Ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος πρώην Ιζέβου κυρός Στέφανος. (1872-1933).
(Πατριαρχείο Ρωσίας).

Ο κατά κόσμον Βαλέριος Στεπάνοβιτς Μπεχ γεννήθηκε στο Ζιτόμιρ στις 13 Σεπτεμβρίου 1872. Το 1897 αποφοίτησε από τη Νομική Σχολή της Αγίας Πετρουπόλεως. Στις 20 Δεκεμβρίου 1903 εκάρη μοναχός. Στις 5 Νοεμβρίου 1906 χειροτονήθηκε Πρεσβύτερος. Αποφοίτησε από τη Θεολογική Ακαδημία Μόσχας το 1907. Στις 28 Ιουλίου 1911 έλαβε το οφίκιο του Αρχιμανδρίτη. Υπηρέτησε ως Καθηγητής σε διάφορες Εκκλησιαστικές Σχολές. Στις 9 Οκτωβρίου 1921 χειροτονήθηκε Επίσκοπος Ιζέβου, Βικάριος της Επισκοπής Σαραπούλ. Τον Νοέμβριο του 1922 συνελήφθη και στις 10 Νοεμβρίου 1922 παύθηκε. Καταδικάστηκε σε διετή εκτοπισμό στην Περιοχή Νάρυμ. Στις αρχές του 1924 συνελήφθη και καταδικάστηκε σε διετή φυλάκιση στις φυλακές Σολόβκι στη Λευκή Θάλασσα. Στις 26 Φεβρουαρίου 1926 εξελέγη Επίσκοπος Ιζέβου, αυτή τη φορά Επαρχιούχος. Ωστόσο στις 18 Μαΐου 1926 η Επισκοπή Ιζέβου υποβιβάστηκε και πάλι σε Βικαριάτο της Επισκοπής Σαραπούλ. Στις 16 Σεπτεμβρίου 1926 παύθηκε. Το 1927 αντιτάχθηκε στη Δήλωση του Αναπληρωτή τοποτηρητή του Πατριαρχικού Θρόνου Μητροπολίτη Κάτω Νοβγορόδου Σεργίου περί υποταγής στη Σοβιετική εξουσία και εντάχθηκε στην παράταξη των Ιωσηφιτών (υπό τον Μητροπολίτη Λένινγκραδ Ιωσήφ). Το 1928 τέθηκε σε αργία από τον Μητροπολίτη Σέργιο. Το 1929 συνελήφθη. Καταδικάστηκε σε τριετή εκτοπισμό στην Περιοχή Κόμι. Συνελήφθη ξανά τον Σεπτέμβριο του 1932. Κατά τη διάρκεια των ανακρίσεων ασθένησε και εκοιμήθη στη φυλακή στο Σικτιβκάρ στις 26 Μαρτίου 1933. Μετά την κοίμησή του τον Απρίλιο του 1933 καταδικάστηκε σε θάνατο και η ποινή του μετατράπηκε στη συνέχεια σε δεκαετή φυλάκιση.