Όταν ο Φ. Σκοτ Φιτζέραλντ γρονθοκόπησε έναν αστυνομικό στη μύτη, ένα βράδυ στη Ρώμη

Μια άτυχη νύχτα τον Δεκέμβριο του 1924, ο Φ. Σκοτ Φιτζέραλντ έμπλεξε σε έναν μεθυσμένο καυγά που κατέληξε σε ένα αστυνομικό τμήμα της Ρώμης, όπου γρονθοκόπησε έναν αστυνομικό και ξυλοκοπήθηκε σοβαρά από κάποιους άλλους.

Σε μια επιστολή προς έναν φίλο του δέκα χρόνια αργότερα, ο συγγραφέας το περιέγραψε ως «το πιο σάπιο πράγμα που συνέβη ποτέ στη ζωή μου», ένα γεγονός τόσο τραυματικό που οι βιογράφοι του λένε ότι δεν άντεχε να το συζητήσει.

Όμως ο Φιτζέραλντ «μυθοποίησε» το περιστατικό δύο φορές, αρχικά σε ένα ταξιδιωτικό λεύκωμα με τίτλο «Το υψηλό κόστος των μακαρονιών», που γράφτηκε το 1925 αλλά δημοσιεύτηκε μετά θάνατον, και στο πιο γνωστό μυθιστόρημά του «Τρυφερή είναι η Νύχτα», το 1934.

Αλήθεια και μυθοπλασία

Στο μυθιστόρημα, ένας πολύ μεθυσμένος Ντικ Ντάιβερ, ο πρωταγωνιστής, έχει μια άγρια συμπλοκή στη Ρώμη με κάποιους οδηγούς ταξί, συλλαμβάνεται και, αφού χτυπάει έναν αστυνομικό σε ένα αστυνομικό τμήμα, τελικά «τον χτυπάνε με ρόπαλο, και τον χτυπούν με γροθιές και μπότες πάνω στο άγριο τατουάζ του».

Καταλήγει στη σύλληψη, αιμόφυρτος και συντετριμμένος, για να τον σώσουν η κουνιάδα του και οι υπάλληλοι του αμερικανικού προξενείου. Στην περίπτωση του Φιτζέραλντ, η σύζυγός του Ζέλντα ήρθε να τον σώσει.

Οι βιογράφοι του Φιτζέραλντ έχουν εκλάβει τις φανταστικές αφηγήσεις του συγγραφέα ως γεγονότα. Αλλά οι επίσημες αναφορές της ιταλικής αστυνομίας και των διπλωματών του προξενείου της Ρώμης, που αποκάλυψε η Σάρα Αντονέλι, καθηγήτρια αμερικανικής λογοτεχνίας στο Università Roma Tre, υποδηλώνουν ότι κάτι τέτοιο μπορεί να αποκρύψει την πλήρη αλήθεια.

Φ. Σκοτ Φιτζέραλντ και Ζέλντα / Public Domain

«Σύλληψη του αλλοδαπού Σκοτ Φιτζέραλντ»

«Είχα αυτό το βουητό στο κεφάλι μου για χρόνια» είπε. «Το γεγονός ότι σε όλες τις βιογραφίες έλεγαν συνέχεια ότι αυτό που διαβάζεις στο ‘Τρυφερή είναι η Νύχτα’ συνέβη στον Φιτζέραλντ. Αλλά είμαι κριτικός λογοτεχνίας – δεν λειτουργούν έτσι τα πράγματα».

Η αναζήτηση της Αντονέλι για να βρει σαφήνεια και συνάφεια χρειάστηκε περισσότερα από τρία χρόνια και πολλές ώρες για να ψάξει στα ιστορικά αρχεία των διαφόρων αστυνομικών δυνάμεων της Ιταλίας.

Στο κεντρικό κρατικό αρχείο της Ρώμης ανακάλυψε έναν μοναδικό ροζ φάκελο με την ένδειξη «Σύλληψη του αλλοδαπού Σκοτ Φιτζέραλντ» και πέντε φύλλα χαρτιού μέσα: μια αρχική έκθεση των καραμπινιέρων, της στρατιωτικής αστυνομικής δύναμης που συνέλαβε και ξυλοκόπησε τον Φιτζέραλντ τη νύχτα μεταξύ 30 Νοεμβρίου και 1 Δεκεμβρίου 1924, μαζί με τις επακόλουθες εκθέσεις της ιταλικής εθνικής αστυνομίας.

Φ. Σκοτ Φιτζέραλντ και Ζέλντα – Το καταδικασμένο, χρυσό ζευγάρι

Γρονθοκόπησε έναν αστυνομικό στη μύτη

Συνέκρινε τις αναφορές αυτές με μια περιγραφή του περιστατικού που συνέταξε ένας δικηγόρος του αμερικανικού προξενείου στη Ρώμη, την οποία βρήκε στη Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου. «Οι δύο δεν συμφωνούν σε πολλά σημεία» είπε για τα ευρήματά της, τα οποία περιλαμβάνονται στο «Domani Correremo Più Forte« («Αύριο θα τρέξουμε πιο γρήγορα»), μια βιογραφία και λογοτεχνική αξιολόγηση του Φιτζέραλντ που θα εκδοθεί στα ιταλικά την 1η Απριλίου.

Σύμφωνα με τη σύντομη έκθεση των καραμπινιέρων, ο «μάλλον μεθυσμένος» Φιτζέραλντ είχε διαπληκτιστεί με δύο νυχτοφύλακες που τον βρήκαν να προσπαθεί να μπει στο Caffé Imperiale, ένα νυχτερινό κέντρο διασκέδασης, το οποίο είχε ήδη κλείσει για το βράδυ.

Ο συγγραφέας συνελήφθη από ένα τμήμα καραμπινιέρων, όπου ξέσπασε σε έξαλλη κατάσταση και στη συνέχεια γρονθοκόπησε έναν αστυνομικό στη μύτη, προκαλώντας «την αντίδραση» άλλων αστυνομικών, οι οποίοι τον κλείδωσαν σε ένα κελί «μετά από μια ζωηρή συμπλοκή», αναφέρει το έγγραφο.

Σύμφωνα με τη σύντομη έκθεση των καραμπινιέρων, ο «μάλλον μεθυσμένος» Φιτζέραλντ είχε διαπληκτιστεί με δύο νυχτοφύλακες που τον βρήκαν να προσπαθεί να μπει στο Caffé Imperiale, ένα νυχτερινό κέντρο διασκέδασης, το οποίο είχε ήδη κλείσει για το βράδυ

«Θυμάται ότι του φέρθηκαν πολύ άσχημα»

Αφού ειδοποιήθηκε για τη συμπλοκή, η Ζέλντα ζήτησε αμέσως από το προξενείο των ΗΠΑ να παρέμβει. Στο υπόμνημα που συνέταξε ο υπάλληλος του προξενείου που επέβλεπε την υπόθεση, δεν υπάρχει καμία αναφορά στο ότι ο Φιτζέραλντ ήταν μεθυσμένος και η ευθύνη μετατοπίζεται στους επιθετικούς οδηγούς ταξί και σε μια διαφωνία για το κόστος της διαδρομής.

Ο ξυλοδαρμός στο αστυνομικό τμήμα αναφέρεται σχεδόν παρεμπιπτόντως, με τον Φιτζέραλντ να «θυμάται ότι του φέρθηκαν πολύ άσχημα». Είναι σαφές, δήλωσε η Αντονέλι, ότι και οι δύο πλευρές αποφάσισαν ότι ήταν καλύτερα να αφήσουν το θέμα στην άκρη.

Ο Φιτζέραλντ κινδύνευε με φυλάκιση επειδή χτύπησε έναν Ιταλό αστυνομικό αλλά η αστυνομία, από την πλευρά της, δεν είχε κανένα ενδιαφέρον να συνεχίσει την υπόθεση εναντίον ενός άνδρα που είχε ξυλοκοπηθεί άσχημα από τους ίδιους τους καραμπινιέρους.

Επιπλέον, οι Ρωμαίοι είχαν το νου τους εκείνη την εποχή στις αναφορές για έναν κατά συρροή δολοφόνο, που αναφέρθηκε εν συντομία από τον Φιτζέραλντ στο «Τρυφερή είναι η Νύχτα».

«Είχαν κάτι άλλο να σκεφτούν» από έναν άτακτο μεθύστακα, δήλωσε η Αντονέλι.

«Μισούμε τη Ρώμη» έγραψε ο Φιτζέραλντ στον εκδότη του, Μάξγουελ Πέρκινς, λίγο πριν ο συγγραφέας και η Ζέλντα αναχωρήσουν για το νησί Κάπρι τον Φεβρουάριο του 1925

Τρυφερή είναι η νύχτα / Πολιτεία

«Μισούμε τη Ρώμη»

Πρόσθεσε ότι πιστεύει ότι η πλήρης ιστορία εξηγεί γιατί τόσο ο Σκοτ όσο και η Ζέλντα αποφάσισαν να μην πουν σε κανέναν για το τι συνέβη στη Ρώμη. «Ήταν προφανώς πολύ βίαιο, πολύ αφόρητο, πολύ σοκαριστικό και για τους δύο» είπε.

«Μισούμε τη Ρώμη» έγραψε ο Φιτζέραλντ στον εκδότη του, Μάξγουελ Πέρκινς, λίγο πριν ο συγγραφέας και η Ζέλντα αναχωρήσουν για το νησί Κάπρι τον Φεβρουάριο του 1925.

Στην περιφρόνηση του Φιτζέραλντ για την πόλη συνέβαλε και το γεγονός ότι είχαν φτάσει στη Ρώμη πριν από ένα ρωμαιοκαθολικό ιωβηλαίο. Το ζευγάρι είχε συνηθίσει να νοικιάζει σπίτια όταν ταξίδευε, αλλά ο ίδιος έγραφε στο «Υψηλό Κόστος των Μακαραρονιών»: «Για τον Ρωμαίο επιχειρηματία, το Ιερό Έτος είναι εκείνη η περίοδος κατά την οποία υπολογίζει ότι θα βγάλει αρκετό κέρδος από τους ξένους προσκυνητές για να μπορέσει να ξεκουραστεί για είκοσι πέντε χρόνια ακόμη».

Αυτό εξακολουθεί να ισχύει και το 2025, ωστόσο.

Κακό timing

Ο Λούκα Σαλέτι, ειδικός στα αρχεία, ο οποίος βοήθησε την Αντονέλι να εντοπίσει τα αστυνομικά έγγραφα, δήλωσε ότι είναι «εύλογο, ότι η κατάσταση ξέφυγε από τον έλεγχο επειδή ούτε οι καραμπινιέροι ούτε ο Φιτζέραλντ καταλάβαιναν ο ένας τον άλλον».

Αυτό πιθανότατα επιδεινώθηκε, είπε, «από το γεγονός ότι ο Φιτζέραλντ ήταν ξένος σε μια εποχή αυξανόμενου εθνικισμού».

Τα έγγραφα υποδηλώνουν ότι και οι δύο πλευρές προσπάθησαν να «κλείσουν κάτι που θα μπορούσε να γίνει πολύ δυσάρεστο» δήλωσε ο Σαλέτι.

Ο Κερκ Κάρνατ, μελετητής του Φιτζέραλντ και καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Troy στην Αλαμπάμα, δήλωσε ότι «το περιστατικό ήταν μια βαθιά πηγή ντροπής και αμηχανίας για τον ίδιο, αλλά δεν ήταν τόσο αμήχανος ώστε να μην το χρησιμοποιήσει, τελικά, ως υλικό μυθοπλασίας».

«Αυτό κάνει ένας συγγραφέας» πρόσθεσε ο Κάρνατ. «Χρησιμοποιείς τα στοιχεία της βιογραφίας σου για να δημιουργήσεις τέχνη».

*Με στοιχεία από nytimes.com | Αρχική φωτό: Φ. Σκοτ Φιτζέραλντ και Ζέλντα / WikimediaCommons