8. Κινήσεις ΦΥΣΙΚΕΣ και κινήσεις ΒΙΑΙΕΣ

Αναφορικά με το φαινόμενο Κίνηση, στην οποία η αλλαγή είναι η αλλαγή θέσης, ο Αριστοτέλης κάνει μια διάκριση των επίγειων κινήσεων

α. σε ΦΥΣΙΚΕΣ και β. σε ΒΙΑΙΕΣ.

η ΦΥΣΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ

Από τη σκοπιά του υλικού και του τελικού αιτίου, η ΦΥΣΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ κάθε επίγειου σώματος καθορίζεται

(α) από την αναλογία των τεσσάρων στοιχείων που το αποτελούν και

(β) από τη θέση την οποία έχει σε κάποια στιγμή σε σχέση με τις φυσικές θέσεις των τεσσάρων Στοιχείων.

Σε μια ποσότητα νερού που βράζει στο στοιχείο Ύδωρ προστίθεται το στοιχείο Πυρ το οποίο, έχοντας τη φυσική του θέση ψηλότερα, σπρώχνει τον υδρατμό να ανέβει.

Και αυτό διότι (τελικό αίτιο) το ΤΕΛΟΣ ( ο ΣΚΟΠΟΣ ) είναι να προσεγγίσει την περιοχή στην οποία κυριαρχεί το στοιχείο Πυρ.

Η σιδερένια μπίλια, στην ΥΛΗ της οποίας κυριαρχεί το στοιχείο Γη , κινείται προς το έδαφος γιατί εκεί επικρατεί το στοιχείο Γη.

Ο σκοπός είναι το στοιχείο Γη να μετακινηθεί προς τα κει που κυριαρχεί το στοιχείο Γη.

η ΒΙΑΙΗ ΚΙΝΗΣΗ

Κάθε ΚΙΝΗΣΗ που παραβιάζει την τάση των σωμάτων να κινούνται προς τη φυσική τους θέση θεωρείται ΒΙΑΙΗ και για να λάβει χώρα απαιτείται «κινούν» (ΠΟΙΗΤΙΚΟ) ΑΙΤΙΟ. Η θεώρηση αυτή έβαζε σημαντικά ερωτηματικά τα οποία απασχόλησαν του αριστοτελικούς επί 1800 χρόνια μετά το θάνατο του Αριστοτέλη.

Πώς μπορεί λόγου χάριν να κινείται ένα βέλος από τη στιγμή που χάνει την επαφή του με το τόξο; Ποιο είναι το ποιητικό αίτιο; Ποιος το σπρώχνει;

επιστροφή στην κεντρική σελίδα η ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ