Γιάννης Μυλόπουλος / Η Κοβέσι, ο Μητσοτάκης και ο λαϊκισμός των… άλλων

Η επίσκεψη της ευρωπαίας εισαγγελέα Λάουρας Κοβέσι στην Ελλάδα και τα όσα δήλωσε τόσο για την εκτεταμένη διαφθορά στη χώρα μας, όσο όμως και για τις προσπάθειες συγκάλυψης των σκανδάλων, έφεραν σε εξαιρετικά δύσκολη θέση την κυβέρνηση.

Η οποία, επιστρατεύοντας τα εξασκημένα επικοινωνιακά της αντανακλαστικά, πέρασε γρήγορα στην αντεπίθεση.

Πρώτα προσπάθησε να διαστρεβλώσει τις δηλώσεις της ευρωπαίας εισαγγελέα, με τη γνωστή οδό της προπαγάνδας. Φώτισε υπερβολικά κάποιες αποστροφές του λόγου της Κοβέσι που βόλευαν την ελληνική κυβέρνηση. Όπως εκείνες στις οποίες αναφέρονταν στην ύπαρξη διαφθοράς και σε άλλα κράτη της Ευρώπης.

Και συγχρόνως, η κυβερνητική προπαγάνδα «εξαφάνισε» από τα δελτία στα ΜΜΕ τόσο τις καίριες αναφορές της Κοβέσι στα Τέμπη και στον ΟΠΕΚΕΠΕ ως έννοιες ταυτόσημες με τη διαφθορά και τις πελατειακές πολιτικές αντίστοιχα, όσο όμως και τις δηλώσεις της για την προσπάθεια συγκάλυψης των σκανδάλων από τις ελληνικές αρχές.

Σε δεύτερο επίπεδο, η επικοινωνιακή μηχανή της κυβέρνησης επιστράτευσε τον ίδιο τον πρωθυπουργό, προκειμένου να συγκρατήσει το καζάνι της κοινωνικής αντίδρασης. Το οποίο βράζει με αφορμή όχι μόνο τις δηλώσεις Κοβέσι, αλλά και εξ αιτίας της άρνησης των αρχών να δεχτούν το αίτημα του τραγικού πατέρα Πάνου Ρούτσι για διεξαγωγή τοξικολογικών εξετάσεων κατά την εκταφή του γιου του.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης από το ασφαλές βήμα του Συνεδρίου της Νεολαίας της ΝΔ, απέδωσε σε λαϊκισμό τις λαϊκές αντιδράσεις τόσο για το έγκλημα των Τεμπών, όσο και για το σκάνδαλο διαφθοράς του ΟΠΕΚΕΠΕ.

Η κυβερνητική προπαγάνδα, κάθε φορά που η κυβέρνηση στριμώχνεται πολιτικά, αποδίδει σε λαϊκισμό τις αντιδράσεις εναντίον της.

• Λαϊκισμός, λοιπόν, σύμφωνα με την κυβέρνηση, είναι οι αντιδράσεις για την ενεργειακή ακρίβεια στη χώρα μας. Αφού η ενεργειακή κρίση είναι εισαγόμενη και δεν έχει καμία σχέση με την κερδοσκοπία του ολιγοπωλίου των ενεργειακών επιχειρήσεων στην Ελλάδα, το οποίο δρα ερήμην οποιουδήποτε κρατικού ελεγκτικού μηχανισμού. Με τους Έλληνες να περιμένουμε ακόμη την… αυτορρύθμιση της αγοράς της ενέργειας, όπως μας είχε υποσχεθεί μετά την ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ ο υπουργός των ιδιωτικοποιήσεων Κωστής Χατζηδάκης.

• Λαϊκισμός, σύμφωνα με την κυβέρνηση, και οι αντιδράσεις για την ακρίβεια στα είδη διατροφής και στα είδη κατανάλωσης, αφού και εδώ η ακρίβεια είναι εισαγόμενη. Και σύμφωνα με την προπαγάνδα άσχετη με τους υψηλούς έμμεσους φόρους που διατηρεί η ελληνική κυβέρνηση, παρά τις ευρωπαϊκές οδηγίες για μείωση, έως και μηδενισμό, του ΦΠΑ σε προϊόντα πρώτης ανάγκης.
• Λαϊκισμός όμως, σύμφωνα με τον κ. Μητσοτάκη, είναι και οι αντιδράσεις για τη συγκάλυψη του εγκλήματος στα Τέμπη. Αφού, όπως επαναλαμβάνει η κυβερνητική προπαγάνδα, η Δικαιοσύνη είναι ανεξάρτητη από την εκτελεστική εξουσία. Κι ας δηλώνει ο υπουργός Άδωνις Γεωργιάδης με περισσή αλαζονεία ότι η κυβέρνηση διατηρεί την κοινοβουλευτική πλειοψηφία και συνεπώς όταν έρχονται στη Βουλή, σύμφωνα με το άρθρο 86 του Συντάγματος και το νόμο περί ευθύνης υπουργών τα σκάνδαλα διαφθοράς, αυτή η πλειοψηφία τα διαχειρίζεται όπως εκείνη θέλει και όπως εκείνη τη συμφέρει.
• Λαϊκισμός, τέλος, σύμφωνα με τον πρωθυπουργό, είναι και οι αντιδράσεις για τη συγκάλυψη του κυβερνητικού σκανδάλου διαφθοράς με τον ΟΠΕΚΕΠΕ. Καθώς, σύμφωνα με την κυβερνητική προπαγάνδα, τέτοια σκάνδαλα συμβαίνουν παντού στην Ευρώπη, όπως είπε, άλλωστε, και η κα Κοβέσι. Τα οποία τα επιλαμβάνεται η δικαιοσύνη και παίρνουν τον δρόμο τους. Για τις κυβερνητικές ευθύνες σε αυτά, ισχύουν τα ίδια με όσα αναφέρθηκαν παραπάνω για το έγκλημα στα Τέμπη και για την καταχρηστική επιστράτευση και αξιοποίηση του άρθρου 86 του Συντάγματος.

Σύμφωνα, λοιπόν, με την κυβέρνηση και τον πρωθυπουργό, ό,τι ενοχλεί, ό,τι στριμώχνει πολιτικά και ό,τι επιρρίπτει ποινικές ευθύνες στην κυβέρνηση και στα κυβερνητικά στελέχη, είναι λαϊκισμός.

Μόνο που η πραγματική έννοια του Λαϊκισμού, (Populism), στην επιστημονική ορολογία, ουδεμία σχέση έχει με την αρνητική έννοια που της αποδίδει η προπαγάνδα για να γλυτώσει την κυβέρνηση από τις λαϊκές αντιδράσεις για την αντικοινωνική και άδικη πολιτική της.

Σύμφωνα με τη διεθνή επιστημονική ορολογία Λαϊκισμός, (Populism), είναι η πολιτική ή οι πολιτικές πρακτικές που θεωρούν ότι ο λαός είναι αντικείμενο εκμετάλλευσης από μικρές προνομιούχες ομάδες και από συγκεκριμένα οικονομικά συμφέροντα. Και γι’ αυτό ο Λαϊκισμός προτείνει στο λαό διεκδικητικούς αγώνες για την ανατροπή αυτής της κατάστασης, της εκμετάλλευσης του λαού από τις ελίτ.

Σύμφωνα με τη διεθνή επιστημονική ορολογία, δηλαδή, αυτό που περιγράφει ο επιστημονικός όρος του Λαϊκισμού όσον αφορά στην εκμετάλλευση του λαού από τις επιχειρηματικές ελίτ και από τα καρτέλ, είναι αυτό ακριβώς που συμβαίνει στη χώρα μας.

Όχι, όμως, από την αντιπολίτευση, αλλά από τις κυβερνητικές πολιτικές.

Και εδώ είναι το σημείο στο οποίο γίνεται η σκόπιμη παραπλάνηση.

Γιατί η κυβερνητική προπαγάνδα, όταν αναφέρεται στον λαϊκισμό, δεν εννοεί αυτό στο οποίο αναφέρεται επιστημονική ορολογία, την οποία, άλλωστε, στη χώρα μας ελάχιστοι γνωρίζουν. Η προπαγάνδα αναφέρεται σε αυτό που αντιλαμβάνονται οι περισσότεροι όταν ακούν τη λέξη «λαϊκισμός».

Καθώς αυτό που έφτασε να σημαίνει σήμερα στην καθημερινή πραγματικότητα η έννοια του λαϊκισμού, δεν έχει να κάνει με τις φιλολαϊκές πολιτικές.

Αλλά αντίθετα, έχει να κάνει με τη δημαγωγία και με την κολακεία του λαού με ψεύτικες και σε κάθε περίπτωση μη υλοποιήσιμες υποσχέσεις.

Ο λαϊκισμός, δηλαδή, στην καθομιλουμένη, απέκτησε μια απολύτως αρνητική σημασία, που κατέληξε να είναι συνώνυμη με τη δημαγωγία.

Έτσι σήμερα ο λαϊκισμός σημαίνει την ανειλικρίνεια, την υποκρισία και την κολακεία των λαϊκών στρωμάτων, με υποσχέσεις που όχι μόνο δεν μπορούν να υλοποιηθούν, αλλά και που αν υλοποιηθούν αποβαίνουν σε βάρος των λαϊκών συμφερόντων.

Λαϊκισμός, δηλαδή, σήμερα, είναι ακριβώς αυτό που κάνει η κυβέρνηση Μητσοτάκη επικαλούμενη τον λαϊκισμό των… άλλων.

Πρώτα διαδίδει με την προπαγάνδα της ψευδή στοιχεία και υποκριτικά δεδομένα, για να υποστηρίξει τη δική της πολιτική. Η οποία αναφανδόν είναι αντιλαϊκή, αποβαίνει, δηλαδή, σε βάρος των λαϊκών συμφερόντων.

Και ύστερα, αυτό που κάνει η κυβερνητική προπαγάνδα και συνιστά λαϊκισμό με την αρνητική σημασία του όρου, είναι ότι απαξιώνει την πραγματικά φιλολαϊκή πολιτική που προτείνει η προοδευτική αντιπολίτευση, αποκαλώντας την λαϊκισμό.

Συγκεκριμένα:

• Είναι λαϊκισμός ο κυβερνητικός ισχυρισμός ότι, δήθεν, η ακρίβεια είναι εισαγόμενη από την Ευρώπη. Γιατί στηρίζεται στο ψέμα.
  Αφού η Ελλάδα αποδεδειγμένα, σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat, είναι μια από τις ακριβότερες χώρες της Ευρώπης. Γιατί έχει τους ακριβότερους έμμεσους φόρους κι ακόμη γιατί επιτρέπει στα καρτέλ που ελέγχουν τις αγορές να κερδοσκοπούν ανεξέλεγκτα. Άρα η ακρίβεια δεν είναι εισαγόμενη.
• Είναι λαϊκισμός ότι η ενεργειακή ακρίβεια στην Ελλάδα έρχεται από την Ευρώπη. Γιατί και αυτό είναι ένα τεράστιο ψέμα.
  Αφού η χώρα μας αποδεικνύεται από τα διεθνή στοιχεία ότι είναι από τις ακριβότερες ενεργειακά χώρες της Ευρώπης, γιατί έχει ολιγοπωλιακή ενεργειακή αγορά. Κι ακόμη, γιατί έχει ιδιωτικοποιήσει τη ΔΕΗ και συνεπώς δεν υπάρχει δημόσιος οργανισμός που να ρυθμίζει τις τιμές και να θέτει πλαφόν, όπως συμβαίνει στην υπόλοιπη Ευρώπη. Με δυο λόγια στην Ελλάδα τις τιμές τις ρυθμίζει το ενεργειακό καρτέλ, στο οποίο σήμερα ανήκει και η ιδιωτικοποιημένη ΔΕΗ.
• Είναι λαϊκισμός ο ισχυρισμός ότι η ελληνική κυβέρνηση δεν συγκαλύπτει το έγκλημα των Τεμπών. Γιατί αυτό είναι ένα ακόμη μεγάλο ψέμα.

Αφού η συγκάλυψη γίνεται συστηματικά, μέσω του ελέγχου των κοινοβουλευτικών επιτροπών στις οποίες παραπέμπονται τα σκάνδαλα διαφθοράς, σύμφωνα με το άρθρο 86 του Συντάγματος. Το οποίο η κυβέρνηση χρησιμοποιεί καταχρηστικά προς όφελός της, προσβάλλοντας έτσι τους θεσμούς, προκειμένου να αποφύγει τις κατηγορίες και εντέλει την τιμωρία των ενόχων κυβερνητικών στελεχών που εμπλέκονται στα σκάνδαλα.

Όπως ακριβώς παρατήρησε και η ευρωπαία εισαγγελέας.

Κι ακόμη γιατί η συγκάλυψη γίνεται με διάφορες κυβερνητικές μεθοδεύσεις, όπως το μπάζωμα του εδάφους στο οποίο συνέβη το δυστύχημα για να μην αποκαλυφθούν οι πραγματικές συνθήκες κάτω από τις οποίες εξαϋλώθηκαν τόσοι άνθρωποι που είχαν γλυτώσει από τη σύγκρουση των τρένων. Ένα μπάζωμα που συντόνισε ο υφυπουργός στον πρωθυπουργό Τριαντόπουλος, ο οποίος βρέθηκε στον τόπο του εγκλήματος από την πρώτη στιγμή. Το οποίο, μάλιστα, πληρώθηκε από την ίδια την κυβέρνηση.

Γεγονός που συνιστά άλλη μια απόδειξη ενοχής της στην επιχείρηση συγκάλυψης του εγκλήματος.

Όπως, επίσης, συγκάλυψη του εγκλήματος συνιστά και η απαγόρευση διενέργειας τοξικολογικών ερευνών, όπως τα πρωτόκολλα των δυστυχημάτων επιβάλλουν. Τα οποία εφαρμόστηκαν στο Μάτι, αλλά όχι και στα Τέμπη.

• Και βέβαια συνιστά λαϊκισμό, γιατί είναι ψευδής, ο κυβερνητικός ισχυρισμός ότι το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ δεν είναι ένα κυβερνητικό σκάνδαλο που αναδεικνύει την πελατειακή πολιτική της κυβέρνησης, όπως σωστά παρατήρησε η ευρωπαία εισαγγελέας Κοβέσι.

Αφού όλοι οι ωφελούμενοι ήταν κομματικά στελέχη της ΝΔ. Και όλοι οι υπεύθυνοι για το σκάνδαλο, που υπέγραφαν και επέτρεπαν οι ευρωπαϊκές επιδοτήσεις να δίνονται σε ημέτερους και όχι στους πραγματικούς δικαιούχους, είναι κυβερνητικά στελέχη.

Λαϊκισμό, συνεπώς, συνιστούν οι κυβερνητικές πολιτικές.

Που στηρίζονται στο ψέμα και που η υλοποίησή τους αποβαίνει σε βάρος των συμφερόντων του λαού, καθώς εξυπηρετεί οικονομικά και κομματικά συμφέροντα.

Οι πολιτικές της προοδευτικής αντιπολίτευσης δεν συνιστούν λαϊκισμό.

Είναι φιλολαϊκές.

Γιατί αφενός αποκαλύπτουν την αλήθεια για όσα συγκαλύπτει η κυβερνητική πλειοψηφία.

Και αφετέρου γιατί εξυπηρετούν τα συμφέροντα της μεγάλης κοινωνικής πλειοψηφίας που υποφέρει από τις κυβερνητικές πολιτικές.

*Ο Γιάννης Μυλόπουλος είναι Καθηγητής, πρώην Πρύτανης ΑΠΘ, Μέλος ΚΕ ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ