Ο κατά κόσμον Αλέξανδρος Δμήτριεβιτς Πουστύνσκη γεννήθηκε στο χωριό
Πούστνγια του Κυβερνείου Βόλογδα στις 6 Οκτωβρίου 1868. Αποφοίτησε από τη
Θεολογική Ακαδημία του Κιέβου το 1893. Τον Σεπτέμβριο του 1894 εκάρη μοναχός
και χειροτονήθηκε Διάκονος και Πρεσβύτερος. Το 1899 έλαβε το οφίκιο του
Αρχιμανδρίτη. Το 1900 διορίστηκε Διευθυντής του Θεολογικού Ινστιτούτου του
Τβερ. Στις 14 Δεκεμβρίου 1903 χειροτονήθηκε στην Αγία Πετρούπολη Επίσκοπος
Αλάσκας, Βικάριος της Επισκοπής Βορείου Αμερικής. Τη χειροτονία τέλεσε ο
Μητροπολίτης Μόσχας Βλαδίμηρος, συμπαραστατούμενος από τον Μητροπολίτη
Κιέβου Φλαβιανό, τον Αρχιεπίσκοπο Καζάν Δημήτριο και τους Επισκόπους Βορείου
Αμερικής Τύχωνα, Τούλας Πιτιρίμ, Βολυνίας Αντώνιο, Γιακουτίας Νικάνορα,
Γκντώβου Κωνσταντίνο, Νάρβας Αντωνίνο και Αλαβέρδης Ευθύμιο. Την 1 Μαΐου
1909 εξελέγη Επίσκοπος Γιακουτίας και Βιλιούϊσκ. Στις 23 Φεβρουαρίου 1912
παύθηκε. Στις 25 Ιουνίου 1912 εξελέγη Επίσκοπος Τουρκεστάν και Τασκένδης (με
έδρα τη Βέρνη, σημερινό Αλματύ του Καζαχστάν). Τον Δεκέμβριο του 1916 η έδρα
της Επισκοπής μεταφέρθηκε στην Τασκένδη του Ουζμπεκιστάν. Στις 22 Απριλίου
1918 (Πάσχα) προήχθη σε Αρχιεπίσκοπο. Το 1923 προσχώρησε στο σχίσμα των "Ανανεωτών". Στο σχίσμα ευρισκόμενος προήχθη το 1924 σε Μητροπολίτη
Κιέβου και Γαλικίας. Τον Νοέμβριο του 1924 συμμετείχε στο Πανουκρανικό
συνέδριο της "ζώσας Εκκλησίας" στο Χάρκοβο, το οποίο ανακήρυξε Αυτοκέφαλη
την Εκκλησία της Ουκρανίας. Το 1933 συνελήφθη και εκτοπίστηκε στο Καζαχστάν.
Το 1937 συνελήφθη όντας εκτοπισμένος και εκτελέστηκε στην Άλμα Άτα στις 3
Δεκεμβρίου 1937. |