Ο Σεβασμιώτατος Αρχιεπίσκοπος πρώην Ταυρίδος και Συμφεροπόλεως κυρός Δημήτριος. (1867-1942).
(Πατριαρχείο Ρωσίας).

Ο κατά κόσμον πρίγκιπας Δαυΐδ Ιλίητς Αμπασίτζε γεννήθηκε στις 12 Οκτωβρίου 1867 στο χωριό Βέτζινι του Κυβερνείου Τιφλίδας. Αποφοίτησε από τη Θεολογική Ακαδημία Κιέβου το 1896. Στις 16 Νοεμβρίου 1891 εκάρη μοναχός. Διάκονος χειροτονήθηκε στις 21 Νοεμβρίου 1891 και Πρεσβύτερος το 1896. Το 1900 έλαβε το οφίκιο του Αρχιμανδρίτη. Στις 23 Απριλίου 1902 χειροτονήθηκε τιτουλάριος Επίσκοπος Αλαβέρδης, Βικάριος της Επισκοπής Ιβηρίας και Καχέτης. Στις 4 Νοεμβρίου 1903 εξελέγη Επίσκοπος Γκούριας και Μινγκρέλης. Στις 16 Ιουνίου 1905 τοποθετήθηκε τιτουλάριος Επίσκοπος Μπάλτας, Βικάριος της Επισκοπής Ποδόλσκ (Κάμενετς Ποδόλσκ). Στις 20 Ιανουαρίου 1906 εξελέγη Επίσκοπος Τουρκεστάν και Τασκένδης και στις 25 Ιουνίου 1912 Επίσκοπος Ταυρίδος και Συμφεροπόλεως. Στις 6 Μαΐου 1915 προήχθη σε Αρχιεπίσκοπο. Στις 14 Σεπτεμβρίου 1921 παραιτήθηκε και αποσύρθηκε σε Μοναστήρι της Θεοδοσίας. Το 1923 συνελήφθη, απελάθηκε από την Κριμαία και εγκαταστάθηκε στο Κίεβο. Το 1928 έλαβε το μεγάλο σχήμα και πήρε το όνομα Αντώνιος. Εκοιμήθη στο Κίεβο την 1 Νοεμβρίου 1942.