Ρούλα Πισπιρίγκου: Δις ισόβια για τους θανάτους της Μαλένας και της Ίριδας – Για ανθρωποκτονία από πρόθεση σε ήρεμη ψυχική κατάσταση κατά συρροή

GiorgosKaryotis25 – 12/03 – 19:27

1. Όλοι μας κάνουμε λάθη. Ανεξαρτήτως ικανοτήτων, το λάθος είναι κοινό χαρακτηριστικό όλων των ανθρώπων.
2. Οι λόγοι που προκαλούν τα λάθη μας είναι πολλοί. Λανθασμένος υπολογισμός, υπερβολική σιγουριά, κακή ψυχολογία, έπαρση, αδιαφορία και πολλοί άλλοι λόγοι.
3. Οι προπονητές, ως άνθρωποι και επαγγελματίες, ανεξάρτητα του πόσο ικανοί είναι, επίσης κάνουν λάθη. Πολλές φορές, δε, ένα λάθος μπορεί να το επαναλαμβάνουν, είτε γιατί πιστεύουν πραγματικά σε μια επιλογή τους, η οποία μπορεί να μη βγήκε σε ένα ματς αλλά θα βγει στο επόμενο αν εκτελεστεί καλύτερα, είτε γιατί μπαίνουν σε μία ψυχολογία “άμυνας”, προσπαθώντας να υπερασπιστούν τις ποδοσφαιρικές αρχές τους και τα πιστεύω τους.
4. Επίσης, τα λάθη δεν είναι πάντα αγωνιστικής φύσεως. Μπορεί να είναι και λάθη συμπεριφοράς. Όπως το να πετάξεις μπουκάλι στον πάγκο σου ή να λογοφέρεις με αντιπάλους οπαδούς.
5. Ένας καλός προπονητής έχει πολύ συγκεκριμένες αρχές. Προσοχή εδώ. Όχι τακτικές ή συστήματα. Αρχές. Το ποδόσφαιρο των ομάδων του, δηλαδή, ανεξαρτήτως του αν παίζει 3-5-2 η 4-3-3 κτλ, θέλει να διέπεται από κάποιες αρχές. Ο Αλμέϊδα, ας πούμε, θέλει οι ομάδες του να έχουν ένταση, να μην κλείνονται πίσω, να παίζουν ποδόσφαιρο πρωτοβουλίας και να μην προσπαθούν να “κλέψουν” νίκες κάνοντας καθυστερήσεις κτλ.
6. Όσο καλύτερος είναι ένας προπονητής, τόσο περισσότερο έχει την ανάγκη να πειραματιστεί και να εμπλουτίζει τις τακτικές του. Ο φετινός Αλμέϊδα είναι πολύ καλύτερος προπονητής από αυτόν της σεζόν του νταμπλ. Σιγά σιγά, δε, προσπαθεί να εντάξει στην ομάδα διαφορετικές στρατηγικές και να της δώσει πλουραλισμό.
7. Όσο καλύτερος είναι ένας προπονητής, τόσο πιο δύσκολο είναι να αλλάζει την τακτική του και βασικά τις αρχές του ανάλογα τον αντίπαλο. Κάτι τέτοιο ταιριάζει σε καιροσκόπους προπονητές ή σε προπονητές που δεν εμπιστεύονται τη δουλειά τους. Μπορεί να τους βγαίνει σε κάποια ματς, αλλά μακροπρόθεσμα στερούνται χαρακτήρα και προσωπικότητας, τόσο αυτοί όσο και οι ομάδες τους.
Βάσει όλων των ανωτέρω, εγώ συμπεραίνω τα εξής:
1. Έχουμε έναν πολύ σπουδαίο προπονητή στον πάγκο μας. Έχει πολλές ικανότητες, έχει πολύ μεγάλη αντίληψη του παιχνιδιού, έχει τακτικές γνώσεις, παραστάσεις από το ποδόσφαιρο πολλών χωρών και έχει δεχτεί την επιρροή πολλών μεγάλων προπονητών που τον είχαν προπονήσει ως παίκτη. Επίσης, λόγω του ότι είναι ακόμα μόνο 50 ετών, εμπλουτίζει συνεχώς την παλέτα του.
2. Έχουμε έναν πολύ σπουδαίο άνθρωπο στον πάγκο μας. Έχει έναν κώδικα αξιών που ακολουθεί στη ζωή του, έχει ηθικές αρχές, έχει συναίσθημα, ευαισθησία, ενώ λόγω των δυσκολιών και των λαθών που έχει κάνει στην προσωπική του ζωή, έχει πολύ ψηλά τον τομέα της αυτοβελτίωσης και της αυτοκριτικής.
3. Έχουμε έναν πολύ ευαίσθητο χαρακτήρα στον πάγκο μας. Είναι ένας άνθρωπος που βάζει μέσα του τα πάντα, επηρεάζεται ο ψυχισμός του από τα πάντα. Τέτοιοι άνθρωποι έχουν έντονες αντιδράσεις, άλλοτε καλές, άλλοτε άσχημες, αλλά ποτέ κακοπροαίρετες και ποτέ εκ του πονηρού.
Πάμε στα πεπραγμένα του.
1. Ο άνθρωπος αυτός ήρθε στην ομάδα μας πριν τρία χρόνια και κατάφερε την πρώτη χρονιά να σηκώσει το νταμπλ, εκμεταλλευόμενος με την καλή έννοια και την είσοδό μας στο Ναό μας και το γενικότερο κλίμα ενθουσιασμού που υπήρχε σε όλους μας. Το ποδόσφαιρο που έπαιξε η Α.Ε.Κ. εκείνη τη χρονιά ήταν κάτι πρωτοφανές στα ελληνικά δεδομένα, ενώ ακόμα και σήμερα τους αριθμούς και τους δείκτες πίεσης που είχε η Α.Ε.Κ. εκείνη δεν τους έχει πλησιάσει κανείς. Ούτε ο φετινός Ολυμπιακός.
2. Τη δεύτερη χρονιά ο Αλμέϊδα είχε να διαχειριστεί μία ανέλπιστη και πρωτοφανή επιτυχία του, καθώς και ένα δεδομένο που αντιμετώπιζε προπονητικά πρώτη φορά. Το να έχει Ευρώπη μεσοβδόμαδα, και μάλιστα σε έναν πολύ δύσκολο και απαιτητικό όμιλο. Έκανε λάθος προετοιμασία και άργησε να συνειδητοποιήσει ότι οι προπονήσεις του ήταν ίσως πιο έντονες από αυτό που έπρεπε, με αποτέλεσμα η ομάδα να είναι κουρασμένη και να έχει τραυματισμούς. Επίσης, ήταν αφελής στα ευρωπαϊκά της ματς, καθώς δεν είχε καθόλου το στοιχείο του κυνισμού στο παιχνίδι της, κάτι το οποίο εμφανίστηκε και σε ελληνικά ματς. Ωστόσο, η χρονιά κατέληξε με την Α.Ε.Κ. να χάνει το δεύτερο σερί πρωτάθλημα κυριολεκτικά στο τελευταίο δευτερόλεπτο, και έχοντας απέναντί της έναν συνασπισμό των άλλων τριών αντιπάλων της, οι οποίοι προτίμησαν να σπιλώσουν για μία ακόμη φορά την ιστορία τους παίζοντας αλλιώς τα ματς με την Α.Ε.Κ. και αλλιώς μεταξύ τους.
3. Φέτος, η Α.Ε.Κ. άλλαξε ιδιοκτήτη. Ο Αλμέϊδα ως άνθρωπος υπέστη πολύ έντονη κρίση, καθώς έχασε από δίπλα του όχι μόνο τον Πρόεδρο που τον έφερε στην Ελλάδα, αλλά έναν επιστήθιο φίλο του, ο οποίος είχε ως βασικά χαρακτηριστικά του τη μετριοπάθεια στη διαχείριση της ομάδας. Διάδοχος του Μελισσανίδη ήταν ένας εντελώς αντίθετος χαρακτήρας. Ένας άνθρωπος με πολύ έντονα στοιχεία αυτοπροβολής, ναρκισσισμού, παρεμβατικότητας και γενικώς ένας πολύ εξωστρεφής χαρακτήρας. Εκ διαμέτρου αντίθετος σε σχέση με τον Ματίας.
α. Η χρονιά ξεκινάει λοιπόν με ένα σημαντικό πρακτικό αλλά και ψυχολογικό μειονέκτημα, καθώς εκτός της αλλαγής ιδιοκτησίας που ήθελε χρόνο για να βρει ο ένας τα χνώτα του άλλου, υπήρχε η απώλεια του περσινού τίτλου αλλά και η κατάκτηση του Conference από τον πιο μισητό αντίπαλο μέσα στον Ναό μας. Για τον ΑΕΚτζή αυτό δεν ήταν και δεν είναι κάτι διαχειρίσιμο. Η Αγιά Σοφιά είναι φυσική συνέχεια του καθενός μας, είναι ένα σημείο αναφοράς για τον ψυχισμό μας. Ένα γήπεδο που χτίστηκε με πολύ πόλεμο από τον Ολυμπιακό και το περιβάλλον του, στην ίδια θέση που ήταν ένα γήπεδο που γκρεμίστηκε λόγω του Ολυμπιακού και του περιβάλλοντός του. Και ένα γήπεδο που λόγω της καθυστέρησης στο χτίσιμό του, έφυγε από τη ζωή πολύς κόσμος χωρίς να το προλάβει. Όπως είναι εύκολα αντιληπτό, το να τα φέρει η μοίρα ώστε η ομάδα αυτή να έχει τη μεγαλύτερη ευρωπαϊκή στιγμή της στον δικό μας Ναό, ήταν πολύ απλά ΒΕΒΗΛΩΣΗ. Μία πολύ βαθιά και εσωτερική πληγή.
β. Με αυτά τα δεδομένα, η χρονιά ξεκινά με έναν σοκαριστικό αποκλεισμό από ένα “χωριό” στην Ευρώπη, ο οποίος είχε ως αποτέλεσμα να καλείται ο Ματίας να διαχειριστεί ένα πολυπληθές ρόστερ που είχε χτιστεί για δύο διοργανώσεις. Έχοντας μάθει από τα λάθη του την πρώτη χρονιά της Ευρώπης, ο Ματίας φρόντισε να έχει μεγαλύτερο ρόστερ, ενώ και η όλη προσέγγισή του στις προπονήσεις και στην τακτική της ομάδας προσαρμόστηκε ώστε η ομάδα να μάθει να κάνει και κάτι άλλο εκτός από μία στείρα πίεση. Ο αποκλεισμός από τη Νόα ήταν τρικλοποδιά, την οποία κατά την άποψή μου δεν θα μπορούσε κανείς άλλος να διαχειριστεί τόσο σωστά όσο ο Ματίας.
Κράτησε τα αποδυτήρια ενωμένα, κράτησε την Α.Ε.Κ. ανταγωνιστικότατη, και προϊούσης της χρονιάς η ομάδα εμπλουτιζόταν με τακτικές πινελιές που δημιούργησαν ποδοσφαιρικό πλουραλισμό. Άρχισε να κάνει build up, κάτι αδιανόητο για την Α.Ε.Κ. του νταμπλ, άρχισε να χρησιμοποιεί τα μεσοδιαστήματα στο γήπεδο, και όλα αυτά συνδυάζοντάς τα κατά περίπτωση με τα στοιχεία της πίεσης και της άμεσης ανάκτησης μπάλας που είχε ούτως ή άλλως. Σημειωτέον, δε, ότι μέσα σε όλα είχε να διαχειριστεί και εσωτερικά θέματα που τον ανάγκασαν να φτάσει σχεδόν σε παραίτηση. Αυτή, δε, εμποδίστηκε από την αγάπη του ίδιου για την ομάδα και του κόσμου γι’ αυτόν.
γ. Και έτσι φτάσαμε στην περασμένη Τετάρτη. Σε ένα ματς που ακολούθησε μία επίσης μεγάλη ήττα με 4-1 για το πρωτάθλημα. Ο Ματίας κατέβασε την ομάδα να παίξει με τη δική της ταυτότητα, χωρίς να σεβαστεί και να υπολογίσει τον αντίπαλό του όσο έπρεπε, υπερεκτιμώντας εαυτόν αλλά και τους παίκτες του. Έκανε λανθασμένες επιλογές στην αρχική σύνθεσή της ομάδας. Όλες οι συγκυρίες και οι παράμετροι του αγώνα ήταν εναντίον του. Ατομικά και αβίαστα λάθη παικτών, ένας πολύ καλός Ολυμπιακός με πρωτοφανή για φέτος αποτελεσματικότητα (5 τελικές – 6 γκολ), και μία ομάδα σε σοκ, όπως και ο προπονητής της. Ήταν η χειρότερη βραδιά της προπονητικής του καριέρας που οδήγησε σε μία ιστορική ήττα, για την οποία ευθύνεται πιο πολύ αυτός και η Α.Ε.Κ. παρά ο Ολυμπιακός. Κι αυτό γιατί ο τελευταίος είναι μία ομάδα με πολύ συγκεκριμένη και προβλέψιμη στόχευση. Έπρεπε λοιπόν ο Αλμέϊδα να προσαρμόσει το πλάνο του με τρόπο που να μην ευνοεί τον αντίπαλο αλλά την ομάδα του. Προσοχή: Όχι να αλλάξει τις αρχές του. Να αλλάξει το πλάνο του.
Αποτέλεσμα 6-0 και μετά από τρεις ημέρες νέο ματς στη Φιλαδέλφεια με τον ίδιο αντίπαλο.
δ. Το ψυχολογικό σοκ για τον ίδιο ήταν τεράστιο. Η πίεση επίσης. Πρώτιστο μέλημά του ήταν να περάσει όσο το δυνατόν πιο ανώδυνα η χθεσινή μέρα. Δείχνοντας αντανακλαστικά, άλλαξε την διάταξη και την τακτική του ίσως πρώτη φορά τόσο ριζικά. Αποτέλεσμα ήταν η ομάδα από την οποία έχασε 6-0 να κάνει σε όλο το ματς δύο φάσεις. Η δεύτερη φάση έγινε γκολ και έτσι χάθηκε το ματς. Πιο πριν ο κόσμος ζητούσε αλλαγές, για τις οποίες πράγματι άργησε. Εκείνος, εκνευρισμένος πέταξε ένα μπουκάλι στον πάγκο μας και τελικά πέρασε στο ματς τον Πινέδα.
ε. Στον χθεσινό αγώνα παρουσιάστηκε μία Α.Ε.Κ. που δεν θα ξαναδούμε ποτέ. Γιατί δεν είναι αυτή η ομάδα του Ματίας. Η ανάγκη να διαχειριστεί μία ιστορική ήττα μπροστά σε 32.000 φίλους της ομάδας και να ψάξει τη νίκη, τον ανάγκασε να υπαναχωρήσει για πρώτη και τελευταία φορά από τις δικές του αρχές. Και γι’ αυτόν τον λόγο η Α.Ε.Κ. έχασε τελικώς. Γιατί η λύση δεν είναι να αλλάξεις τις αρχές σου. Η λύση είναι να προσαρμόσεις τις αρχές σου στον αντίπαλο. Το πάθημα είμαι σίγουρος ότι έγινε μάθημα.
Για όλους τους ανωτέρω λόγους που έχουν να κάνουν με το σύνολο του χρόνου που είναι στην ομάδα μας ο Αλμέϊδα, είμαι σίγουρος ότι ο Ματίας πρέπει να μείνει στην ομάδα. Πρέπει να μείνει στην ομάδα εντάσσοντας στο παλμαρέ του και τα φετινά μαθήματα. Μεγαλύτερη ευελιξία, λιγότερο συναισθηματισμό στη διαχείριση της ομάδας, πιο έντονες απαιτήσεις από τη διοίκηση.
Η Α.Ε.Κ. έχει σπουδαίο προπονητή στον πάγκο της. Και πρέπει να τον κρατήσει με κάθε τρόπο εδώ. Κι επειδή το έχουμε να τρώμε τις σάρκες μας μόνοι μας οι ΑΕΚτζήδες, μπορεί να αποθεώνουν πολλοί αυτή τη στιγμή τον Μεντιλίμπαρ, αλλά η ποδοσφαιρική αλήθεια είναι ότι ο Αλμέϊδα είναι πολύ πιο σπουδαίος προπονητής. Για τον λόγο αυτόν άλλωστε όλο το σύστημα του Ολυμπιακού και των άλλων δύο, επιθυμεί εδώ και δύο χρόνια να φύγει ο Αλμέϊδα από την Α.Ε.Κ. Για αυτόν τον λόγο άλλωστε, ο κατά τ’ άλλα μετριοπαθής Μεντιλίμπαρ χθες έβγαλε τον αληθινό εαυτό του κάνοντας μία δήλωση – επίθεση στον Αλμέϊδα.
Γιατί ο Μεντιλίμπαρ χθες συνειδητοποίησε – ανεξαρτήτως τελικού αποτελέσματος – ότι ο Αλμέϊδα αναίρεσε τόσο εύκολα το παιχνίδι της ομάδας του. Συνειδητοποίησε πόσο εύθραυστο είναι αυτό που έχει φτιάξει στον Ολυμπιακό, και αυτό τον τρόμαξε. Και σε αντίθεση με τον Αλμέϊδα, εκείνος δεν έχει ούτε τις ικανότητες ούτε το ειδικό βάρος να εμφανίσει κάτι διαφορετικό, όπως κάνει ο Ματίας στην Α.Ε.Κ. τα τελευταία τρία χρόνια.
Εδώ θα είμαστε και θα δούμε τι πρόκειται να συμβεί στο μέλλον. Το σίγουρο είναι ότι ο κόσμος και η διοίκηση της Α.Ε.Κ. πρέπει να στηρίξουν τον Αλμέϊδα για όλους τους ανωτέρω λόγους και να του δώσουν τη δυνατότητα να έχει καθαρό μυαλό και τα όπλα που χρειάζεται. Ο νηφάλιος Ματίας δεν έχει αντίπαλο στην Ελλάδα.