Διαιρέτης Τάσης (Σταθερός) Α. ΘΕΩΡΗΤΙΚΟ ΜΕΡΟΣ Στην ηλεκτρολογία και την ηλεκτρονική υπάρχουν καταναλώσεις που χρειάζονται μεταβλητή τάση τροφοδοσίας . Λύση σε αυτό το πρόβλημα δίνουν οι διαιρέτες τάσης οι οποίοι μας παρέχουν τάσεις διαφόρων τιμών . Ο διαιρέτης τάσης αποτελείται από δύο αντιστάσεις συνδεδεμένες σε σειρά . Στα άκρα των δύο αντιστάσεων συνδέουμε την τάση U , ενώ στα άκρα της μίας αντίστασης συνδέουμε τον καταναλωτή που θέλουμε να τροφοδοτήσουμε με διαφορετική τάση . Στον διαιρέτη τάσης ισχύει : U1=IRολ  U1=I(R1+R2) U2=IR2 (1/2)  U1/ U2 = I(R1+R2)/ IR2 = (R1+R2)/ R2 Η παραπάνω σχέση παρέχει το μέγεθος του υποβιβασμού και ονομάζεται λόγος καταμερισμού Κ του διαιρέτη ή καταμεριστής τάσης . Κ = U1/ U2 =(R1+R2)/ R2 Πρακτικά, ο διαιρέτης τάσης αυτό μας διευκολύνει στο να πάρουμε μια ή δυο (ή και περισσότερες) διαφορετικές τάσεις σε επιθυμητές στάθμες από μια βασική πηγή τροφοδοσίας Β. ΚΥΚΛΩΜΑ ΜΕΤΡΗΣΕΩΝ Γ. ΠΟΡΕΙΑ ΕΡΓΑΣΙΑΣ Πραγματοποιήστε τη συνδεσμολογία του παραπάνω κυκλώματος χρησιμοποιώντας δυο αντιστάσεις Μετρήστε, με τη χρήση βολτομέτρου, τις τάσεις των αντιστάσεων και της πηγής Επαναλάβετε τις μετρήσεις σας αλλάζοντας κάθε φορά την τάση της πηγής Υπολογίστε θεωρητικά τις τάσεις στα άκρα των αντιστάσεων με βάση τους κατάλληλους τύπους Συμπληρώστε τον πίνακα Δ. ΠΙΝΑΚΑΣ ΜΕΤΡΗΣΕΩΝ Ε. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ Δραστηριότητα: υπάρχει απόκλιση μεταξύ πρακτικού και θεωρητικού υπολογισμός των τάσεως U1 και U2; Αν ναι, που πιστεύετε ότι οφείλετε;

ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ ΗΛΕΚΤΡΙΚΩΝ ΜΕΤΡΗΣΕΩΝ