Ο μύθος που περιβάλλει τον ποταμό Έβρο της Θράκης θυμίζει την ιστορία της Φαίδρας που πραγματεύεται ο Ευριπίδης στην τραγωδία Ιππόλυτος. Η Φαίδρα ερωτεύτηκε τον γιο του συζύγου της, επειδή όμως εκείνος αρνήθηκε τον έρωτά της, τον συκοφάντησε στον πατέρα του Θησέα για άνομες προτάσεις. Ο πατέρας έδιωξε τον γιο που τελικά σκοτώθηκε, καθώς τα άλογα του άρματος που οδηγούσε, και το οποίο του είχε χαρίσει ο πατέρας του, αφήνιασαν στη θέα ενός ταύρου που βγήκε από τη θάλασσα.

Παρόμοια είναι η ιστορία του Έβρου, γιου του βασιλιά Κασάνδρου της Θράκης και της Κροτωνίκης. Ο βασιλιάς έδιωξε τη μητέρα του γιου του και παντρεύτηκε τη Δαμασίππη, κόρη του Άτρακος. Αυτή ερωτεύθηκε παθολογικά τον προγονό της και του έστειλε μήνυμα να συνευρεθούν. Εκείνος πάλι, αποφεύγοντας σαν Ερινύα την μητριά του, περνούσε το χρόνο του κυνηγώντας —όπως και ο Ιππόλυτος. Τότε η Δαμασίππη διέδωσε ψευδείς κατηγορίες, ότι δήθεν ο Έβρος θέλησε να τη βιάσει. Κυριευμένος από ζήλεια ο Κάσανδρος, αλλά και με τη σκέψη ότι ο γιος του επιβουλευόταν τον γάμο του, κρατώντας γυμνό το ξίφος του στα χέρια, κατεδίωξε τον Έβρο μέχρι τον ποταμό που ονομαζόταν Ρόμβος (=σβούρα, δίνη), επειδή τα νερά του κατά την κατηφορική τους πορεία συστρέφονταν. Στα νερά αυτού του ποταμού έπεσε ο νέος, για να μην πιαστεί από τον πατέρα του που τον είχε παγιδεύσει, και πνίγηκε. Από τότε το ποτάμι ονομάζεται Έβρος, «όπως ιστορεί ο Τιμόθεος στο ενδέκατο βιβλίο του έργου του Περί ποταμών», γράφει ο Ψευδο-Πλούταρχος (π. ποτ. 4). Μέσα σε αυτόν τον ποταμό φύεται ένα βοτάνι παρόμοιο με τη ρίγανη, του οποίου την κορυφή κόβουν οι Θράκες και, αφού χορτάσουν τρώγοντας την τροφή της Δήμητρας, την τοποθετούν πάνω στη φωτιά. Εισπνέουν την αναθυμίαση που αναπέμπεται και βυθίζονται σε βαθύ ύπνο, σε λήθαργο. Στα νερά αυτού του ποταμού έρριξαν οι Μαινάδες το κεφάλι του Ορφέα. Ξεβράστηκε στη θάλασσα και έπλευσε μέχρι το νησί της Λέσβου φωνάζοντας το όνομα της Ευρυδίκης.

Σχετικά λήμματα

ΦΑΙΔΡΑ, ΟΡΦΕΑΣ