Πρώην Επίσκοπος Ουλιανώβου Βησσαρίων Ζόριν (1878-1937).
(Πατριαρχείο Ρωσίας).

Ο κατά κόσμον Βασίλειος Παύλοβιτς Ζόριν γεννήθηκε στο χωριό Γκολούμπτσοβκα της Κομητείας Σαράνσκ του Κυβερνείου Πένζας στις 24 Μαρτίου 1878. Το 1899 κατά τη διάρκεια των σπουδών του στη Θεολογική Ακαδημία του Καζάν εκάρη μοναχός. Το ίδιο έτος χειροτονήθηκε Διάκονος και το 1901 Πρεσβύτερος. Αποφοίτησε από τη Θεολογική Ακαδημία του Καζάν το 1902. Υπηρέτησε ως Καθηγητής σε διάφορα σχολεία. Το 1905 έλαβε το οφίκιο του Αρχιμανδρίτη και διορίστηκε Διευθυντής του Θεολογικού Σεμιναρίου Βολυνίας. Στη συνέχεια διετέλεσε Διευθυντής στα Θεολογικά Σεμινάρια Σαμάρας (1909-1914) και Πέρμης (1914). Κατόπιν υπηρέτησε ως Εφημέριος στις Επισκοπές Τσερνιγόβου (1914-1916), Χαρκόβου (1916-1917) και Τουρκεστάν (1917-1922). Το 1922 εξελέγη Επίσκοπος Βέρνης και Σεμιρέτσι, Βικάριος της Επισκοπής Τουρκεστάν. Ωστόσο δεν χειροτονήθηκε στον βαθμό του Επισκόπου, διότι συνελήφθη την ημέρα που επρόκειτο να χειροτονηθεί. Τον Σεπτέμβριο του 1923 χειροτονήθηκε Επίσκοπος Βόλσκ, Βικάριος της Επισκοπής Σαρατώβου. Στις 4 Μαρτίου 1924 εξελέγη Επίσκοπος Όμσκ και Παυλουπόλεως. Δεν μπόρεσε να μεταβεί στην έδρα της Επισκοπής του και τον Ιούλιο του 1924 εξελέγη Επίσκοπος Ουλιανώβου. Στις 25 Δεκεμβρίου 1925 παύθηκε και προσχώρησε στο "Γρηγοριανό" σχίσμα. Την 1 Μαρτίου 1926 επέστρεψε στην κανονική Εκκλησία και τοποθετήθηκε και πάλι Επίσκοπος Ουλιανώβου. Ωστόσο τον Ιανουάριο του 1927 προσχώρησε και πάλι στο "Γρηγοριανό" σχίσμα, οριστικά αυτή τη φορά. Στο σχίσμα ευρισκόμενος διετέλεσε Αρχιεπίσκοπος Ουλιανώβου. Στα τέλη του 1927 ανέλαβε Πρόεδρος του Προσωρινού Ανώτατου Εκκλησιαστικού Συμβουλίου, διοικητικού οργάνου του Γρηγοριανού σχίσματος. Μετά από λίγο καιρό προήχθη σε Μητροπολίτη Βορόνεζ. Το 1933 συνταξιοδοτήθηκε. Τον Σεπτέμβριο του 1937 συνελήφθη και στις 23 Νοεμβρίου 1937 καταδικάστηκε σε θάνατο. Εκτελέστηκε στο Μπούτοβο της Μόσχας στις 25 Νοεμβρίου 1937.