Ο Πανιερώτατος
Μητροπολίτης Κισινιώβου και Χοτίνσκ κυρός Γαβριήλ. (1746-1821). |
Ο κατά κόσμον Γρηγόριος Μπανουλέσκου-Μποντόνιν γεννήθηκε το 1746 στην Μπιστρίτσα (Bistrița) της Τρανσυλβανίας της Ρουμανίας (στην αυτοκρατορία των Αψβούργων τότε). Σπούδασε στη Θεολογική Ακαδημία Κιέβου, στην Πάτμο, τη Σμύρνη και την Αθωνιάδα Ακαδημία του Αγίου Όρους. Το 1779 εκάρη μοναχός στην Κωνσταντινούπολη. Λόγω επιδημίας πανώλης έφυγε από την Κωνσταντινούπολη και μετέβη στο Ιάσιο. Στις 31 Αυγούστου 1781 χειροτονήθηκε Διάκονος από τον Μητροπολίτη Μολδαβίας Γαβριήλ (του Οικουμενικού Πατριαρχείου) και την 1 Σεπτεμβρίου 1781 χειροτονήθηκε Πρεσβύτερος από τον ίδιο Μητροπολίτη. Το 1782 ύστερα από πρόσκληση του φίλου του Μητροπολίτη Σλαβινίου και Χερσώνος Νικηφόρου (Θεοτόκη) μετέβη στην Πολτάβα της Ουκρανίας και διορίστηκε καθηγητής στο εκεί Θεολογικό Σεμινάριο. Το 1784 επέστρεψε στο Ιάσιο και έλαβε το οφίκιο του Αρχιμανδρίτη. Το 1787 μετά την έναρξη του Ρωσοτουρκικού πολέμου κατέφυγε στη Ρωσία. Στις 17 Ιανουαρίου 1788 διορίστηκε Διευθυντής του Θεολογικού Σεμιναρίου Αικατερινοσλάβ (σημερινό Ντνίπρο). Μετά την κατάληψη των Παραδουναβίων Ηγεμονίων από τη Ρωσία ιδρύθηκε στα εδάφη τους από την Εκκλησία της Ρωσίας η Εξαρχία Μολδοβλαχίας (1789). Ο τοποτηρητής της Εξαρχίας Αρχιεπίσκοπος Αικατερινοσλάβ Αμβρόσιος χειροτόνησε στις 26 Δεκεμβρίου 1791 τον Αρχιμανδρίτη Γαβριήλ Επίσκοπο Μπελγορόδου και Μπενδέρι, Βικάριο της Εξαρχίας Μολδοβλαχίας. Στις 11 Φεβρουαρίου 1792 προήχθη σε Μητροπολίτη και διορίστηκε Έξαρχος Μολδαβίας, Βλαχίας και Βεσσαραβίας. Ο διορισμός του θεωρήθηκε από τον Οικουμενικό Πατριάρχη Νεόφυτο τον Ζ΄ (α΄ πατριαρχεία 1789-1794) ως εισπήδηση στη δικαιοδοσία του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Μετά την επαναφορά των Ηγεμονιών στην κυριαρχία της Οθωμανικής αυτοκρατορίας συνελήφθη από τις Οθωμανικές αρχές στις 19 Ιουνίου 1792 και οδηγήθηκε στην Κωνσταντινούπολη. Η Ιερά Σύνοδος του Οικουμενικού Πατριαρχείου προέβη στην καθαίρεσή του. Με τη μεσολάβηση του Ρώσου πρεσβευτή στην Κωνσταντινούπολη του επιτράπηκε να επιστρέψει στη Ρωσία. Στις 10 Μαΐου 1793 εξελέγη Μητροπολίτης Αικατερινσολάβ, Χερσώνος και Ταυρίδος με έδρα την Πολτάβα. Στις 31 Δεκεμβρίου 1797 ο τίτλος της Επισκοπής του μεταβλήθηκε σε "Νέας Ρωσίας (έτσι ονομάστηκε το Αικατερινοσλάβ) και Δνειπέρου" με έδρα το Νοβομίργοροδ. Στις 29 Σεπτεμβρίου 1799 εξελέγη Μητροπολίτης Κιέβου και Γαλικίας. Στις 21 Αυγούστου 1803 παραιτήθηκε και αποσύρθηκε στην Οδησσό. Το 1805 εγκαταστάθηκε στο Ντουμποσάρι της Βεσσαραβίας. Κατά τη διάρκεια του επόμενου Ρωσοτουρκικού πολέμου (1806-1812) τα Ρωσικά στρατεύματα κατέλαβαν και πάλι τις Ηγεμονίες. Στις 27 Μαρτίου 1808 ο Μητροπολίτης Γαβριήλ διορίστηκε και πάλι Έξαρχος Μολδαβίας, Βλαχίας και Βεσσαραβίας. Με το τέλος του πολέμου (16 Μαΐου 1812) και την εκκένωση της Μολδαβίας από τα Ρωσικά στρατεύματα, ο Μητροπολίτης Γαβριήλ αναγκάστηκε να φύγει από το Ιάσιο. Εγκαταστάθηκε στη Βεσσαραβία (η οποία προσαρτήθηκε τότε στη Ρωσία) και εισηγήθηκε την ίδρυση εκκλησιαστικής επαρχίας με έδρα το Κισνόβιο (Chișinău). Το αίτημά του εγκρίθηκε και στις 21 Αυγούστου 1813 ιδρύθηκε η Μητρόπολη Κισινιώβου και Χοτίνσκ στην οποία την ίδια ημέρα τοποθετήθηκε ο Μητροπολίτης Γαβριήλ. Εκοιμήθη στις 30 Μαρτίου 1821. Στις 15 Ιουλίου 2016 ανακηρύχθηκε άγιος από το Πατριαρχείο Ρωσίας. |
Αναθεώρηση: Τρίτη, 13 Αυγούστου 2024.