Ο
κατά κόσμον Σέργιος Δημητρίεβιτς Γκοροντσώφ γεννήθηκε
στις 5 Ιουλίου 1866 στο χωριό Πόζντνοε της Κομητείας Μιχαηλώβου του
Κυβερνείου Ριαζάν. Αποφοίτησε από τη Θεολογική Ακαδημία της Αγίας
Πετρουπόλεως το 1890. Διάκονος χειροτονήθηκε στις 11 Δεκεμβρίου 1892 και
Πρεσβύτερος στις 13 Δεκεμβρίου 1892. Υπηρέτησε ως Εφημέριος στην Τιφλίδα της
Γεωργίας. Αντιτάχθηκε στη χορήγηση Αυτοκεφάλου στην Εκκλησία της Γεωργίας
και το 1907 τραυματίστηκε σοβαρά με έξι σφαίρες κατά τη διάρκεια επίθεσης
αντιφρονούντων. Το 1918 μετά την ανακήρυξη του Αυτοκεφάλου της Εκκλησίας της
Γεωργίας αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τη Γεωργία και μετέβη στο Μπακού. Το
1923 απελάθηκε στην Ούφα. Στη συνέχεια φυλακίστηκε και εξορίστηκε μέχρι το
1931. Το 1935 εγκαταστάθηκε ως Εφημέριος στο Κλίν της Μόσχας. Στις 29 Μαΐου
1942 εκάρη μοναχός. Στις 31 Μαΐου 1942 χειροτονήθηκε τιτουλάριος Επίσκοπος
Μοζάισκ, Βικάριος της Επισκοπής Μόσχας. Τη χειροτονία τέλεσε ο τοποτηρητής
του Πατριαρχικού Θρόνου Μητροπολίτης Μόσχας και Κολόμνας Σέργιος,
συμπαραστατούμενος από τους Αρχιεπισκόπους Γκόρκι Ανδρέα, Κουϊμπισέβου
Αλέξιο και Ουλιανώβου Ιωάννη. Την ίδια ημέρα προήχθη σε Αρχιεπίσκοπο. Στις
17 Οκτωβρίου 1942 εξελέγη Αρχιεπίσκοπος Ουλιανώβου. Συνέβαλε στην
αποκατάσταση των σχέσεων με την Εκκλησία της Γεωργίας. Στις 26 Ιουλίου 1943
εξελέγη Αρχιεπίσκοπος Νέας Σιβηρίας και Μπαρναούλης. Διετέλεσε τοποτηρητής
της Επισκοπής Ιρκούτσκ από την εκλογή του μέχρι τις 3 Ιουνίου 1948 και της
Επισκοπής Όμσκ μέχρι τις 28 Νοεμβρίου 1946. Επίσης διετέλεσε τοποτηρητής της
Επισκοπής Βλαδιβοστόκ από το 1947 μέχρι το 1948. Στις 24 Απριλίου 1949
προήχθη σε Μητροπολίτη. Διετέλεσε τοποτηρητής της Επισκοπής Σεμιμπαλαντίνσκ
από το 1950 μέχρι το 1951. Εκοιμήθη στο Νοβοσιμπίρσκ την 1 Ιουνίου 1956. |