New York Times / Πώς ο Μαμντάνι μπορεί να γράψει το επόμενο κεφάλαιο της Νέας Υόρκης

Ο Ζόχραν Μαμντάνι εκλέχθηκε δήμαρχος της Νέας Υόρκης μετά από μια εκπληκτικά αποτελεσματική εκστρατεία, την οποία ξεκίνησε με μικρή αναγνωρισιμότητα του ονόματός του – πόσο μάλλον υποστήριξη- και τράβηξε την προσοχή των Νεοϋορκέζων με μια θετική εκστρατεία, βασισμένη στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, εστιάζοντας στο επαχθές κόστος ζωής στην πόλη.

Αφού κέρδισε τις προκριματικές εκλογές των Δημοκρατικών τον Ιούνιο, επέδειξε μια ρεαλιστική στάση. Από την αρχή μέχρι το τέλος, ξεπέρασε το κουρασμένο πολιτικό κατεστημένο της Νέας Υόρκης, νικώντας τεχνοκράτες με περισσότερη εμπειρία, καθώς και τον νυν δήμαρχο και έναν πρώην κυβερνήτη, σημειώνουν σε εκτενές δημοσίευμά τους οι New York Times.

Η πολιτική κατεύθυνση της πόλης – στην οποία πολλοί κάτοικοι αισθάνονται αποκλεισμένοι από μια καλύτερη ζωή λόγω του υψηλού κόστους – είναι ιδιαίτερα σημαντική τώρα, που ο Ντόναλντ Τραμπ αψηφά νόμους για να παγιώσει την εξουσία του και παρουσιάζει, ψευδώς, τις μεγαλύτερες πόλεις της χώρας ως «εκτός ελέγχου». Έχει ήδη αρχίσει να αντιμετωπίζει τον Μαμντάνι ως αντίπαλο δέος.

Ο Μαμντάνι, ο οποίος έκανε εκστρατεία με σαρωτικές υποσχέσεις, ενδεχομένως να «χτίσει» μια πιο θετική κληρονομιά εστιάζοντας σε απτά επιτεύγματα, όπως γράφει η εφημερίδα προσθέτοντας πως ο νέος δήμαρχος θα πρέπει να «κρατήσει σημειώσεις» από προηγούμενους επιτυχημένους δημάρχους, μετριοπαθείς και προοδευτικούς, οι οποίοι έχουν δώσει συγκεκριμένες λύσεις σε συγκεκριμένα προβλήματα.

Ο Μαμντάνι δεν μπορεί να λύσει την οικονομική ανισότητα, όπως τονίζει η εφημερίδα, αλλά μπορεί να πετύχει πρόοδο πάνω σε αυτό: Μπορεί να χτίσει περισσότερες κατοικίες, να επεκτείνει την πρόσβαση στην παιδική φροντίδα και στα καλά σχολεία και να βελτιώσει τις ταχύτητες των λεωφορείων και του μετρό.

Σε όλη την ιστορία των ΗΠΑ, οι προοδευτικοί πολιτικοί έχουν ένα περήφανο ιστορικό διακυβέρνησης για τη βελτίωση της ακραίας ανισότητας και την παροχή δυνατότητας σε περισσότερους Αμερικανούς να ζουν καλά ή έστω καλύτερα. Ο Μαμντάνι έχει την ευκαιρία να γράψει το επόμενο κεφάλαιο αυτής της ιστορίας, τονίζει η εφημερίδα, και επικεντρώνεται σε έξι σημεία.

Στέγαση

Η στεγαστική κρίση της Νέας Υόρκης είναι το άμεσο αποτέλεσμα μιας αποτυχημένης πολιτικής δεκαετιών, καθώς οι ιθύνοντες έχουν περιορίσει δραστικά την κατασκευή από τη δεκαετία του 1960. Η περιορισμένη προσφορά οδήγησε αναπόφευκτα σε εκτόξευση των τιμών και πυροδότησε τον «εξευγενισμό» (gentrification) των γειτονιών που υποτίθεται ότι προστάτευε.

Αρχικά, ο Μαμντάνι φάνηκε να αγνοεί αυτή τη ρίζα του προβλήματος. Κατηγορούσε αποκλειστικά τους ιδιοκτήτες και τους κατασκευαστές, υποστηρίζοντας την αυστηρή σταθεροποίηση των ενοικίων – ένα μέτρο που, στην πράξη, δεν βοηθά όσους δεν πληρούν τα κριτήρια για να βρίσκονται σε τέτοιου είδους διαμερίσματα.

Ωστόσο, κατά τη διάρκεια της εκστρατείας του, ο Μαμντάνι άλλαξε γνώμη και αναγνώρισε την ανάγκη για περισσότερη ιδιωτική ανάπτυξη. Αυτή η μεταστροφή είναι ζωτικής σημασίας, τονίζει η εφημερίδα, καθώς οι ιδιώτες κατασκευαστές διαθέτουν πολύ μεγαλύτερη ικανότητα από την κυβέρνηση να επεκτείνουν γρήγορα τον αριθμό των διαθέσιμων κατοικιών.

Για να αντιμετωπίσει την κρίση, ο Μαμντάνι καλείται τώρα να εφαρμόσει μια διπλή στρατηγική μέσω ιδιωτικής ανάπτυξης και κρατικής παρέμβασης. Θα μπορούσε να υποστηρίξει μια πιο τολμηρή εκδοχή του σχεδίου του προκατόχου του, Έρικ Άνταμς για πυκνότερη δόμηση γύρω από σταθμούς αστικών συγκοινωνιών και τη μείωση γραφειοκρατικών εμποδίων, όπως οι απαιτήσεις για ανελκυστήρες.

Ταυτόχρονα, θα μπορούσε να διατηρήσει τον κρίσιμο ρόλο της κυβέρνησης στην επιδότηση στέγης για τους Νεοϋορκέζους με χαμηλότερα εισοδήματα. Η πρότασή του για την κατασκευή 200.000 κατοικιών με σταθεροποιημένο ενοίκιο είναι ένας καλός, αν και δύσκολος στόχος, προσθέτει η εφημερίδα.

Οι ειδικοί εκτιμούν ότι η Νέα Υόρκη χρειάζεται περίπου μισό εκατομμύριο νέα σπίτια την επόμενη δεκαετία, οπότε ένα καλό μέτρο της απόδοσης του Μαμντάνι θα είναι εάν ο αριθμός των μονάδων υπό κατασκευή ανέβει προς τις 50.000 ετησίως.

Μεταφορές

Ο Μαμντάνι έχει δεσμευτεί να κάνει τα λεωφορεία δωρεάν και ταχύτερα. Από τους δύο στόχους, η ταχύτητα είναι πιο σημαντική. Πιο γρήγορα λεωφορεία και μετρό θα βοηθούσαν σχεδόν όλους τους Νεοϋορκέζους, ειδικά εκείνους που μετακινούνται σε μεγαλύτερες αποστάσεις. Σήμερα, τα τοπικά λεωφορεία ταξιδεύουν με μέση ταχύτητα μόλις 12 χιλιόμετρα την ώρα.

Το σχέδιο του Μαμντάνι για δωρεάν λεωφορεία προφανώς θα μείωνε το κόστος για πολλούς Νεοϋορκέζους, αλλά θα άφηνε το σύστημα χωρίς τα έσοδα που χρειάζεται για να πληρώσει για βελτιώσεις ταχύτητας. Τα δωρεάν λεωφορεία θα μπορούσαν επίσης να μειώσουν την αίσθηση ασφάλειας για τους επιβάτες.

Μια ιδέα, που υποστηρίζεται από τους συγκοινωνιολόγους, θα ήταν η θέσπιση μειωμένου εισιτηρίου για όλους τους επιβάτες σε μεγάλες διαδρομές λεωφορείων, ιδιαίτερα αυτές που χρησιμοποιούνται από επιβάτες χαμηλού εισοδήματος.

Παιδική φροντίδα

Οι τυπικές οικογένειες της Νέας Υόρκης με μικρά παιδιά πληρώνουν σήμερα περισσότερο από το ένα τέταρτο του εισοδήματός τους για παιδική φροντίδα. Ο Μαμντάνι έχει υποσχεθεί να προσφέρει δωρεάν, καθολική παιδική φροντίδα από την ηλικία των 6 εβδομάδων. Θεωρείται απίθανο να επιτύχει πλήρως αυτόν τον στόχο, δεδομένου του κόστους του και της έλλειψης προφανούς πηγής εσόδων, τονίζει η εφημερίδα.

Ο Μαμντάνι είναι υπέρ της αύξησης στους φόρους των πλουσίων και των εταιρειών, κάτι που βρίσκει αντίθετη την κυβερνήτη της Πολιτείας κ. Χόκουλ. Ωστόσο, θα ήταν ένα επίτευγμα – ορόσημο αν μπορούσε να διορθώσει τα πολλά προβλήματα με το τρέχον σύστημα προσχολικής αγωγής, έτσι ώστε όλα τα νήπια να μπορούν να εγγραφούν στα αντίστοιχα σχολεία.

Δημόσια ασφάλεια

Παρόλο που η εγκληματικότητα έχει μειωθεί τα τελευταία δύο χρόνια, οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι πολλοί Νεοϋορκέζοι παραμένουν ανήσυχοι γι’ αυτήν καθώς είναι ακόμη σημαντικά υψηλότερη από ότι ήταν πριν από την έναρξη της πανδημίας Covid-19. Το ποσοστό των σοβαρών κακουργημάτων αναμένεται να είναι περίπου 25% υψηλότερο φέτος από ότι ήταν πριν από 6 χρόνια.

Η λύση περιλαμβάνει ουσιαστική αστυνόμευση, με αστυνομικούς που γνωρίζουν τις κοινότητες στις οποίες περιπολούν.

Ωστόσο, η Νέα Υόρκη απασχολεί σχεδόν 3.000 λιγότερους αστυνομικούς από ότι πριν από την Covid, μια μείωση 8%.

Η σοβαρή εγκληματικότητα θα πρέπει να επιστρέψει στα επίπεδα του τέλους της δεκαετίας του 2010, αν όχι χαμηλότερα, σημειώνει το δημοσίευμα. Αυτό θα απαιτούσε μείωση περίπου 25.000 σοβαρών κακουργημάτων σε σχέση με το τρέχον ετήσιο επίπεδο.

Εκπαίδευση

Ο Μαμντάνι έχει δώσει λιγότερη προσοχή στην εκπαιδευτική πολιτική. Έχει προτείνει ακόμη και ο δήμαρχος να εγκαταλείψει τον έλεγχο των σχολείων της πόλης και να αποκεντρώσει την εξουσία στους δασκάλους και τους γονείς.

Αυτό θα ήταν λάθος, γράφει η εφημερίδα. Το σχολικό σύστημα K-12 [σ.σ. πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση] είναι ζωτικής σημασίας για το μέλλον της πόλης.

Μόνο το 29% των μαθητών της όγδοης τάξης [σ.σ. Β’ Γυμνασίου] στη Νέα Υόρκη είναι πραγματικά ικανοί στην ανάγνωση και μόνο το 23% είναι ικανοί στα μαθηματικά, σύμφωνα με ομοσπονδιακά δεδομένα.

Αυτό είναι περίπου ο μέσος όρος για μια μεγάλη πόλη των ΗΠΑ. Είναι επίσης απαράδεκτο, παρατηρεί η εφημερίδα. Και οι δύο αριθμοί θα πρέπει να αυξηθούν ουσιαστικά υπό τη διοίκηση Μαμντάνι.

Θέσεις εργασίας

Πολλοί επιχειρηματίες είναι επιφυλακτικοί απέναντι στον Μαμντάνι, αν όχι εντελώς τρομοκρατημένοι, καθώς είναι σοσιαλδημοκράτης.

Αλλά ορισμένα στελέχη που τον συνάντησαν μετά τη νίκη του στις προκριματικές εκλογές, εμφανίστηκαν αισιόδοξα. Τόσο αυτός όσο και εκείνοι θα πρέπει να αναγνωρίσουν ότι έχουν κοινό συμφέρον στην ευημερία της πόλης και στη διατήρηση της θέσης της ως κέντρου επιχειρήσεων και οικονομίας.

Η νούμερο 1 υπόσχεση του Μαμντάνι είναι να κάνει τη Νέα Υόρκη πιο προσιτή οικονομικά για τους κατοίκους. Θα πρέπει να επεκτείνει αυτόν τον στόχο και στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις της πόλης, οι οποίες επίσης αγωνίζονται. Η εφημερίδα σημειώνει οτι το τελευταίο διάστημα περισσότερες επιχειρήσεις έκλεισαν παρά άνοιξαν.

Ο Μαμντάνι θα πρέπει να θέσει ως στόχο την αύξηση του αριθμού των επιχειρήσεων που λειτουργούν στη Νέα Υόρκη κατά 10% κατά την πρώτη του θητεία, τονίζεται στο δημοσίευμα.