλεια ήταν μία από τις τρεις Χάριτες, κόρη του Δία και της Ωκεανίδας Ευρυνόμης, αδελφή της Αγλαΐας και της Ευφροσύνης:
Τρεις Χάριτες μ’ ωραία μάγουλα του γέννησε η Ευρυνόμη,
η κόρη του Ωκεανού που ᾽χει όψη πολυέραστη,
την Αγλαΐα, την Ευφροσύνη και την εράσμια Θαλίη.
Από τα βλέφαρά τους στάζει καθώς κοιτάνε έρωτας
που παραλύει τα μέλη. Κι ωραία κάτω απ’ τα φρύδια βλέπουν.
(Ησ., Θεογ. 907-911, μετ. Στ. Γκιργκένης)
Στην Ιλιάδα ως σύζυγος του Ήφαιστου αναφέρεται η λαμπρομάντιλη Χάρις, καλή θεά (Σ 382-383), και δεν είναι σαφές αν Χάρις είναι το όνομά της ή εννοείται ότι είναι μία από τις τρεις Χάριτες. Στα σχόλια στο ομηρικό έπος σημειώνεται το εξής: τὴν ὤπυιε [τη νυμφεύθηκε]: τινὲς Θάλειαν αὐτήν, οἱ δὲ Ἀγλαΐαν ὀνομάζεσθαι. Ωστόσο, στη Θεογονία με σαφήνεια αναφέρεται ως σύζυγος του χωλού και δύσμορφου Ήφαιστου η Αγλαΐα –Κι ο Ήφαιστος ο περίφημος κουτσός, την Αγλαΐα, / την πιο μικρή από τις Χάριτες, ομόκλινή του θαλερή την έκανε (Ησ., Θεογ. 945-6, μετ. Στ. Γκιργκένης)– προσωποποίηση αυτού που φανερώνει το όνομά της (λαμπρότης, καλλονή, κόσμος, χαρά εορτής, θρίαμβος, δόξα –Λεξικό LSJ). Μαζί απέκτησαν τέσσερις κόρες που διακρίνονταν για το κάλλος τους, αλλά και για άλλες αρετές, βλαστητικές και πνευματικές, όπως διαφαίνεται στα ονόματά τους: Ευθένεια, Εύκλεια, Ευφήμη, Φιλοφροσύνη.
ἐξ Ἡφαίστου καὶ Ἀγλαΐας Εὔκλειαν καὶ Εὐθένειαν ἀπογεννῶσι καὶ Εὐφήμην καὶ Φιλοφροσύνην, αἳ καὶ αὐταὶ τὸ σωματοειδὲς τῷ κάλλει διαπρέπον ἀποτελοῦσι. (Πρόκλ. Σχόλ. Τίμ. 1.333.4-6)