Ο Σεβασμιώτατος Αρχιεπίσκοπος Ιβηρίας (Καρταλίνης) και Καχέτης κυρός Νίκων. (1861-1908).
(Εκκλησία της Ρωσίας).

Ο κατά κόσμον Νικόλαος Αντρέγεβιτς Σοφίησκη γεννήθηκε στο χωριό Οζαρνίκοβο της Κομητείας Τσουχλόμας του Κυβερνείου Κοστρομά στις 14 Μαΐου 1861. Το 1882 αποφοίτησε από το Θεολογικό Σεμινάριο Κοστρομά. Νυμφέυθηκε και χειροτονήθηκε Διάκονος. Πρεσβύτερος χειροτονήθηκε στις 20 Φεβρουαρίου 1883. Το 1884 χήρεψε. Το 1887 εκάρη μοναχός. Αποφοίτησε από τη Θεολογική Ακαδημία Αγίας Πετρουπόλεως το 1888. Στις 30 Μαρτίου 1891 έλαβε το οφίκιο του Αρχιμανδρίτη. Διετέλεσε Διευθυντής του Θεολογικού Σεμιναρίου Βλαδίμης από το 1891 μέχρι το 1898. Υπήρξε αυστηρός και απαιτούσε πειθαρχία από τους μαθητές. Στις 8 Μαρτίου 1898 χειροτονήθηκε στη Λαύρα του Αγίου Αλεξάνδρου Νέφσκυ στην Αγία Πετρούπολη Επίσκοπος Βόλσκ, Βικάριος της Επισκοπής Σαρατώβου. Τη χειροτονία τέλεσε ο Μητροπολίτης Αγίας Πετρουπόλεως Παλλάδιος, συμπαραστατούμενος από τον Μητροπολίτη Κιέβου Ιωαννίκιο, τους Αρχιεπισκόπους Νοβγορόδου Θεόγνωστο, Φινλανδίας Αντώνιο και τους Επισκόπους Τβερ Δημήτριο, Νάρβας Ιωάννη και Γκντώβου Βενιαμίν. Στις 6 Φεβρουαρίου 1899 τοποθετήθηκε Επίσκοπος Νάρβας, Βικάριος της Επισκοπής Αγίας Πετρουπόλεως. Στις 10 Δεκεμβρίου 1901 εξελέγη Επίσκοπος Βιάτκας και Σλομποδά. Επισκέφθηκε και τις πιο απομακρυσμένες ενορίες της Επισκοπής του. Στις 27 Νοεμβρίου 1904 εξελέγη Επίσκοπος Βλαδίμης και Σουσδαλίας. Στις 6 Μαΐου 1906 προήχθη σε Αρχιεπίσκοπο. Στις 9 Ιουνίου 1906 εξελέγη Αρχιεπίσκοπος Ιβηρίας (Καρταλίνης) και Καχέτης και Έξαρχος Γεωργίας. Εξελέγη στη θέση του Εξάρχου Γεωργίας σε μια εποχή που ο Γεωργιανός κλήρος απαιτούσε την αποκατάσταση του Αυτοκεφάλου της Εκκλησίας της Γεωργίας. Όταν έφτασε στην Τιφλίδα μόνο ο Ρωσικός κλήρος τον υποδέχθηκε και από τους Γεωργιανούς κληρικούς μόνο ο Επίσκοπος Γκόρης Πέτρος. Δεν προώθησε το αίτημα της Αυτοκεφαλίας και ο Γεωργιανός κλήρος δεν τον αναγνώριζε. Ωστόσο μερίμνησε για την παιδεία και την αναθεώρηση των λειτουργικών βιβλίων στη Γεωργιανή γλώσσα. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να γίνει εν μέρει αποδεκτός και από τον Γεωργιανό κλήρο. Στις 28 Μαΐου 1908 δολοφονήθηκε από αγνώστους, οι οποίοι δραπέτευσαν, έξω από το κτίριο της Εξαρχίας στην Τιφλίδα.