Ο
κατά κόσμον Θεόδωρος Ιβάνοβιτς Ναντέζντιν γεννήθηκε περί το 1808 στον
οικισμό Πούσκαρ της πόλης Ντανκώβ (Dankov) του Κυβερνείου
Ριαζάν. Το 1829 αποφοίτησε από το Θεολογικό Σεμινάριο του Ριαζάν και το 1833
από τη Θεολογική Ακαδημία Αγίας Πετρουπόλεως. Στις 19 Νοεμβρίου 1831 εκάρη
μοναχός. Διάκονος χειροτονήθηκε στις 29 Νοεμβρίου 1831 και Πρεσβύτερος στις
29 Ιουλίου 1833. Στις 19 Φεβρουαρίου 1840 έλαβε το οφίκιο του Αρχιμανδρίτη.
Διετέλεσε Διευθυντής του Θεολογικού Σεμιναρίου Πολτάβας (1841-1850), του
Θεολογικού Σεμιναρίου Κούρσκ (1850-1851) και του Θεολογικού Σεμιναρίου Κάτω
Νοβγορόδου (1851-1857). Στις 13 Ιανουαρίου 1857 χειροτονήθηκε Επίσκοπος
Σαμάρας και Σταυρουπόλεως. Διετέλεσε τοποτηρητής της Επισκοπής Σιμπίρσκ
(Αύγουστος 1858-Οκτώβριος 1858) και της Επισκοπής Σαρατώβου (Οκτώβριος
1863-Ιανουάριος 1864). Εκοιμήθη στις 31 Δεκεμβρίου 1865. |