Ο Σεβασμιώτατος Αρχιεπίσκοπος πρώην Τούλας και Μπελιώβου κυρός Αντώνιος. (1887-1954).
(Πατριαρχείο Ρωσίας).

Ο κατά κόσμον Αλέξανδρος Φράντσεβιτς Μαρτσένκο γεννήθηκε στην Οδησσό στις 12 Μαρτίου 1887. Αποφοίτησε από τη Θεολογική Ακαδημία της Αγίας Πετρουπόλεως το 1914. Στις 20 Ιουλίου 1912 εκάρη μοναχός. Διάκονος χειροτονήθηκε στις 21 Ιουλίου 1912 από τον Επίσκοπο Καλούγας και Μπορώβου Γεώργιο και Πρεσβύτερος στις 6 Δεκεμβρίου 1913 από τον Επίσκοπο Γιαμβούργου Αναστάσιο. Από το 1914 μέχρι το 1915 υπήρξε μέλος της Ιεραποστολής της Ούρμιας. Το 1915 επέστρεψε στη Ρωσία και υπηρέτησε στην Επισκοπή Σταυρουπόλεως. Τον Μάρτιο του 1919 έλαβε το οφίκιο του Αρχιμανδρίτη. Το 1920 μετανάστευσε στη Σερβία. Τον Ιούλιο του 1922 μετέβη στην Πολωνία, όπου υπηρέτησε ως Εφημέριος του Καθεδρικού Ναού Βαρσοβίας και τον Οκτώβριο του ίδιου έτους τοποθετήθηκε Ηγούμενος της Ιεράς Μονής Αγίου Πνεύματος Βίλνας (ανήκε στην Πολωνία τότε). Στις 25 Φεβρουαρίου 1923 χειροτονήθηκε τιτουλάριος Επίσκοπος Λιούμπλιν, Βικάριος της Επισκοπής Βαρσοβίας. Το 1924 εντάχθηκε στην Αυτοκέφαλη Εκκλησία της Πολωνίας. Διετέλεσε Διευθυντής του Θεολογικού Σεμιναρίου Βίλνας (1924-1926) και του Θεολογικού Σεμιναρίου Βολυνίας (1926-1928). Το 1928 τέθηκε στους σχολάζοντες Αρχιερείς. Το 1930 τοποθετήθηκε τιτουλάριος Επίσκοπος Κάμεν Κασίρας, Βικάριος της Επισκοπής Πίνσκ. Το 1934 εξελέγη Επίσκοπος Γροδνό και το 1937 τοποθετήθηκε και πάλι τιτουλάριος Επίσκοπος Κάμεν Κασίρας. Στις 25 Ιουνίου 1940 υπήχθη στο Πατριαρχείο Ρωσίας. Στις 28 Οκτωβρίου 1940 τοποθετήθηκε και πάλι τιτουλάριος Επίσκοπος Κάμεν Κασίρας, Βικάριος της Επισκοπής Βολυνίας αυτή τη φορά. Στις 28 Μαρτίου 1941 προήχθη σε Αρχιεπίσκοπο. Στις 22 Αυγούστου 1941 τοποθετήθηκε Αρχιεπίσκοπος Οδησσού και Χερσώνος. Στη θέση αυτή παρέμεινε μέχρι το 1944 οπότε μετέβη στη Ρουμανία και στη συνέχεια στην Τσεχοσλοβακία. Στις 17 Ιανουαρίου 1946 εξελέγη Αρχιεπίσκοπος Ορέλ και Μπριάνσκ και στις 19 Ιουλίου 1946 Αρχιεπίσκοπος Τούλας και Μπελιώβου. Στις 3 Δεκεμβρίου 1951 συνελήφθη και φυλακίστηκε για περισσότερο από έναν χρόνο. Την 1 Απριλίου 1952 τέθηκε στους σχολάζοντες Αρχιερείς. Εκοιμήθη στις 18 Δεκεμβρίου 1954.