Ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Πετσέρης κυρός Ιωάννης. (1893-1941).
(Πατριαρχείο Ρωσίας).

Ο κατά κόσμον Νικόλαος Αλεξάντροβιτς Μπούλιν γεννήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 1893 στο χωριό Βελς της Κομητείας Βέρου του Κυβερνείου Εσθονίας σε οικογένεια Ρωσικής καταγωγής. Σπούδασε τη Θεολογία στη Θεολογική Ακαδημία Αγίας Πετρουπόλεως. Στις 21 Μαΐου 1918 εκάρη μοναχός. Διάκονος χειροτονήθηκε στις 23 Μαΐου 1918 και Πρεσβύτερος στις 12 Αυγούστου 1918. Στις 23 Νοεμβρίου 1920 έλαβε το οφίκιο του Αρχιμανδρίτη. Στις 25 Απριλίου 1926 χειροτονήθηκε Επίσκοπος Πετσέρης. Τη χειροτονία τέλεσε ο Μητροπολίτης Ταλλίνης και Εσθονίας Αλέξανδρος, συμπαραστατούμενος από τον Αρχιεπίσκοπο Νάρβας Ευσέβιο. Διετέλεσε τοποτηρητής της Επισκοπής Νάρβας από το 1927 μέχρι το 1932. Στις 16 Ιουνίου 1932 εξελέγη Επίσκοπος Νάρβας αλλά δεν αποδέχθηκε την εκλογή και στις 30 Δεκεμβρίου 1932 τέθηκε στους σχολάζοντες Αρχιερείς. Το 1934 μετέβη στην Κωνσταντινούπολη, στη συνέχεια στους Αγίους τόπους και κατόπιν στο Βελιγράδι όπου διέμεινε μέχρι το 1938. Το 1938 επέστρεψε στην Εσθονία και διέμενε στην Πετσέρη. Το 1940 εντάχθηκε στη δικαιοδοσία του Πατριαρχείου Ρωσίας. Το ίδιο έτος ο Πατριαρχικός Έξαρχος Μητροπολίτης Σέργιος τον τοποθέτησε Επίσκοπο Πετσέρης. Ωστόσο ήδη στις 18 Οκτωβρίου 1940 συνελήφθη και κατηγορήθηκε για αντισοβιετική προπαγάνδα. Τον Νοέμβριο του 1940 μεταφέρθηκε στο Λένινγκραδ. Στις 8 Απριλίου 1941 καταδικάστηκε σε θάνατο και στις 30 Ιουλίου 1941 εκτελέστηκε στο Λένινγκραδ.