Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης πρώην Βίλνας και Λιθουανίας κύριος Χρυσόστομος. (γεν. 1934).
(Πατριαρχείο Ρωσίας).

Ο κατά κόσμον Γεώργιος Φιοντόροβιτς Μαρτίσκιν γεννήθηκε στις 3 Μαΐου 1934 στο χωριό Κάζινκα, της Επαρχίας Γκορλόφκας (καταργήθηκε το 1959) του Νομού Ριαζάν της Ρωσίας. Στις 12 Σεπτεμβρίου 1964 χειροτονήθηκε Διάκονος από τον Μητροπολίτη Λένινγκραδ και Λαδόγκας Νικόδημο. Στις 31 Οκτωβρίου 1966 εκάρη μοναχός στη Λαύρα του Σεργιέβου Ποσάντ και στις 4 Νοεμβρίου του ίδιου έτους χειροτονήθηκε Πρεσβύτερος από τον ίδιο ως άνω Μητροπολίτη. Υπηρέτησε ως Εφημέριος στην Επισκοπή Μόσχας. Το 1969 αποφοίτησε από τη Θεολογική Ακαδημία Μόσχας. Στις 2 Αυγούστου 1971 έλαβε το οφίκιο του Αρχιμανδρίτη. Στις 23 Απριλίου 1972 χειροτονήθηκε στη Μόσχα τιτουλάριος Επίσκοπος Ζαράισκ, Βικάριος της Επισκοπής Μόσχας. Τη χειροτονία τέλεσε ο Μητροπολίτης Λένινγκραδ και Νοβγορόδου Νικόδημος, συμπαραστατούμενος από τους Αρχιεπισκόπους Δημητρώβου Φιλάρετο και Τούλας και Μπελιώβου Ιουβενάλιο. Στις 3 Σεπτεμβρίου 1974 εξελέγη Επίσκοπος Κούρσκ και Μπελγορόδου. Στις 2 Σεπτεμβρίου 1977 προήχθη σε Αρχιεπίσκοπο. Στις 26 Δεκεμβρίου 1984 εξελέγη Αρχιεπίσκοπος Ιρκούτσκ και Τσιτά και τοποτηρητής της Επισκοπής Χαμπαρόβου. Τη θέση του τοποτηρητή της Επισκοπής Χαμπαρόβου τη διατήρησε μέχρι τις 27 Μαΐου 1988. Στις 25 (ή 26) Ιανουαρίου 1990 εξελέγη Αρχιεπίσκοπος Βίλνας και Λιθουανίας. Τον Ιανουάριο του 1991 τάχθηκε φανερά υπέρ της ανεξαρτητοποίησης της Λιθουανίας από τη Σοβιετική Ένωση. Το γεγονός αυτό προκάλεσε την έντονη αντίδραση του Ρωσόφωνου ποιμνίου του, το οποίο ζήτησε την απομάκρυνσή του. Ωστόσο η στάση αυτή του Αρχιεπισκόπου Χρυσοστόμου έφερε θετικά αποτελέσματα για τη μετέπειτα αντιμετώπιση της Ορθόδοξης Εκκλησίας από το ανεξάρτητο Λιθουανικό κράτος. Το 1992 παραδέχθηκε δημόσια ότι υπήρξε συνεργάτης της Κα Γκε Μπε από το 1972 μέχρι το 1990. Το έκανε για λόγους στρατηγικής όπως είπε και για να διαφυλάξει τα συμφέροντα της Εκκλησίας. Στις 25 Φεβρουαρίου 2000 προήχθη σε Μητροπολίτη. Στις 24 Δεκεμβρίου 2010 παραιτήθηκε.