ΦΩΤΙΣΜΟΣ ΜΟΥΣΕΙΩΝ
ΤΟΜΕΑΣ ΗΛΕΚΤΡΟΛΟΓΙΑΣ, ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗΣ ΚΑΙ ΑΥΤΟΜΑΤΙΣΜΟΥ                                                                                                                       1o ΕΠΑΛ ΑΜΑΡΟΥΣΙΟΥ ΤΕΧΝΙΚΟΣ ΗΛΕΚΤΡΟΛΟΓΙΚΩΝ ΣΥΣΤΗΜΑΤΩΝ, ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΝ ΚΑΙ ΔΙΚΤΥΩΝ                                                                                                 3ο ΕΚ Β ΑΘΗΝΑΣ (ΑΜΑΡΟΥΣΙΟΥ)
1) ΚΡΙΤΗΡΙΑ ΦΩΤΙΣΜΟΥ ΜΟΥΣΕΙΩΝ α) Ευαισθησία εκθεμάτων στην ορατή ακτινοβολία Το ορατό φως συνοδεύεται συνήθως απο υπεριώδη (UV) και υπέρυθρη (IR) ακτινοβολία. Η υπεριώδης προκαλεί φωτοχημική αντίδραση Η υπέρυθρη προκαλεί αύξηση της θερμοκρασίας Ω ς αποτέλεσμα, υπάρχει ενδεχόμενο βλάβης στο έκθεμα ΣΥΝΕΠΩΣ: Η επιλογή των πηγών φωτισμού πραγματοποιείται έχοντας λάβει υπόψη την επίδραση που θα έχουν αυτές στα εκθέματα. Δηλ. ενδιαφέρει το «περιεχόμενο» του φωτισμού (φυσικού και τεχνητού) σε υπεριώδη και υπέρυθρη ακτινοβολία. Ανάλογα με την πηγή υπάρχει διαφοροποίηση σε υπεριώδη και υπέρυθρη ακτινοβολία Παράδειγμα φθοράς σε πίνακα ζωγραφικής, όπου το χρώμα των φύλλων από πράσινο έχει γίνει μπλε β) Πιστότητα χρωμάτων Ο Richard Kelly (1919 1977) εισήγαγε τη θεωρία του ποιοτικού φωτισμού με βάση την ψυχολογία, το θεατρικό φωτισμό και τις ιδιαίτερες ποιότητες του φωτός, ξεφεύγοντας από την τυπική χρήση του ομοιόμορφου φωτισμού που καλύπτει μόνο τις ποσοτικές φωτομετρικές απαιτήσεις. Έτσι διέκρινε τρεις τύπους για το σχεδιασμό του συστήματος φωτισμού, που συνοψίζονται στα εξής: Διάχυτος φωτισμός που παρέχει το γενικό φωτισμό του χώρου, ώστε να είναι ορατά τα αντικείμενα και να διευκολύνεται η κίνηση στο χώρο. Ο διάχυτος φωτισμός αποτελεί τη βάση για ένα πιο πολύπλοκο σύστημα φωτισμού που θα εφαρμοστεί πάνω σε αυτό για να αναδείξει επί μέρους στοιχεία. Εστίαση σε συγκεκριμένα αντικείμενα είναι ο τρόπος για να τονιστεί η διαφορετικότητα των στοιχείων του χώρου. Η χρήση του φωτός σηματοδοτεί σημεία αναφοράς που περιέχουν σημαντικές πληροφορίες και ξεχωρίζουν από το υπόβαθρο, όντας πιο φωτεινά. Με χρήση διαφορετικών εντάσεων φωτισμού μπορεί να σηματοδοτηθεί και η ιεραρχία αυτών των αντικειμένων. Χαμηλά επίπεδα γενικού φωτισμού και χρήση πολλών spot κατευθυνόμενα στα εκθέματα Παιχνίδι με διαφορετικά επίπεδα λαμπροτήτων Βασίζεται στο γεγονός ότι το φως δε χρησιμοποιείται μόνο για να φωτίσει αντικείμενα και να μας δώσει οπτικές πληροφορίες, αλλά μπορεί να αποτελέσει από μόνο του πηγή πληροφορίας και στοιχείο του χώρου. 2) ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΦΩΤΙΣΜΟΥ ΣΥΝΔΥΑΣΜΟΣ ΤΕΧΝΗΤΟΥ - ΦΥΣΙΚΟΥ ΦΩΤΙΣΜΟΥ Χρειάζεται να ελεγχθεί ο άμεσος ηλιακός φωτισμός Ιδίως σε περιπτώσεις που μπορεί να επηρεασθούν τα εκθέματα Επιλογές: 1. Εσωτερικά roller (dim /black out) 2. Υαλοπίνακες διαχυτικοί. Η διαπερτότητα τους θα καθοριστεί απο το είδος των εκθεμάτων, πιθανότητα θάμβωσης κλπ Οι αμφίπλευροι φεγγίτες σε κάποιο ύψος αυξάνουν την ομοιομορφία του φωτισμού Η αίθουσα με τον Ηνίοχο Μακέτας όπου φαίνονται τα πανέλα μπροστά από τα ανοίγματα Εξωτερική φωτογραφία της μακέτας όπου φαίνεται το άνοιγμα οροφής της αίθουσας με τον Ηνίοχο Φωτογραφία της μακέτας στο εσωτερικό όπου αναπαρίσταται ο φωτισμός του χώρου Σύστημα από μεταλλικούς ανακλαστήρες κάτω από ένα κεντρικό άνοιγμα οροφής, που ανακλά το φως και το διαχέει προς τη θολωτή οροφή ΣΤΑΘΜΙΣΗ ΓΕΝΙΚΟΥ-ΕΙΔΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΦΩΤΙΣΜΟΥ Διάχυτος Τεχνητός Φωτισμός, Γενικό Σύστημα Διάχυτος Φυσικός Φωτισμός, Γενικό Σύστημα Μονόπλευρος φωτισμός. Καλύτερη ομοιομορφία με αμφίπλευρη τοποθέτηση των ανοιγμάτων Πολύ καλύτερη ομοιομορφία επιτυγχάνεται με τα ανοίγματα αοροφής. Χρειάζεται προσοχή ο χειρισμόςτης άμεσης ηλ. ακτινοβολίας Φωτισμός Ανάδειξης - Ειδικό Σύστημα Ανάδειξη λόγω αύξησης της λαμπρότητας του εκθέματος. Συνήθως με σύστημα ειδικού φωτισμού. Η αντίθεση (λόγος λαμπροτήτων) που απαιτείται εξαρτάται απο τον διάχυτο φωτισμό. Αρχικά θα πρέπει να εξετασθεί τι γενικό φωτισμό μπορεί να «δώσει» το ειδικό σύστημα φωτισμού λόγω π.χ. ανακλάσεων στο χώρο. ΣΤΑΘΜΙΣΗ ΓΕΝΙΚΟΥ-ΕΙΔΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΦΩΤΙΣΜΟΥ Ειδικό Σύστημα Φωτισμού Ράγα αναρτώμενη. Προσφέρει σημαντική ευελιξία στην τοποθέτηση των φωτιστικών Ράγα περιμετρικά του χώρου. Σε περιπτώσεις χώρων μεγάλων διαστάσεων Η τοποθέτηση ράγας και στο κέντρο του χώρου ειναι απαραίτητη ιδίως όταν ο χώρος χρησιμοποιείται ΟΜΟΙΟΜΟΡΦΟΣ ΦΩΤΙΣΜΟΣ ΚΑΘΕΤΩΝ ΕΠΙΦΑΝΕΙΩΝ + ΤΟΝΙΣΜΟΣ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΩΝ ΕΚΘΕΜΑΤΩΝ Ομοιόμορφος Φωτισμός Κάθετων Επιφανειών Φωτιστικά με ασύμμετρη κατανομή (wallwasher) Aίσθηση ευρυχωρίας. Συνδυάζεται με μεγάλων διαστάσεων έργα (πίνακες). Δεν υπάρχουν δραματικές αντιθέσεις. Σε περίπτωση φωτισμού πινάκων, οφείλει ο αρχιτέκτονας να λάβει υπόψη του το είδος του πίνακα αλλά και το οπτικό αποτέλεσμα που επιδιώκεται. Σύμφωνα με τη βιβλιογραφία, χρησιμοποιούνται δύο τεχνικές, εκ των οποίων η πρώτη επικεντρώνεται στον πίνακα και η δεύτερη συνυπολογίζει την επιφάνεια του τοίχου στον οποίο θα αναρτηθεί ο πίνακας. Σε αυτά, ο αρχιτέκτονας και ο lighting designer οφείλουν να σκεφτούν και τη θέση του θεατή που θα παρατηρεί τον πίνακα. Ανάλογα με την ανακλαστικότητα των πινάκων / τοίχων το σύστημα ειδικού φωτισμού συνισφέρει και στον γενικό φωτισμό. Η προσθήκη επιπρόσθετου γενικού φωτισμού πιθανό να ελλατώσει σημαντικά την αντίθεση ΦΩΤΙΣΜΟΣ ΕΚΘΕΜΑΤΟΣ + ΦΩΤΙΣΜΟΣ ΥΠΟΒΑΘΡΟΥ O λόγος του φωτισμού στο έκθεμα προς αυτόν του υπόβαθρου λέγεται παράγοντας ανάδειξης. 2:1 --> Μόλις αντιληπτή ανάδειξη 15:1 --> Θεατρική ανάδειξη 30:1 --> Δραματική ανάδειξη Ο φωτοτροπισμός είναι η διαδικασία κατά την οποία η προσοχή αποσπάται από το πιο φωτεινό σημείο του οπτικού πεδίου και σε αυτό το φαινόμενο βασίζεται η θεωρία της ανάδειξης των αντικειμένων. Η επιτυχία του συστήματος φωτισμού ενός μουσείου εξαρτάται από την ανάδειξη των εκθεμάτων μέσα στο χώρο. Αυτό γενικά σημαίνει την επίτευξη ισορροπίας ανάμεσα στο γενικό φωτισμό (φωτισμός υποβάθρου) και στον κατευθυντικό φωτισμό που προσπίπτει πάνω στο έκθεμα. Αυτή η αντίθεση (contrast) είναι που ορίζει το βαθμό ανάδειξης των αντικειμένων. Αυτό φυσικά γίνεται λαμβάνοντας παράλληλα υπ’ όψιν τις λαμπρότητες και τα χρώματα εκθέματος και υποβάθρου καθώς και το σχήμα και την υφή των εκθεμάτων. Ο διάχυτος φωτισμός ενώ μπορεί είναι αρκετός για να δούμε ένα έργο, δεν μπορεί να μας αποκαλύψει τη μορφή ή την υφή του έργου λόγω της έλλειψης σκιών. Η διαβάθμιση της φωτεινότητας πάνω στην επιφάνεια ενός αντικειμένου αναδεικνύει τον τρισδιάστατο χαρακτήρα της, ενώ η υφή μπορεί να αναδειχθεί ή να αποδυναμωθεί με τη χρήση κατευθυντικού φωτός. Όσο μεγαλύτερος είναι ο λόγος των λαμπροτήτων ανάμεσα στο έκθεμα και στο υπόβαθρο, τόσο πιο πολύ ξεχωρίζει το αντικείμενο. Λαμβάνοντας όμως υπ’ όψιν τα γενικότερα επιθυμητά επίπεδα φωτισμού, την αδυναμία του ματιού μας να προσαρμοστεί αμέσως σε διαφορετικά επίπεδα φωτισμού, καθώς και την αποφυγή θάμβωσης, ο λόγος των λαμπροτήτων ανάμεσα στο έκθεμα και στο υπόβαθρο πρέπει να είναι 3:1. Επίσης γνωρίζοντας ότι η λαμπρότητα είναι ανάλογη όχι μόνο με το φωτισμό που δέχεται μία επιφάνεια αλλά και με την ανακλαστικότητά της, μπορούμε εύκολα να αλλάξουμε το λόγο λαμπροτήτων εκθέματος - υποβάθρου (άρα να ιαφοροποιήσουμε την ανάδειξη), απλώς αλλάζοντας την ανακλαστικότητα του υποβάθρου. Αν το υπόβαθρο είναι πολύ φωτεινό ή πολύ σκοτεινό σε σχέση με το έκθεμα τότε επηρεάζεται η ικανότητα του ματιού να παρατηρεί λεπτομέρειες. Συνήθως το σκοτεινό υπόβαθρο προτιμάται όταν τα εκθέματα παρουσιάζουν μεγάλη ευαισθησία, άρα φωτίζονται με ιδιαίτερα χαμηλά επίπεδα φωτισμού και γι’ αυτό το λόγο το υπόβαθρο δεν πρέπει να είναι φωτεινό ώστε να μη δημιουργούνται μεγάλες διαφορές λαμπροτήτων. Σε εκθέσεις μοντέρνας τέχνης υπάρχει η τάση τα έργα να τοποθετούνται σε λευκό υπόβαθρο με μεγάλη ανακλαστικότητα που μπορεί να υπερβαίνει και το 80%. Αναλύοντας τη διαφορά λαμπροτήτων αριθμητικά, διαφορά 1,5:1 είναι η ελάχιστη που γίνεται αντιληπτή, διαφορά 3:1 είναι άμεσα ορατή, διαφορά 10:1 είναι δυνατή προκαλώντας έντονες σκιές, ενώ τέλος διαφορά 40:1 δημιουργεί μεγάλη έμφαση στο έκθεμα προσδίδοντας δραματικό χαρακτήρα. Η μέγιστη δυνατή διαφορά λαμπροτήτων σύμφωνα με τον Peter Jay μπορεί να επιτευχθεί κατευθύνοντας όλο το φωτισμό προς το έκθεμα, αφήνοντας το υπόβαθρο να φωτίζεται μόνο από το φως που ανακλάται από το έκθεμα. Όσο το φωτιζόμενο αντικείμενο μεγαλώνει σε μέγεθος, τόσο περισσότερο φως ανακλάται προς το περιβάλλον με αποτέλεσμα να απαιτείται ολοένα μικρότερη ποσότητα φωτισμού για να συμπληρώσει τις απαιτήσεις για ασφαλή κυκλοφορία στο χώρο. Διαφορετικοί λόγοι λαμπροτήτων μεταξύ εκθεμάτων και υποβάθρου ΟΜΟΙΟΜΟΡΦΟΣ ΦΩΤΙΣΜΟΣ ΚΑΘΕΤΩΝ ΕΠΙΦΑΝΕΙΩΝ + ΤΟΝΙΣΜΟΣ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΩΝ ΕΚΘΕΜΑΤΩΝ Ομοιόμορφος Φωτισμός Κάθετων Επιφανειών ΤΟΝΙΣΜΟΣ ΕΠΙΠΕΔΩΝ ΕΚΘΕΜΑΤΩΝ (Πίνακες) Το φωτιστικό πρέπει να στοχεύει τον πίνακα, τοποθετημένο υπό γωνία 30° από την κατακόρυφο, ώστε να αποφεύγεται η απευθείας θάμβωση, αλλά και οι ενοχλητικές αντανακλάσεις στην επιφάνεια του πίνακα. ΦΩΤΙΣΜΟΣ ΠΡΟΘΗΚΩΝ Εσωτερικός Φωτισμός Προθηκών Στις προθήκες που φωτίζονται εσωτερικά, μπορούν να χρησιμοποιηθούν φωτεινές πήγες φθορισμού ή λαμπτήρες πυράκτωσης αλογόνου χαμηλής τάσης. Οι τελευταίοι εκπέμπουν συνεχή ηλεκτρομαγνητικά κύματα στο ερυθρό/κίτρινο τμήμα του ορατού φάσματος όπως και το φυσικό ηλιακό φως. Διαφορετικοί τύποι λαμπτήρων αλογόνου επίσης εκπέμπουν διαφορετικές ποσότητες υπεριώδους ακτινοβολίας. Οι γνωστοί κίνδυνοι από την υπεριώδη ακτινοβολία οδήγησαν στη θέσπιση νομοθεσίας και στην παραγωγή λαμπτήρων με μειωμένα επίπεδα υπεριώδους ακτινοβολίας (uvstop). Για τη χρησιμοποίηση λαμπτήρων αλογόνου με διχρωμικό καθρέπτη θα πρέπει με προσοχή να επιλέγονται οι κατάλληλοι λαμπτήρες από άποψη εκπομπής υπεριώδους ακτινοβολίας και εύρους φωτεινής δέσμης. Η νέα γενιά των λαμπτήρων αυτών με την χαρακτηριστική ένδειξη uv-stop διαθέτει σωλήνες από χαλαζία που απορροφούν σε μεγάλο βαθμό την ανεπιθύμητη υπεριώδη ακτινοβολία. Αν και η χρήση UV-stop αποτελεί μια σημαντική συνεισφορά στη μείωση της υπεριώδους ακτινοβολίας στην πραγματικότητα δεν αποτελεί μια ολοκληρωμένη λύση και έτσι απαιτείται η χρήση διαθλαστών αλλά και ειδικών προστατευτικών διχρωμικών φίλτρων ιδίως σε εξαιρετικά ευαίσθητα εκθέματα. Στις βασικές αιτίες επιλογής των λαμπτήρων πυράκτωσης αλογόνου χαμηλής τάσης για εγκατάσταση σε προθήκες συγκαταλέγονται το χαμηλό κόστος κτίσης, η δυνατότητα που παρέχουν για σημειακό (spot) φωτισμό, η ευκολία στόχευσης της φωτεινής δέσμης, και η εξαιρετική τους απόδοση (CRI=99). Στον αντίποδα όμως βρίσκεται το ιδιαίτερα υψηλό κόστος της μετέπειτα συντήρησής τους αλλά και αυτό της αρχικής εγκατάστασής τους που τις περισσότερες φορές οφείλει να συμπεριλαμβάνει τη σχεδίαση μεθόδων θερμικής απαγωγής και την εγκατάσταση εξειδικευμένου εξοπλισμού Στις προθήκες που φωτίζονται εσωτερικά χρησιμοποιούνται λαμπτήρες φθορισμού, αλογόνου χαμηλής τάσης με διχρωμικό καθρέπτη ή συνδυασμός αυτών, καθώς ο δείκτης της χρωματικής απόδοσης των πρώτων κυμαίνεται μεταξύ CRI 90-100 ενώ των λαμπτήρων αλογόνου πλησιάζει το άριστο (CRΙ 99). Εξωτερικός Φωτισμός Προθηκών Στις προθήκες που θα φωτιστούν εξωτερικά, θα πρέπει να τοποθετηθούν φωτιστικά που δεν θα προκαλούν σκιάσεις και αντανακλάσεις στη γυάλινη επιφάνειά τους. Αν πάλι πρόκειται για προθήκες που θα φωτιστούν εσωτερικά, θα πρέπει να επιλεγούν φωτιστικά από τα οποία θα αποφεύγεται η εκπομπή υπεριώδους ακτινοβολίας, αλλά και τα απαραίτητα φίλτρα προς αυτόν τον σκοπό. Οι κρυστάλλινες προθήκες που φωτίζονται εξωτερικά έχουν σχεδιαστεί κατάλληλα και φέρουν το ελάχιστο δυνατό πλαίσιο στήριξης, ώστε να αποφεύγονται τυχόν ανεπιθύμητες σκιάσεις. Η τοποθέτηση και η εστίαση των φωτιστικών σωμάτων πραγματοποιείται με τέτοιο τρόπο ώστε να αποφεύγονται τόσο η αντανάκλαση της φωτεινής δέσμης πάνω στον υαλοπίνακα όσο και οι σκιάσεις των ίδιων των επισκεπτών. ΤΟΝΙΣΜΟΣ ΤΡΙΣΔΙΑΣΤΑΤΩΝ ΕΚΘΕΜΑΤΩΝ Μη μόνιμες Εκθέσεις Το κύριο χαρακτηριστικό των χώρων που φιλοξενούν μη μόνιμες εκθέσεις είναι η προσαρμοστικότητα του συστήματος φωτισμού για να μπορεί να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις των διαφόρων εκθέσεων. Αν για παράδειγμα ο χώρος προορίζεται μόνο για εκθέσεις πινάκων χρειάζεται πολύ λιγότερη προσαρμοστικότητα σε σχέση με κάποιο χώρο ελεύθερης κάτοψης όπου μπορούν να φιλοξενηθούν εκθέματα κάθε είδους και διαφορετικής ευαισθησίας. Ανάλογα με το βαθμό προσαρμοστικότητας είναι διαφορετική η στρατηγική για το φωτισμό που μπορεί να υιοθετηθεί. Βασική μέριμνα για τον τεχνητό φωτισμό είναι να υπάρχει ένα ευέλικτο σύστημα που να μπορεί να φιλοξενεί διάφορους τύπους λαμπτήρων και φωτιστικών. Έτσι ανάλογα με τις απαιτήσεις θα τοποθετούνται διαφορετικά φωτιστικά όπου χρειάζεται για να επιτευχθεί το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα στο φωτισμό. Η πιο απλή λύση είναι το σύστημα με ράγες, που θα πρέπει να μεριμνά ώστε σε κάθε πιθανό σημείο τοποθέτησης των εκθεμάτων η δέσμη του φωτός δεν πρέπει να δημιουργεί με την κατακόρυφο γωνία μεγαλύτερη από 40 ο για την αποφυγή θάμβωσης. Επίσης είναι χρήσιμο το σύστημα αυτό να μπορεί να εξασφαλίσει και το γενικό φωτισμό του χώρου, π.χ. με έμμεσα φωτιστικά. Επίσης πρέπει να δίνεται η δυνατότητα να αυξηθεί ή να μειωθεί η ένταση του φωτισμού, πράγμα όμως που εξαρτάται από το είδος των λαμπτήρων που χρησιμοποιούνται για να μην επηρεαστεί η χρωματική τους απόδοση (όπως για παράδειγμα συμβαίνει με τους λαμπτήρες πυράκτωσης όταν χρησιμοποιούνται σε μικρότερη τάση). Οι μεταβολές του τεχνητού φωτισμού πρέπει να ενεργοποιούνται είτε αυτόματα είτε χειροκίνητα με βάση τις μεταβολές στο διαθέσιμο φως της μέρας. Τέλος ένα σημαντικό πλεονέκτημα των συστημάτων διαχείρισης είναι η δυνατότητα συνεχούς καταγραφής των επιπέδων φωτισμού στο χώρο και της αθροιστικής έκθεσης των εκθεμάτων στο φως, με αποτέλεσμα να είναι πιο εύκολη και αποτελεσματική η προστασία των έργων. Ένας άλλος παράγοντας που πρέπει να ληφθεί υπ’ όψιν είναι αν το σύστημα φωτισμού θα είναι ορατό και ποιος θα είναι ο βαθμός ενσωμάτωσής του στο αρχιτεκτονικό υπόβαθρο και στο ύφος της εκάστοτε έκθεσης.
Έκθεση στο φως (luxh/ χρόνο): Υπολογίζεται με τον πολλαπλασιασμό του φωτισμό με τις ώρες λειτουργίας. Π.χ. 200 lux , 2000 ώρες/χρόνο = 400000 luxh/ χρόνο Προφανώς είναι δυσκολότερος ο υπολογισμός όταν υπάρχει φυσικός φωτισμός
H πιστή αναπαράσταση των χρωμάτων απαιτεί και φωτεινές πηγές με πολυ καλο δείκτη χρωματικής απόδοσης (CRI). Οι λαμπτήρες αλογόνου προσφέρουν αυτή την ποιότητα. Χρειάζεται να απομακρυνθεί η UV ακτινοβολία (φίλτρο) και η υπέρυθρη (ΙR) με π.χ. ανακλαστήρα απο διχρωικό υμένιο
Εκθέματα εξαιρετικά ευαίσθητα στο φως: Έργα τέχνης σε χαρτί (βιβλία, συγγράμματα, επιστολές, σχέδια), υφάσματα, είδη ρουχισμού, φυσικές βαφές, υδατογραφίες κτλ. Απαιτείται αυστηρώς ελεγχόμενες συνθήκες φωτισμού. Έκθεση: 50 lux/ώρα και 150.000 luxώρες/έτος Εκθέματα ευαίσθητα στο φως: Πίνακες λαδιού σε καμβά, δέρματα (επεξεργασμένα ή μη), φτερά, ξύλα, κοκάλινα οστά και φίλντισι, εκθέματα φυσικής ιστορίας και αλλά ζωγραφισμένα ή χρωματισμένα υλικά. Έκθεση: 200 lux/ώρα και όχι παραπάνω από 600.000 lux h/έτος Εκθέματα μη ευαίσθητα στο φως: Μέταλλα, αντικείμενα από πέτρα, γυαλί, ξύλο κτλ. Δεν υπάρχει ανάγκη θέσπισης συνολικού χρόνου έκθεσης.
ΤΑ ΚΡΙΤΗΡΙΑ ΕΠΙΛΟΓΗΣ Η κατάλληλη επιλογή της φωτεινής πηγής παίζει πρωτεύοντα ρόλο στη μελέτη του τεχνητού φωτισμού των προθηκών των μουσείων. Α Κριτήριο: εκπομπή ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων από το πλήρες φάσμα του ορατού φωτός - ιδανική απόδοση Αυτό το κριτήριο σχετίζεται με τη θερμοκρασία χρώματος της φωτεινής πηγής η οποία μετριέται σε βαθμούς Kelvin (K). Έτσι λέμε ότι μια φωτεινή πηγή εκπέμπει θερμό φως όταν η θερμοκρασία χρώματος της είναι μικρότερη των 3000Κ (λαμπτήρας πυράκτωσης αλογόνου στους 2700Κ) και ψυχρό φως όταν αυτή είναι μεγαλύτερη των 5000Κ (λαμπτήρας φθορισμού με φως ημέρας στους 6000Κ). Το ανθρώπινο μάτι έχει μεγαλύτερη ευαισθησία στο φως με χαμηλή θερμοκρασία χρώματος από ότι στο φως με υψηλή θερμοκρασία χρώματος. Έτσι για παράδειγμα, η χρήση λαμπτήρων πυράκτωσης αλογόνου δημιουργεί στον παρατηρητή την εντύπωση του έντονου φωτισμού ενώ για να επιτευχθεί το ίδιο αποτέλεσμα /εντύπωση με χρήση λαμπτήρων φθορισμού απαιτούνται αισθητά υψηλότερα επίπεδα φωτισμού. Β Κριτήριο: ικανότητα των φωτεινών πηγών να αποδίδουν τα χρώματα με ακρίβεια Αυτό το κριτήριο εκφράζεται με τον δείκτη χρωματικής απόδοσης (Color Rendering Index). Το 100 στον χρωματικό δείκτη αντιπροσωπεύει το φως της ημέρας. Η σύγκριση της ικανότητας διάκρισης χρωμάτων κάτω από τις τεχνητές πήγες φωτισμού και από το φυσικό φως, αποτελεί τη βάση αυτού του μέτρου.
Λαμπτήρες εκκένωσης (Φθορισμού) Σε αντίθεση με όλες τις εναλλακτικές πηγές τεχνητού φωτισμού που επικεντρώνονται στο έκθεμα ή σε επιλεγμένα σημεία αυτού, οι λαμπτήρες εκκενώσεως (φθορισμού) χρησιμοποιούνται όταν το επιθυμητό οπτικό αποτέλεσμα είναι φωταγώγηση επιφανειών μεγάλων διαστάσεων όπως της συνολικότερης επιφάνεια ενός εκθεσιακού χώρου ή μιας μεγάλης προθήκης εντός του οποίου/οποίας το ή τα εκθέματα έχουν τοποθετηθεί. Σε μια τέτοια περίπτωση η θέση του φωτιστικού σε συνάρτηση με τη θέση του παρατηρητή δεν θεωρείτε σημαντική. Ορισμένοι λαμπτήρες φθορισμού επιτυγχάνουν δείκτη χρωματικής απόδοσης (CRI) που κυμαίνεται μεταξύ 90 και 100, δεν διαθέτουν όμως συνεχόμενο φάσμα με αποτέλεσμα να κουράζουν τον ανθρώπινο οφθαλμό. Για την αντιμετώπιση του προβλήματος αυτού, οι λαμπτήρες εκκένωσης χρησιμοποιούνται τις περισσότερες φορές συνδυαστικά με τους λαμπτήρες πυράκτωσης αλογόνου χαμηλής τάσης. Σε γενικές γραμμές οι λαμπτήρες εκκενώσεως δεν ενδείκνυνται για τον εσωτερικό φωτισμό προθηκών κυρίως λόγω της ιδιαίτερα υψηλής φωτεινής τους απόδοσης (5000K), της μέτριας χρωματικής τους απόδοσης (ψυχρό φως) και τα προβλήματα σταθερότητας του χρώματος της εκπεμπόμενης φωτεινής δέσμης κατά τη διάρκεια ζωής τους. Οι λαμπτήρες φθορισμού εκπέμπουν επίσης υπεριώδη ακτινοβολία, αν και σε πολύ μικρότερο ποσοστό από το φυσικό φως και γι’ αυτό χρειάζονται φίλτρα. Εξαιρούνται οι λαμπτήρες Philips 93 & 94 που εκπέμπουν λιγότερα από 75 μW/l. Ο φθορισμός όπως έχουμε ήδη εξετάσει συμβαίνει με την απορρόφηση ακτινοβολίας και την επανεκπομπή της σε μεγαλύτερο μήκος κύματος. Σε αυτή την περίπτωση η υπεριώδης ακτινοβολία που εκπέμπεται από τον υδράργυρο απορροφάται από τα στρώματα του φθορισμού και εκπέμπεται ξανά ως φως. Αν χρησιμοποιείται σε προθήκες, για την αποφυγή υπερθέρμανσης η λάμπα πρέπει να ξεχωρίζει από αυτή με τζάμι. Ο μηχανισμός ελέγχου μπορεί να βρίσκεται αλλού. Γενικά βγάζουν ψυχρό χρώμα και δεν αποδίδουν πάρα πολύ καλά τα χρώματα. Οι compact λαμπτήρες φθορισμού είναι μικροί, έχουν μεγαλύτερη διάρκεια ζωής και βγάζουν πιο ζεστό χρώμα, ενώ μπορούν να αντικαταστήσουν τους λαμπτήρες πυράκτωσης. Μπορούν να αναδείξουν την υφή της επιφάνειας αν τοποθετηθούν πολύ κοντά σε αυτήν, ειδικά αυτοί που έχουν θερμοκρασία χρώματος 2.700 Κ, δηλ. ζεστό λευκό φως.
Οπτικές Ίνες Χρησιμοποιούνται κατά κόρον τα τελευταία χρόνια για τον εσωτερικό φωτισμό των προθηκών. Οι οπτικές ίνες αποτελούν ένα από τα τεχνολογικά εξελιγμένα συστήματα στον χώρο του φωτισμού και συνιστούν μία πολύ ιδιαίτερη λύση φωτισμού. Κατασκευάζονται από εύκαμπτες διαφανείς πλαστικές ή υάλινες ράβδους πολύ μικρής διαμέτρου που εκμεταλλεύονται την αντανάκλαση της δέσμης του φωτός από την φωτεινή πηγή στην μία άκρη τους και μέσω της διάχυσης του σε όλο το σώμα τους, εκπέμπουν αυτό από το άλλο άκρο τους. Τα συστήματα φωτισμού οπτικών ινών αποτελούνται συνήθως από μία φωτεινή πηγή τοποθετημένης εξωτερικά της προθήκης, τις οπτικές ίνες και τα φωτιστικά σώματα που φέρουν ειδικούς φακούς για τον έλεγχο της δέσμης και της κατεύθυνσης του φωτός. Τη φωτεινή πηγή αποτελούν συνήθως λαμπτήρες πυράκτωσης αλογόνου χαμηλής τάσης ή εναλλακτικά μεταλλικών ατμών με αλογονίδια (HQI), τοποθετημένοι σε ειδικό κουτί το οποίο περιλαμβάνει και τα συστήματα ρύθμισης της έντασης του φωτός. Ένα από τα σημαντικότερα πλεονεκτήματά των οπτικών ινών αποτελεί το γεγονός ότι διαπερνώνται από φως και όχι από ηλεκτρικό ρεύμα. Η απόδοσή τους δεν επηρεάζεται από τον περιφερειακό φωτισμό και τις ακτινοβολίες του περιβάλλοντος. Η ένταση του φωτός που εκπέμπουν παραμένει επίσης ανεπηρέαστη γεγονός που καθιστά εφικτή τη μετάδοση του σε μεγάλες αποστάσεις όσο απομακρυσμένες και αν είναι από τη φωτεινή πηγή. Τέλος, το οπτικό αποτέλεσμα που αποδίδουν μπορεί να διαφοροποιείται με την χρήση κατάλληλων απολήξεων όπως ειδικά σποτ, φακοί και κρύσταλλα. Το εξαιρετικά μικρό τους μέγεθος, η χαμηλή κατανάλωση ρεύματος αλλά και η ικανότητά τους να απομονώνουν το αποτέλεσμα του φωτισμού από την παροχή του ηλεκτρικού ρεύματος εξαλείφοντας τον κίνδυνο της ηλεκτροπληξίας σε συνδυασμό με το γεγονός ότι το φως που φτάνει στο άλλο άκρο τους είναι ελεύθερο από θερμότητα, και υπεριώδη ακτινοβολία, τις καθιστούν ως την πλέον κατάλληλη λύση προς αξιοποίηση σε χώρους με ιδιαίτερες απαιτήσεις ασφαλείας ή σε εφαρμογές φωτισμού που χρειάζεται να παραμένουν «έγκλειστες» όπως οι στεγανοί χώροι έκθεσης των μουσειακών προθηκών. Αν και ενδεδειγμένη λύση για τις περισσότερες εφαρμογές φωτισμού οι οπτικές ίνες δυστυχώς επιτρέπουν τη διέλευση της υπέρυθρης ακτινοβολίας. Επιπλέον δεν βελτιώνουν τη χρωματική απόδοση του εκπεμπόμενου φωτός και έχουν μια ανεπαίσθητη πράσινη απόχρωση η οποία γίνεται πιο ορατή όσο μακρύτερη είναι η ίνα.
Φωτισμός LED Εναλλακτικά δύναται να εφαρμοστεί η τεχνολογία των LED (Light Emitting electronic Diodes) για τον φωτισμό των προθηκών. Τα LED ως ημιαγωγοί λειτουργούν με ιδιαίτερα χαμηλή κατανάλωση ρεύματος και εκπέμπουν έντονο φως για τον όγκο τους. Κατ’ επιλογή τα φωτιστικά LED μπορούν να τοποθετηθούν περιμετρικά εντός της προθήκης ή εναλλακτικά να ενσωματωθούν στον υαλοπίνακα. Μερικά από τα βασικά πλεονεκτήματα των LED συγκριτικά με άλλες πηγές φωτισμού είναι: • Η μεγάλη διάρκεια ζωής τους που μπορεί να φτάσει τις δεκάδες χιλιάδες ώρες. • Η χαμηλή κατανάλωση ενέργειας. • Το χαμηλό κόστος συντήρησης. Η απουσία του ενοχλητικού τρεμοπαιξίματος που εμφανίζεται για παράδειγμα στους λαμπτήρες φθορισμού. Η ελάχιστη μείωση της απόδοσής τους από τους επαναλαμβανόμενους κύκλους λειτουργίας (άναμμα – σβήσιμο). Ως τεχνολογία δεν έχει ακόμα δοκιμαστεί αρκετά. Η ευρεία χρήση των LED διακατέχεται από αμφιβολία καθώς δεν έχουν ολοκληρωθεί οι σχετικές μελέτες και μετρήσεις για το οπτικό φάσμα που καλύπτουν, τη διαμεταγωγή της θερμότητας που παράγουν και την αξιοπιστία τους. Το γεγονός ότι τα LED αποτελούν στην ουσία ημιαγωγούς ηλεκτρικού ρεύματος τα καθιστά άμεσα εξαρτημένα από την ποιότητα της ηλεκτρικής παροχής αλλά και από την χρήση τους (On/Off cycle). Η διακοπή της λειτουργίας ενός LED και οι ενέργειες για την αντικατάστασή του απαιτούν την πρόσβαση στο εσωτερικό της προθήκης με συνεπακόλουθο την μεταβολή των μικροκλιματικών συνθηκών συντήρησης των εκθεμάτων που έχει ως αποτέλεσμα την επιτάχυνση της καταστροφής τους. Φωτισμός με LED για λόγους προστασίας των πολύ ευαίσθητων εκθεμάτων από υπεριώδη και υπέρυθρη ακτινοβολία
Η εξάπλωση του φωτός εξαρτάται από το γωνία δέσμης του φωτιστικού. Υποδεικνύει τη γωνία με την οποία εκπέμπεται το φως. Η γωνία δέσμης είναι απαραίτητη για τον φωτισμό του μουσείου, ειδικά για την εστίαση των εκτιθέμενων αντικειμένων. Φωτιστικά με ευρύτερες γωνίες δέσμης φωτίζουν μια μεγάλη περιοχή. Αυτοί οι τύποι φωτιστικών χρησιμοποιούνται για γενικό φωτισμό. Αντίθετα, τα φωτιστικά με στενή γωνία δέσμης εκπέμπουν συγκεντρωμένο φωτισμό. Αυτά χρησιμοποιούνται για φωτισμό έμφασης και εστίασης. Οι προβολείς και τα φώτα τροχιάς είναι εξαιρετικά παραδείγματα φωτιστικών στενής γωνίας.
Το χρώμα του φωτός που εκπέμπεται από τις φωτεινές πηγές είναι εξαιρετικά σημαντικό στην έκθεση των αντικειμένων καθώς δύναται όχι μόνο να αλλοιώσει την εμφάνιση των εκθεμάτων και να επηρεάσει δυσμενώς το οπτικό αποτέλεσμα στον περιβάλλοντα χώρο αλλά και να δημιουργήσει εσφαλμένες υποσυνείδητες εντυπώσεις στον παρατηρητή. Λαμβάνοντας υπόψη την ιδιαίτερη ευαισθησία που έχει ότι ο ανθρώπινος οφθαλμός στο φως με χαμηλή θερμοκρασία χρώματος, οι φωτεινές πηγές πρέπει να είναι επιλεγμένες με τέτοιο τρόπο ώστε να αποδίδουν τα χρώματα με τη μεγαλύτερη δυνατή ακρίβεια.
Ο φωτισμός με ασσύμετρη κατανομή (wallwasher) είναι μια τεχνική φωτισμού κατά την οποία κάθετος, έμμεσος φωτισμός τοποθετείται στην οροφή ή στο δάπεδο σε μεγαλύτερη απόσταση από τον τοίχο. Με αυτόν τον τρόπο, το φως μπορεί να πέσει κάτω στον τοίχο με ίσο, ομοιόμορφο τρόπο. Αυτό παρέχει ένα "πλυμένο" αποτέλεσμα του τοίχου, έτσι ώστε οι σκιές και τα ελαττώματα να εξαφανίζονται από τον τοίχο.
Λαμπτήρες πυράκτωσης Υπάρχει ποικιλία στη μορφή και την ισχύ των λαμπτήρων πυράκτωσης, με καθαρό γυαλί, οπαλίνα ή ενσωματωμένους ανακλαστήρες. Έχουν άριστο δείκτη χρωματικής απόδοσης και εκπέμπουν το ελάχιστο επιτρεπόμενο ποσό υπεριώδους ακτινοβολίας 75 μW/lm, ενώ το ζεστό τους χρώμα κολακεύει την όψη των αντικειμένων. Μία γνωστή παραλλαγή είναι η «coolbeam», που έχει διχρωικό ανακλαστήρα ο οποίος ανακλά το φως αλλά επιτρέπει στην υπέρυθρη ακτινοβολία να ξαναπεράσει μέσα στη λάμπα, μειώνοντας τη θέρμανση. Το 94% της ακτινοβολίας που εκπέμπει μία λάμπα πυράκτωσης μετατρέπεται σε ζέστη, όχι φως. Η προσθήκη μικρής ποσότητας αλογόνου παράγει μία πιο αποδοτική και πιο λευκή λάμπα με άριστη χρωματική απόδοση, την πυράκτωσης αλογόνου, [Halogen PAR και Mirrored-Reflector (MR)] η οποία όμως χρειάζεται ένα προστατευτικό κάλυμμα από γυαλί όχι σε άμεση επαφή μαζί της, ώστε να αποκόπτει την υπεριώδη ακτινοβολία και να επιτρέπει τον αερισμό της λάμπας για να αποφεύγεται η υπερθέρμανση.
Λαμπτήρες μεταλλικών ιόντων Έχουν πολύ καλή χρωματική απόδοση, πράγμα που τις κάνει κατάλληλες για χρήση σε μουσεία και εκπέμπουν ελάχιστη θερμότητα, όμως γενικά έχουν μεγάλη ισχύ, άνω των 250 watt.
Tο τζάμι της προθήκης σχεδόν εξαφανίζεται λόγω των ιδιαίτερα χαμηλών επιπέδων φωτισμού του υποβάθρου
τρόποι φωτισμού ενός πίνακα ποικίλλουν, ανάλογα με το είδος του πίνακα και το οπτικό αποτέλεσμα που επιδιώκεται. Σε γενικές γραμμές χρησιμοποιούνται δύο τεχνικές. H πρώτη επικεντρώνεται μόνο στον πίνακα, ενώ η δεύτερη λαμβάνει υπόψη τη συνολικότερη επιφάνεια του τοίχου, στον οποίο ο πίνακας έχει αναρτηθεί. Ανεξάρτητα από το αν ο πίνακας καλύπτεται από γυαλί ή όχι, η θέση του φωτιστικού είναι σημαντική σε συνάρτηση πάντοτε με τη θέση του θεατή.
Σκοπός της Ενότητας: Ο φωτισμός ενός οποιουδήποτε εσωτερικού ή εξωτερικού χώρου, αν λάβουμε υπόψη τις κατηγορίες και τα επίπεδα φωτισμού που ισχύουν, είναι μια διαδικασία που απαιτεί προσοχή στην επιλογή της κατάλληλης λύσης ανάλογα με τις ανάγκες και τις προϋποθέσεις που υφίστανται. Αυτό από μόνο του είναι αρκετό για να συνειδητοποιήσουμε πόσο πιο σύνθετη και περίπλοκη μπορεί να αποβεί η μελέτη φωτισμού για ένα μουσείο, δηλαδή για έναν χώρο που επισκέπτονται σε καθημερινή βάση πολλοί άνθρωποι προκειμένου να παρατηρήσουν εκθέματα και πίνακες με λεπτομέρεια και σε πληθώρα χρωματικών επιλογών. Σε αυτή την ενότητα θα συνδυάσουμε τις γνώσεις από τα 3 κεφάλαια της φωτοτεχνίας ώστε να τα εφαρμόσουμε στην περίπτωση του φωτισμού μουσείων
Διαφορετικές κατανομές φωτός. Μικρότερες, μεσαίες και μεγαλύτερες δέσμες του φωτισμού τονισμού αναδεικνύουν κατάλληλα τα εκθέματα ανάλογα το μέγεθος τους. Δεξιά, φωτιστικά σώματα wallwasher προσφέρουν ομοιόμορφη κατανομή φωτός στην επιφάνεια του τοίχου, τόσο στον οριζόντιο όσο και στον κατακόρυφο άξονα
Θάμβωση Αποτελεί έναν ακόμα βασικός παράγοντας οπτικής άνεσης καθώς αποτελεί ένα φαινόμενο που δεν γίνεται να απουσιάζει τελείως αλλά μόνο να ελεγχθεί. Άμεση θάμβωση: προκαλείται από τις φωτεινές πηγές και μπορεί να ελαττωθεί με την επιλογή των κατάλληλων φωτιστικών σωμάτων που την περιορίζουν και που η φωτεινή πηγή δεν είναι εμφανής. Η τοποθέτηση τους υπό γωνία 30ο σε σχέση με τον κατακόρυφο άξονα είναι μια χρήσιμη πρακτική. Έμμεση θάμβωση: είναι το αποτέλεσμα της αντανάκλασης του φωτός πάνω στα αντικείμενα, και μπορεί να ελεγθεί με τη σωστή χωροθέτηση των φωτιστικών σωμάτων, με τρόπο ώστε η αντανάκλαση του φωτός να βρίσκεται κάτω από το ύψος των ματιών του παρατηρητή.
Το εμβληματικό έργο του εξπρεσιονιστικού κινήματος, η Κραυγή του Edvard Munch, χρονολογείται από το 1893. Ο Νορβηγός καλλιτέχνης φιλοτέχνησε τέσσερις διαφορετικούς παρόμοιους πίνακες πάνω σε χαρτόνι., τρείς από τους οποίους βρίσκονται στο Munch Museum στο Όσλο. Τα έργα είναι ιδιαίτερα ευαίσθητα λόγω των υλικών τους (χρωστικές ουσίες πάνω σε χαρτόνι και όχι σε καμβά) και είναι ευάλωτα στις περιβαλλοντικές συνθήκες όπως η θερμοκρασία, η υγρασία, και οι ατμοσφαιρικοί ρύποι. Η έκθεση των έργων στο φως και η επίδραση των καταστροφικών UV και IR ακτινοβολιών, οδήγησαν στην περιοδική έκθεση ενός πίνακα τη φορά. Η παρουσίαση τους γίνεται εναλλάξ, με φωτισμό ανάδειξης έντασης μόλις 25lx. Τα φωτιστικά spotlights είναι ρυθμισμένα ώστε να φωτίζουν μόνο την επιφάνεια του εκθέματος. Ο γενικός φωτισμός του χώρου είναι πολύ χαμηλός και το υπόβαθρο παρουσίασης είναι σκούρο, έτσι ώστε το έκθεμα να ξεχωρίζει στην αίθουσα και η παρατήρηση του να είναι άνετη χωρίς να χρειάζεται φως υψηλής ένταση