Ο Θεοφιλέστατος
Επίσκοπος πρώην Ουφάς και Μενζελίνσκ κυρός Ιουστίνος. (1830-1903), |
Ο κατά κόσμον Μιχαήλ Ευγράφοβιτς Πολιάνσκη γεννήθηκε στο χωριό Μπογκατίρεβο του Κυβερνείου Βορόνεζ στις 15 Μαΐου 1830. Το 1853 νυμφεύθηκε. Διάκονος χειροτονήθηκε στις 25 Σεπτεμβρίου 1854 και Πρεσβύτερος στις 26 Σεπτεμβρίου 1854. Υπηρέτησε στην Επισκοπή Βορόνεζ. Το 1864 χήρεψε. Το ίδιο έτος εκάρη μοναχός. Αποφοίτησε από τη Θεολογική Ακαδημία Κιέβου το 1869. Στις 15 Απριλίου 1872 έλαβε το οφίκιο του Αρχιμανδρίτη. Διετέλεσε Διευθυντής του Θεολογικού Σεμιναρίου Κοστρομά από το 1875 μέχρι το 1884. Στις 27 Ιανουαρίου 1885 χειροτονήθηκε Επίσκοπος Μιχαηλώβου, Βικάριος της Επισκοπής Ριαζάν. Στις 10 Αυγούστου 1885 τοποθετήθηκε Επίσκοπος Νοβομίργοροδ, Βικάριος της Επισκοπής Χερσώνος. Στις 16 Δεκεμβρίου 1889 εξελέγη Επίσκοπος Τομπόλσκ και Σιβηρίας. Στις 17 Ιουλίου 1893 παύθηκε και διορίστηκε Ηγούμενος της Ιεράς Μονής Αποστόλων Πέτρου και Παύλου στο χωριό Ροσίνσκη (σήμερα ανήκει στην Επισκοπή Γέλετς). Στις 10 Δεκεμβρίου 1894 εξελέγη Επίσκοπος Ριαζάν και Ζαράισκ και στις 14 Οκτωβρίου 1896 Επίσκοπος Ουφάς και Μενζελίνσκ. Στις 14 Ιουλίου 1900 συνταξιοδοτήθηκε και διορίστηκε και πάλι Ηγούμενος της Ιεράς Μονής Αποστόλων Πέτρου και Παύλου στο χωριό Ροσίνσκη. Τον Ιούλιο του 1903 εγκαταστάθηκε στην Ιερά Μονή Αγίου Γρηγορίου στο χωριό Κράσνι Μαγιάκ της Επισκοπής Χερσώνος όπου και εκοιμήθη στις 26 Σεπτεμβρίου 1903. Το 1988 ανακηρύχτηκε άγιος από το Πατριαρχείο Ρωσίας. |
Αναθεώρηση: Δευτέρα, 18 Σεπτεμβρίου 2023.