Αρχαία ελληνική μυθολογία

Θράκες

ΠΕΙΡΟΟΣ ή ΠΕΙΡΕΩΣ ή ΠΕΙΡΩΣ




Θρακιώτης, γιος του Ίμβρασου, σύμμαχος των Τρώων (Ιλ. Β 814). Περιγράφεται ως γενναίος πολεμιστής. Σκότωσε τον Διώρη, τον γιο του Αμαρυγκέα, έναν από τους τέσσερις αρχηγούς των Επειών. Σκοτώθηκε από τον Θόαντα.

Η μοίρα τότ’ εσπέδισε τον Διώρη Αμαρυγκείδην·
πέτρα τον πήρε δοντερή στην δεξιάν του κνήμην
εις τ’ αστραγάλι· ο Πείροος την έριξ΄ ο Ιμβρασίδης·
των Θρακών ήταν αρχηγός και από τον Αίνον ήλθε·
τα νεύρα και τα κόκαλα του σύντριψεν ο μέγας
λίθος και κάτω έπεσε τ’ ανάσκελα στην σκόνη·
και ως ξεψυχούσεν άπλωσε στους ποθητούς συντρόφους
τα δυο του χέρια· έτρεξεν ο Πείροος, που τον είχε
κτυπήσει και στον ομφαλόν τον λόγχισε και χάμου
τα έντερά του χύθηκαν, κι έχασ’ ευθύς το φως του.
Και ως έφευγε τον κτύπησεν εις τον μαστόν επάνω
ο Αιτωλός Θόας και ο χαλκός μες στο πνευμόνι εμπήχθη·
τον σίμωσε και το βαρύ κοντάρι από το στήθος
απέσπασ, έσυρ' εν ταυτώ τ' ακονητό του ξίφος,
μες στην κοιλιά τον κτύπησε και την ψυχήν του επήρε.
Δεν τον εγύμνωσε, ότι αυτόν οι σύντροφοί του Θράκες
οι ακρόκομοι τον φύλαγαν με τα μακριά κοντάρια,
και, αν κι ήταν μέγας και λαμπρός και ανδρειωμένος, όμως
τον έσπρωξαν· τινάχθηκεν αυτός κι εσύρθη οπίσω·
έτσι στο χώμα εκείτονταν πλάγι με πλάγ' οι δύο
των χαλκοφράκτων Επειών και των Θρακών αντάμα
οι αρχηγοί· κι άνδρες πολλοί τριγύρω εφονευόνταν.

(Ιλ. Δ 518-539, μετ. Ι. Πολυλάς)

Ο γιος του Ρίγμος πολέμησε και αυτός αλλά σκοτώθηκε από τον Αχιλλέα:

[…] κατόπιν τον Πειρείδην
Ρίγμον της Θράκης, μαχητήν εξαίσιον ακοντίζει·
εμπήχθ’ η λόγχη στην κοιλιά κι εβρόντησε απ’ τ’ αμάξι

(Ιλ. Υ 464-466).