Ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος πρώην Οραδίας κυρός Νικόλαος. (1903-1960).
(Πατριαρχείο Ρουμανίας).

Ο Νικόλαος Ποποβίτσιου γεννήθηκε στο Μπιερτάν (Biertan) του Σιμπίου της Ρουμανίας στις 29 Ιανουαρίου 1903. Αποφοίτησε από τη Θεολογική Ακαδημία Σιμπίου το 1927. Μετέβη για μεταπτυχιακές σπουδές στη Θεολογική Σχολή Αθηνών (1927-1928) και στη Φιλοσοφική Σχολή Μονάχου (1928-1930). Το 1934 αναγορεύθηκε διδάκτορας της Θεολογικής Σχολής Τσερνοβικίου (Ουκρανία). Διάκονος χειροτονήθηκε την 1 Σεπτεμβρίου 1929 και Πρεσβύτερος στις 23 Νοεμβρίου 1934 από τον Μητροπολίτη Τρανσυλβανίας Νικόλαο. Υπηρέτησε ως Καθηγητής της Θεολογικής Ακαδημίας Σιμπίου (1932-1936). Το 1936 εκάρη μοναχός στην Ιερά Μονή Κόζια (Cozia) της Επισκοπής Ριμνίκου. Την 1 Ιουνίου 1936 χειροτονήθηκε στον Καθεδρικό Ναό του Σιμπίου Επίσκοπος Οραδίας. Τη χειροτονία τέλεσε ο Μητροπολίτης Μολδαβίας Νικόδημος, συμπαραστατούμενος από τον Μητροπολίτη Τρανσυλβανίας Νικόλαο και τους Επισκόπους Ριμνίκου Βαρθολομαίο, Μπουζαίου Γεννάδιο, Αράδου Ανδρέα, Ενόπλων Δυνάμεων Ιωάννη και Ρασιναρεάνου Βασίλειο. Διετέλεσε τοποτηρητής της Επισκοπής Τιμισοάρας από την 1 Απριλίου 1940 μέχρι τις 25 Μαρτίου 1941. Κατά τη διάρκεια του Β΄ παγκοσμίου πολέμου συνελήφθη από τις Ουγγρικές αρχές κατοχής και βασανίστηκε. Στη συνέχεια διέφυγε στην Υπερδνειστερία από όπου επέστρεψε μετά το τέλος του πολέμου. Στις 5 Οκτωβρίου 1950 τέθηκε στους σχολάζοντες Αρχιερείς από το Κομμουνιστικό καθεστώς. Εγκλείστηκε στο Μοναστήρι της Κέια (Cheia) στην Κομητεία Πραχοβεάνου, όπου και εκοιμήθη στις 20 Οκτωβρίου 1960. Ενταφιάστηκε στην ιδιαίτερη πατρίδα του το Μπιερτάν.