Ορέστης Μεταξάς / Το μετέωρο βήμα της Μαρίας Καρυστιανού
Ορέστης Μεταξάς / Το μετέωρο βήμα της Μαρίας Καρυστιανού
Τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν τον συντάκτη τους, χωρίς να συμπίπτουν κατ’ ανάγκη με την άποψη του Tvxs.gr
Το έγκλημα των Τεμπών – ήταν έγκλημα – γιατί τη σημερινή εποχή της απόλυτης επικοινωνίας και τεχνολογίας, είναι ανήκουστο δύο τρένα να κινούνται – για πάνω από δέκα λεπτά – στην ίδια γραμμή. Σε αντίθετες κατευθύνσεις. Χωρίς κανένας από αυτούς που έπρεπε να αντιληφθούν τι συνέβαινε να το έχει αντιληφθεί. Και τελικά να συγκρούονται.
Το έγκλημα των Τεμπών ήταν διπλό έγκλημα. Και εγκληματική αμέλεια και προσπάθεια συγκάλυψης. Οι αιτίες του εγκλήματος ήταν τα ιδιωτικά συμφέροντα, η διαπλοκή, το πελατειακό κράτος και η διαφθορά. Το έγκλημα των Τεμπών εκτός από τα θύματα – που έχασαν τη ζωή τους ή σημαδεύτηκαν για πάντα – είχε και τα άλλα θύματα. Όπως έχει η κάθε τραγωδία. Αυτούς που έμειναν ζωντανοί. Tους γονείς, τους συγγενείς και τους φίλους.
Το έγκλημα των Τεμπών – πιθανότατα – θα είχε παραδοθεί ήδη στη λήθη εάν δεν υπήρχε ο «Σύλλογος Συγγενών Θυμάτων Τεμπών». Η πρόεδρος του η Μαρία Καρυστιανού – μια μαχητική και ακατάβλητη γυναίκα – όργωσε την Ελλάδα. Έφτασε αρκετές φορές στο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο και κατήγγειλε το έγκλημα και την προσπάθεια συγκάλυψης του. Κατήγγειλε τη διαφθορά αυτής της κυβέρνησης, τον έλεγχο της δικαιοσύνης και την προσπάθεια συσκότισης.
Με την παρουσία της και την επιμονή της – καθώς και με την παρουσία και των υπόλοιπων συγγενών που κατήγγειλαν όλα όσα είχαν συμβεί και συμβαίνουν – συγκίνησαν και κινητοποίησαν όλη την Ελλάδα. Αποκορύφωμα η απεργία και οι διαδηλώσεις της 28ης Φεβρουαρίου 2025. Οι μεγαλύτερες συγκεντρώσεις που έγιναν ποτέ στην Ελλάδα.
Από τον πρώτο καιρό – που η Μαρία Καρυστιανού έγινε πρόεδρος του «Συλλόγου Συγγενών Θυμάτων Τεμπών» – πλανιόταν στην ατμόσφαιρα η φήμη ότι μπορεί να ιδρύσει κόμμα. Η ίδια δεν το επιβεβαίωνε αλλά ούτε και – κατηγορηματικά – το διέψευδε. Το άφηνε να ίπταται στον αέρα. Ώσπου πριν λίγες μέρες η ίδια μίλησε για ένα κίνημα που μπορεί να γίνει κόμμα: «Είμαι στην πρώτη γραμμή οργάνωσης κινήματος που μπορεί να γίνει κόμμα…Πιθανότατα ναι, αν είναι έτοιμο, αν ολοκληρωθεί σωστά, αν βρεθούν οι κατάλληλοι άνθρωποι, αν δημιουργηθούν όλες αυτές οι προϋποθέσεις, βεβαίως και θα βγει και καλά θα κάνει να βγει γιατί πρέπει να έχουμε κάτι να ψηφίσουμε, μία εναλλακτική…Δεν υπάρχει περίπτωση συνεργασίας με κανένα από τα προηγούμενα πολιτικά κόμματα. Οτιδήποτε έχει ακουμπήσει το παλιό σύστημα, δεν μας αφορά».
Το ερώτημα που τίθεται σήμερα – μετά από αυτές τις δηλώσεις – είναι αν η Μαρία Καρυστιανού έχει δικαίωμα να ιδρύσει ή να ηγηθεί κάποιου πολιτικού κόμματος. Αν μέσα από τη δράση της ως προέδρου του «Συλλόγου Συγγενών Θυμάτων Τεμπών» έχει το ηθικό δικαίωμα να φτιάξει κάποιο κόμμα. Με κίνδυνο να την κατηγορήσουν ότι χρησιμοποιεί όλη αυτή τη δημοσιότητα για τους δικούς της σκοπούς.
Η Μαρία Καρυστιανού έχει το δικαίωμα να ιδρύσει κόμμα. Και ίσως αυτό είναι και θεμιτό και απαραίτητο. Γιατί όλο αυτό το σάπιο καθεστώς της διαπλοκής και της ατιμωρησίας – για να διαλυθεί – πρέπει να συμβάλει στην διάλυση του κάποιος και από μέσα. Γιατί η δράση μόνον απέξω δεν φτάνει…
Το κίνημα των Τεμπών ήταν και είναι ένα κίνημα όλης της κοινωνίας. Όποιος είχε γνώση της ανθρωπογεωγραφίας των τοπικών κοινωνιών θα έβλεπε ότι στις διαδηλώσεις της 28ης Φεβρουαρίου 2025 συμμετείχαν άνθρωποι από όλο το πολιτικό φάσμα. Αυτό είναι δεδομένο και αναμφισβήτητο. Το ζήτημα είναι πως θα καταφέρει η Μαρία Καρυστιανού να αντιπροσωπεύσει όλον αυτόν τον κόσμο. Πως θα καταφέρει να βρει τους κατάλληλους ανθρώπους – όπως λέει – που δεν θα έχουν ακουμπήσει το παλιό σύστημα. Από που θα προκύψουν αυτοί οι άνθρωποι; Θα έρθουν από άλλους γαλαξίες; Ήδη η επαφή που είχε με τον Νίκο Καραχάλιο – άλλοτε συνεργάτη των Κώστα Καραμανλή και Αντώνη Σαμαρά – την εξέθεσε…
Η μετάβαση από την προεδρία του «Συλλόγου Συγγενών Θυμάτων Τεμπών» στην ίδρυση κόμματος είναι ένα μετέωρο βήμα για την Μαρία Καρυστιανού. Θα πρέπει να εκφράσει όλον αυτόν τον κόσμο των διαδηλώσεων της 28ης Φεβρουαρίου 2025. Θα πρέπει να μην είναι μονοθεματική γιατί ένα κόμμα οφείλει να έχει άποψη για όλα τα φλέγοντα κοινωνικά θέματα. Θα πρέπει να έχει ανθρώπους δίπλα της που δεν θα την εκθέτουν. Δύσκολα πράγματα. Οι Καραχάλιοι, οι γερόντισσες και οι αστρολόγοι δεν είναι καλοί σύμβουλοι.
Είναι σίγουρο ότι κάποια από αυτά που ακούγονται – και θα ακούγονται- είναι υπερβολικά ή προσπάθειες να τη συκοφαντήσουν. Διότι ο λόγος της ενοχλεί. Και θα θελήσουν να την υπονομεύσουν.
Η Μαρία Καρυστιανού δηλώνει ότι «οτιδήποτε έχει ακουμπήσει το παλιό σύστημα, δεν μας αφορά». Είναι υπερβολή αυτό που λέει. Οι κοινωνίες δεν χωρίζονται στο παλιό χρονικά και στο καινούριο. Δεν είναι κριτήριο κοινωνικής κατάταξης αυτό. Είναι κριτήριο ισοπέδωσης. Και βέβαια να μη ξεχνάει ότι η παρουσία της στο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο και η ανάδειξη του εγκλήματος των Τεμπών έγινε μετά από πρόσκληση ευρωβουλευτών της αριστεράς. Κανένας δεν της ζητάει να γίνει αριστερή. Αλλά της ζητάει να κατανοεί ποιοι είναι οι σύμμαχοι της.
Γιατί αν δεν κατανοείς με ποιους να πας και ποιους ν’αφήσεις και δεν είσαι σε θέση να κατανοήσεις που πατάς και που βρίσκεσαι, είσαι καταδικασμένος να φτιάξεις κάτι απροσδιόριστο χωρίς αρχή και τέλος.
Και σήμερα το μόνο που δεν θέλουμε είναι νέα κόμματα χυλούς απλής διαμαρτυρίας. Γιατί έτσι δεν φεύγει ο Μητσοτάκης και η ΝΔ.
Όλα αυτά οφείλει να τα σκεφτεί η Μαρία Καρυστιανού…