Ανάλυση / Κάντο όπως ο Μαμντάνι

Η νίκη του Ζοχράν Μαμντάνι στη Νέα Υόρκη δεν είναι ιστορική, μόνο επειδή είναι μόλις 34 ετών, μετανάστης, Μουσουλμάνος και Σοσιαλιστής. Παίρνει μεγαλύτερες διαστάσεις γιατί γίνεται σε ένα αμερικανικό και διεθνές περιβάλλον μεταναστοφοβίας, ισλαμοφοβίας και ανόδου της τραμπικής ακροδεξιάς.

Για αυτό, τα διδάγματα από την επιτυχία παρουσιάζουν γενικότερο ενδιαφέρον.

1. Ο Μαμντάνι δεν στρογγυλοποίησε τις θέσεις του. Δεν άρχισε να ψάχνει κάποιο μυστηριώδες κέντρο για να ψαρέψει ψήφους. Ούτε θεώρησε ότι η διάκριση αριστεράς- δεξιάς είναι ξεπερασμένη.

Αντίθετα διατύπωσε ριζοσπαστικές προτάσεις, που για την αμερικανική πολιτική κουλτούρα είναι κάτι παραπάνω από κομουνιστικές. Δωρεάν δημόσιες συγκοινωνίες σε όλη την πόλη. Δημιουργία αλυσίδας δημοτικών καταστημάτων τροφίμων, ώστε να αντιμετωπιστεί η ακρίβεια.

Καθολική παιδική μέριμνα για παιδιά ηλικίας από έξι εβδομάδων έως πέντε ετών. Πάγωμα ενοικίων και αυστηρότερη νομοθεσία για τους ιδιοκτήτες. Τριπλασιασμό της παραγωγής κατοικιών με σταθερό ενοίκιο, κατασκευασμένων από συνδικάτα.

Ο κοινός παρανομαστής του προγράμματος είναι τα σοβαρά και επιδεινούμενα προβλήματα της μεγάλης πλειοψηφίας. Η λεγόμενη woke ατζέντα, που προκαλούσε συντηρητικές αντισυσπειρώσεις, πέρασε σε τρίτη μοίρα.

2. Ιδια ευθύτητα, στις θέσεις του για τη γενοκτονία στη Γάζα. Όχι μόνο δεν «ξέχασε» να την αναφέρει σε κάποια ομιλία του, αλλά την έκανε μέρος της εκστρατείας του. Πολλοί υποστήριζαν ότι σε μία πόλη με έντονο το εβραϊκό στοιχείο, ήταν η αχίλλειος πτέρνα του.

Αντίθετα, τον παρουσίασε σαν ένα πολιτικό που δεν μασάει τα λόγια του και έχει το θάρρος της γνώμης του. Και τον διαφοροποίησε από το δειλό και συμβιβασμένο κατεστημένο του Δημοκρατικού Κόμματος.

3. Η εκστρατεία του Μαμντάνι, δεν έγινε από τα πάνω. Ο ίδιος μίλησε σε όλα τα κανάλια και τα ραδιόφωνα, αλλά και σε κάθε γειτονιά. Το βράδυ έτρεχε με τους οδοκαθαριστές και το πρωί με τους εργάτες. Και στηρίχθηκε σε 90.000 νεαρούς εθελοντές, που πήγαν από σπίτι σε σπίτι και από δρόμο σε δρόμο.

Ο Μαμντάνι και το κίνημα που τον υποστήριξε δεν έπεσαν από τον ουρανό. Είχαν προηγηθεί κινητοποιήσεις και ακτιβιστικές δράσεις, κυρίως των νέων, σε όλες τις ΗΠΑ για τα κοινωνικά ζητήματα.

4. Όπως και ο Μαμντάνι, οι περισσότεροι υποψήφιοι που υποστηρίζονται από τα κινήματα νεολαίας είναι, παραδόξως(;), αρκετά αδιάφοροι για τα ζητήματα ταυτότητας ή φύλου, τα οποία κατέλαβαν μεγάλο μέρος της δημόσιας συζήτησης επί προεδρίας Μπάιντεν.

Εστιάζουν στα οικονομικά και κοινωνικά ζητήματα, στα προνόμια των πλουσίων και στην έλλειψη φορολογικής δικαιοσύνης, με μια γραμμή πολύ πιο αριστερή από αυτή της ηγεσίας του Δημοκρατικού κόμματος.

Οι νεότερες γενιές δεν βλέπουν προοπτικές για την επίτευξη του λεγόμενου αμερικανικού ονείρου. Όπως ακριβώς στην Ευρώπη και στη Ελλάδα, όπου καλούνται να ζήσουν χειρότερα από τους γονείς, τους παππούδες και τις γιαγιάδες τους.

Το ίδιο η εργατική και η μεσαία τάξη, που αντιμετωπίζουν ολοένα και μεγαλύτερες δυσκολίες. Αντί να κάνεις διεύρυνση με κάποιον ξεχασμένο κεντρώο πολιτικό, μήπως είναι καλύτερα να μιλήσεις για τα προβλήματα τους και να τους προσεγγίσεις;

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η νίκη του Μαμντάνι διευκολύνθηκε από τη διαφθορά των αντιπάλων του, τις καταστροφικές πολιτικές του ήδη πολύ αντιδημοφιλούς Τραμπ και τις επιθέσεις που εξαπέλυσε εναντίον του. Οι Ρεπουμπλικάνοι ηττήθηκαν άλλωστε και στις άλλες εκλογικές αναμετρήσεις στη Βιρτζίνια, το Νιού Τζέρσει και την Καλιφόρνια, που έγιναν χθες.

Αλλά σε μία εποχή όπου το 5% πλουτίζει ενώ η μεγάλη πλειοψηφία τη βγάζει όλο και πιο δύσκολα, η νίκη του Μαμντάνι είναι κάλεσμα για την επιστροφή της Αριστεράς στις αξίες και στα κοινωνικά στρώματα που θα έπρεπε κανονικά να απευθύνεται.