Τα highlights του Ντόρτμουντ-Μπαρτσελόνα (VIDEO)

Φοίνικας – 15/04 – 00:25

Είχα μια θεωρία/εκτίμηση ότι ο Κωνσταντέλιας στην Φιλαδέλφεια χειροκροτήθηκε όχι τόσο επειδή είναι παιχταράς και διεθνής, όσο γιατί ο κόσμος έχει εκτιμήσει το γεγονός πως έχει μείνει μακριά από την τοξικότητα που εκπέμπει ο οργανισμός ΠΑΟΚ. Μηδέν συμμετοχή στους περυσινούς τσαμπουκάδες της Τούμπας, παρέμεινε ακίνητος αποσβολωμένος έξω από το πούλμαν στα γεγονότα του πάρκινγκ. Και χειροκροτήθηκε σε ματς που είχε στραβώσει για την ΑΕΚ και την είχε πληγώσει και ο ίδιος με το γκολ του.

Από την άλλη, όταν στο παιχνίδι κυπέλλου έγινε αλλαγή (μπήκε, βγήκε, δεν θυμάμαι) ένας από τους πιτσιρικάδες του γαύρου, δεν ακούστηκε χειροκρότημα. Σαν ο κόσμος να περίμενε να δει και το ποιον του παίχτη όταν θα κληθεί να το δείξει. Και τελικά το ένστικτο του κόσμου έπεσε μέσα.

Οι γαύροι είναι αυτοί που είναι. Και, να με συγχωρείς Κώστα, δεν ήταν έτσι μόνο μετά το 1996. Πάντα έτσι ήταν απλά επειδή ήταν και 10 χρόνια στην φάπα δεν είχαν την αλλαζονεία και την έπαρση που έχουν τώρα. Κατά τα άλλα και τις τούρτες του Σαλιαρέλη το 1989 θυμόμαστε, και το πέσιμο που είχε φάει η ομάδα και ο Μπάγεβιτς το 1993-1994 σε ματς που φτάσαμε να αποβάλλεται με απευθείας κόκκινη ο Σαβέφσκι (αν είναι δυνατόν δηλαδή κι αν δεν τα κάνει η μνήμη μου μαντάρα), και τα τσιμέντα που έριχναν στους παίχτες μας λίγους μήνες πριν την γέννηση της παράγκας..

Είναι πράγματι θλιβερό να βλέπεις ένα παιδάκι με τρομερό ταλέντο, αλλά μυαλό 10χρονου (πέρα από φάτσα 10χρονου) να μένει αμέτοχο μέχρι την στιγμή που ένιωσε ασφάλεια να πουλήσει κι αυτός γαυρίλα, όταν πια βρέθηκε ανάμεσα από κλοιό δικών τους φουσκωτών και ο αντίπαλος είχε γυρίσει πλάτη. Ακόμα πιο θλιβερό είναι να βλέπεις το δεύτερο μεγαλύτερο ταλέντο της Εθνικής αυτή την στιγμή, ενώ δεν έχει παίξει ή δεν βρίσκεται στον πάγκο για να δικαιολογείται ότι μπορεί να είναι στα κόκκινα, να κατεβαίνει από την κερκίδα με το φουτεράκι του για να πουλήσει κι αυτός γαυρίλα. Την έπαρση και την αλλαζονεία την είχε ζωγραφισμένη στην φυσιογνωμία του από πριν, τώρα απλά επιβεβαιώθηκε.

Σε αυτό το σημείο ωστόσο να τους πούμε και ένα ευχαριστώ, γιατί εκεί που στις 27/4 όσοι πιστοί βρουν τον δρόμο για τον Ναό μπορεί να ήταν ελαφρώς υπνωτισμένοι, τώρα που θα δουν Ρέτσους, Κωστούλες, Μπρούνους και Μουζακίτηδες να μπαίνουν μέσα στο γήπεδο, μπορεί να ζήσουν και την Φιλαδέλφεια λίγο old school. Το ίδιο και Γάρεμτσουκ που στις καθυστερήσεις πήγε να σπάσει το πόδι συναδέλφου του και η κερκίδα τον αποθέωνε. Το ίδιο και ο μπαρμπα Μεντιλίμπαρ που το παίζει δήθεν κύριος, αλλά είναι η μεγαλύτερη unfair μουχρίτσα που έχει περάσει από τον πάγκο ελληνικής ομάδας τα τελευταία χρόνια.

Για το ματς, ο καθένας ας το διαβάσει όπως θέλει. Αλλά να το κάνει στο πλαίσιο, την συγκυρία και τις συνθήκες που έχουν δημιουργηθεί, όχι για το πως θα ήθελε στο φαντασιακό του επίπεδο να δει την ΑΕΚ αυτή την στιγμή. Γιατί σήμερα που μιλάμε, σε επίπεδο ψυχολογίας και παιχτών, η ΑΕΚ δεν μπορεί να πάει να παίξει τον γαύρο όπως το έκανε σε εκείνο το 0-0 της σεζόν 2022-2023. Αυτό που μπορεί να κάνει, στο τηγανι σήμερα που μιλάμε, και όχι του χρόνου, είναι να παίξει έξυπνα τακτικά, να μειώσει τους χώρους που εκμεταλλεύεται άψογα ο γαύρος γιατί μόνο αυτό ξέρει να κάνει, και να ψάξει την στιγμή της. Και το κατάφερε άψογα, έχασε μια ευκαιρία που τρελαίνεσαι που ο Πέτρος δεν βρήκε καν εστία, και το ματς στράβωσε επειδή για άλλη μια φορά ένας επαγγελματίας ποδοσφαιριστής έκανε ένα αψυχολόγητο λάθος. Και όχι, δεν χρειάζεται να είσαι αριστερό μπακ για να μην κάνεις αυτό το λάθος, ούτε παιχταράς για να μην το κάνεις. Αρκεί απλά να είσαι υπεύθυνος.

Και παρόλο που φάγαμε πάλι ενα γκολ όπως το φάγαμε, επιτέλους δεν είδαμε την ΑΕΚ να καταρρέει. ΟΚ, δεν βγάλαμε κάποια ουσιαστική αντίδραση επιθετικά, αλλά και πάλι ο Πιερό χάνει ένα άχαστο το οποίο κατά 90% θα μετρούσε μέσω var. Δεν λέω ότι είναι για να κάνουμε πατ πατ στην πλάτη της ομάδας, αλλά και οι υπερβολές πλήρους απαξίωσης με τρελαίνουν. Η ΑΕΚ σήμερα κρίνεται για το χτεσινό ματς, όχι για το 6-0 και όχι για το 4-1. Τελεία. Και στο τέλος τέλος αν εσείς στα 3 αυτά ματς έχετε δει μια ΑΕΚ που βάσει εικόνα αγώνων άξιζε να χάσει έστω σε 1 από αυτά, τότε απλά διαφωνούμε. Έτσι είναι η κωλόμπαλα και πέρα από τα λάθη σχεδιασμού, τα λάθη Αλμέιδα, τα λάθη Ηλιόπουλου, τις ευθύνες των ποδοσφαιριστών που εν πολλοίς τις έχουμε αφήσει απέξω, δεν μας πάει και τίποτα ρε αδερφέ.

ΑΕΚάρα και τα μυαλά στα κάγκελα. 48 πρωταθλήματα οι άλλοι με τα 30 από αυτά κλεμμένα, μουσαντένια και χαρισμένα. Να τα βάλουν εκεί που ξέρουν. 13 εμείς με πόνο, και αίμα, και κόπο αλλά πάντα με ψηλά το κεφάλι. Πατέρα σε ευχαριστώ που με έκανες ΑΕΚ. Ως ιδιοσυγκρασία δεν θα άντεχα να είμαι τίποτε μα τίποτε άλλο και απλά στα 45 μου θα είχα σταματήσει να ασχολούμαι. Τώρα η αγάπη μου θεριεύει μέρα με την ημέρα. βδομάδα με την βδομάδα, μήνα με τον μήνα, χρόνο με τον χρόνο