Ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος πρώην Ιζέβου και Βότκινσκ κυρός Νικόλαος. (1878-1938).
(Πατριαρχείο Ρωσίας).

Ο κατά κόσμον Νικόλαος Αλεξάντρωβιτς Ιπάτωφ γεννήθηκε στο Καζάν στις 26 Μαρτίου 1878. Αποφοίτησε από το Θεολογικό  Σεμινάριο του Καζάν το 1898 και από τη Θεολογική Ακαδημία του Καζάν το 1902. Στις 18 Ιουλίου 1913 εκάρη μοναχός στην Ιερά Μονή Εισοδίων της Θεοτόκου Κιζτσέβσκη στο Καζάν. Διάκονος και Πρεσβύτερος χειροτονήθηκε το 1913. Στις 2 Μαΐου 1914 έλαβε το οφίκιο του Αρχιμανδρίτη. Στις 28 Μαΐου 1917 χειροτονήθηκε Επίσκοπος Ζλατούστ, Βικάριος της Επισκοπής Ουφάς. Τον Δεκέμβριο του 1919 συνελήφθη στο Νοβονικολάγεφσκ (σημερινό Νοβοσιμπίρσκ) λόγω της υποστήριξής του στον λευκό στρατό. Τον Νοέμβριο του 1920 αποφυλακίστηκε. Το 1923 προσχώρησε στο σχίσμα των "Ανανεωτών". Μετά από λίγο καιρό επέστρεψε στην κανονική Εκκλησία και πάλι ως Επίσκοπος Ζλατούστ. Τον Ιούνιο του 1926 ανακοίνωσε την ίδρυση της Αυτοκέφαλης Επισκοπής Ζλατούστ. Σύμφωνα με κάποιες πηγές στις 16 Σεπτεμβρίου 1927 τοποθετήθηκε Επίσκοπος Μελεκεσίου, Βικάριος της Επισκοπής Σαμάρας (φαίνεται ωστόσο ότι παρέμεινε στο Ζλατούστ). Τον Οκτώβριο του 1928 τοποθετήθηκε Επίσκοπος Ιζέβου και Βότκινσκ αλλά δεν αποδέχθηκε την εκλογή και παραιτήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 1928. Σύμφωνα με κάποιες πηγές καθαιρέθηκε στις 6 Φεβρουαρίου 1929. Οι πληροφορίες περί ποιμαντορίας του στην Επισκοπή Ιζέβου τη δεκαετία του 1930 παραμένουν ανεπιβεβαίωτες. Εκοιμήθη στο Ζλατούστ στις 10 Σεπτεμβρίου 1938.