Ήταν 29 ετών. Διατηρούσε υποτυπώδες καφενείο (παράγκα) στο κέντρο του χωριού. Δούλευε περιστασιακά και σαν κιρατζής (καρβανάρης). Το 1940 βρέθηκε στο Αλβανικό μέτωπο φορώντας την τιμημένη στολή του Έλληνα φαντάρου. Ήταν στην πρώτη γραμμή όταν βομβάρδιζαν τα Ιταλικά αεροπλάνα. Εκεί ένα βλήμα του έκοψε το μπροστινό μέρος του πέλματος. Ένας ακόμη απ' τους χιλιάδες ανάπηρους πολέμου. Ένας από εκείνους που αφιέρωσαν ένα μέρος του σώματος τους στον βωμό της πατρίδας. Στις 10 Ιούλη του 43 βγήκε κι αυτός μαζί με τους άλλους για να υπερασπισθούν το χωριό και έμελλε να γίνει ένας απ' τους 21 ήρωες του ολοκαυτώματος. Αναγνωρίσθηκε υποθετικά από δύο κουμπιά και έναν σουγιά που βρέθηκαν. Την επόμενη μέρα γίνανε οι κηδείες των ηρώων. Η γυναίκα του έλειπε από μέρες και δεν γνώριζε τίποτα. Εκείνη την ημέρα βρίσκονταν στον δρόμο της επιστροφής. Έφτασε στο ύψωμα της Παναγίας όταν είχαν τελειώσει οι κηδείες. Η πρώτη γυναίκα που συνάντησε εκεί της είπε: (γιου λό-ϊ μπουρμπάτου λα μιράτε) που τον έχει τον άντρα σου μορ καημένη; Αυτή η γυναίκα είναι η ντάντα Βάσια, γιαγιά Βασιλική που ζει στα 94 της χρόνια και μας θυμίζει ζωντανά την φρίκη εκείνων των ημερών. Αφησε πίσω του τρία ορφανά την Γιαννούλα 6 ετών την Σοφία 3 ετών και την Αλεξάνδρα 6 μηνών.
Ήταν 44 ετών. Δούλευε σαν Αγροφύλακας και σαν υπάλληλος Δασαρχείου. Η μοίρα κοινή με των 22. Ένας απ' αυτούς που αψήφισαν τον θάνατο. Το όνομα του είναι άρρηκτα δεμένο με τον πλάτανο της Κεντρικής Πλατείας Κεφ/σου. Εκείνος ήταν που τον φύτεψε τον έβαλε μικρούλη, μια πιθαμούλα ήταν. Τον ανάστησε ποτίζοντας τον τακτικά τότε που το νερό στο χωριό ήταν είδος πολυτελείας γιατί το κουβαλούσαν με τις βαρέλες απ' την πηγή που απέχει σχεδόν τρία χιλιόμετρα. Ήταν την άνοιξη του 1928. Σήμερα ο πλάτανος αυτός είναι σημείο αναφοράς μαζί με την Κεντρική πλατεία. Δεσπόζει αγέρωχος, τεράστιος και χαρίζει τη δροσιά του στους χωριανούς και τους επισκέπτες. Άφησε πίσω του ένα τσούρμο ορφανά κοριτσόπουλο. Σοφία, Ελένη, Βασιλική, Γιαννούλα και Παρασκευή. Πλατάνι μου περήφανο αιώνες κ' αν θα ζήσεις τον Πήλιο που σε φύτεψε δεν θα ξαναδροσίσεις (στίχοι από τους Αθάνατους).
Από τους μεγαλύτερους τραγουδιστές στο βλαχόφωνο πολυφωνικό τραγούδι. Ήταν 53 χρονών. Βγήκε στην πλατεία μαζί με άλλους δύο Με-ντέους τον Τάμπε (Χαράλαμπο) και τον Μήτε (Δημήτριο). Σαν μεγάλο σόι όπως και οι Γραμμοζαίοι, βγήκαν περισσότεροι. Μόνο για τον Ηλία όμως ήταν γραφτό να χαθεί στις φλόγες. Ο Τάμπες κατάφερε να διαφύγει λίγα μόλις μέτρα από τον τόπο της θυσίας. Τον πυροβόλησαν οι Γερμανοί το τραυμάτισαν και αιμόφυρτος μπόρεσε και γλίτωσε. Ο τρίτος ο Μήτες σώθηκε από θαύμα μέσα στο θυσιαστήριο μπαίνοντας στο τζάκι στην καμινάδα. Μια άλλη φορά ίσως αναφερθούμε σ' αυτό. Ο Ηλίας άφησε πίσω του γυναίκα και επτά παιδιά. Τρία αγόρια τους Κόλα, Μήτσο, Ράκη και τέσσερα κορίτσια της Σιούλα, Τάνα, Λιόσια, Τία (Ελευθερία). Ήταν γιος του μεγάλου τσέλιγκα Γιωργάκη Με-ντή, ενός απ' τους γενάρχες των Με-ντέων. "Ο ποιο μεγάλος μαχαλάς έλιωνε σαν κεράκι, κανείς δεν το περίμενε τόσο πικρό φαρμάκι, ολόκληρος ο μαχαλάς να ψάχνει μεσ' τα κάρβουνα τον Λία τον Γιωργάκη", (στίχοι από τους αθάνατους).
Πανομοιότυπες σχεδόν όλες οι επισημάνσεις χωριανών μα και συνδημοτών μας και ήταν πολλοί. Όλοι μας είπαν ότι το πάρκο του Συλλόγου στην Παναγία είναι πανέμορφο μα εκείνος ο δισκοβόλος δεν κολλάει. Το ωραίο όμως το ακούσαμε από συνδημότη μας στον Άγιο Κοσμά που είπε ότι είναι σαν εξωγήινος και κάθε φορά που περνά από εκεί ειδικά την νύχτα του προκαλεί περίεργα συναισθήματα. Μας είπε μάλισια πως εκεί θα ταίριαζε ένας τσοπάνος με κάπα και γκλίτσα που ν' αγναντεύει πέρα τα βουνά. Ειλικρινά μ' εντυπωσίασε όλο του το σκεπτικό και θάλεγα ότι το Δ.Σ. του Συλλόγου μας μάλλον πρέπει να το ξανασκεφτεί. Θα ταίριαζε σίγουρα καλύτερα σε κάποιον αθλητικό χώρο ο δισκοβόλος που έτσι κι αλλιώς δεν μπορεί να δέσει ούτε με το τοπίο μας ούτε με την παράδοση μας.
Λιοντάρια και ελέφαντες
Αν πάμε πολύ πίσω στην ιστορία της Ηπείρου θα δούμε ότι ο Βασιλιάς Πύρρος είχε φέρει για τις ανάγκες του στρατού του ελέφαντες από την Αφρική. Πως θα μας φαινόταν όμως αν θα βλέπαμε ένα ομοίωμα ελέφαντα σε κάποιο έργο στα χωριά μας; Μπορεί προϊστορικά στα μέρη μας να υπήρχαν και λιοντάρια αλλά είναι λόγος αυτός στο πολύ σπουδαίο έργο του Συλλόγου Κεφαλόβρυσου στην είσοδο του χωριού να τα μοστρά-ρουμε κιόλας; Χάθηκαν τα κριάρια, τα τσομπανόσκυλα ή οτιδήποτε τέλος πάντως που να ταιριάζει στον τόπο μας; Γιατί πρέπει σε κάθε έργο να υπάρχει και κάτι παράταιρο; Για να σπάει μήπως το κακό το μάτι; Μ' αυτά δεν σημαίνει ότι πρέπει να πάρουμε σβάρνα και να χαλάμε, απλά θάλεγα ότι χρειάζεται πιό προσεκτική αντιμετώπιση του τοπίου μας και της παράδοσης μας. Είναι κρίμα να γεμίζουμε ην καρδάρα μέχρι πάνω και μετά να την κλωτσάμε.
Ο σεφτές
Απ' αυτό το φύλλο της Πηγής, στην προτελευταία της σελίδα, θα υπάρχει πάντα στήλη με τους αναγνώστες μας που ενισχύουν οικονομικά, για την απρόσκοπτη έκδοση της. Όσο κι αν φανεί λίγο παράξενο ο σεφτές ήρθε από το Βασιλικό και έγινε από την Μαρία Παπανώ-τη και τον σύζυγο της 50 ευρώ. Είμαι βέβαιος πως η κα Παπανώτη δεν είναι κατσικοπόδαρη, οπότε καλή αρχή γουρλίδικη.
Πριν την έκδοση του προηγούμενου φύλου της ΠΗΓΗΣ ζυτήσαμε επίμονα και επανειλημένα από την Δημοτική μας αρχή να μας δώσει ύλη με τις δραστηριότητες του Δήμου, και έναν χαιρετισμό από τον κ. Δήμαρχο με την ευκαιρίατης επανέκδοσης της ΠΗΓΗΣ. Πήραμε υπόσχεση και για τα δύο. Παρά τις επανειλημένες ενοχλήσεις μας αυτότελικά δεν κατέστει δυνατόν. Μετά πήραμε την υπόσχεση ότι για τούτο το φύλλο θα μας δοθεί σίγουρα ύλη. Μέχρι και την εκπνοή της προθεσμίας που είχαμε επιμείναμε αλλά δυστυχώς τίποτα. Ο δε πρόεδρος του Δ. Στυμβουλίου την τελευταία στιγμή μας είπε: «Τι να σας δώσουμε, μια δημοπρασία δεν έχουμε τίποτα». Μα καλά: Δεν έχει δραστηριότητες ο Δήμος; Σίγουρα έχει. Τότε γιατί; Θέλουμε να πιστεύουμε πως είναι αμέλεια. Η στήλη είναι καλοπροαίρετη και το εννοεί. Θα προσπαθήσουμε ξανά για το επόμενο φύλλο. Αν όμως τύχουμε της ίδιας αντιμετώπισης τότε με μεγάλη μας λύπη θα πρέπει να σκεφθούμε άλλα πράγματα. Άλλοι Δήμοι εκδίδουν ολόκληρη εφημερίδα. Ο δικός μας δεν μπορεί να γράψει πέντε αράδες;Περιεχόμενα
Γραφική φιγούρα
Ποιος στα μέρη μας δεν γνωρίζειτον Λάζο απ' το Βασιλικό; Καλοκάγαθος, άκακος, όταν σε κοιτάζει μ' εκείνα τα μεγάλα του μάτια νομίζεις ότι βλέπεις κατευθείαν στην ψυχή του. Πρόθυμος για κάθε αγγαρεία, μια κλασική γραφική φιγούρα. Από την στιγμή που πέθανε η μάνα του έμεινε εντελώς έρημος και απροστάτευτος. Αυτό το κενό ανέλαβε σιωπηρά να το καλύψει η ντόπια κοινωνία. Πολλοί Βασι-λικιώτες έχουν την έγνοια του Λάζου. Ξεκίνησε τότε μια προσπάθεια να επισκευάσουν το σπίτι του. Κάποιοι με προσωπική εργασία και άλλοι κάνοντας έρανο για τα υλικά. Γι να έγινε αυτή η προσπάθεια: Ίσως μέσω της ΠΗΓΗΣ να βρίσκονταν και άλλοι που θα θελαν να βοηθήσουν.
Ευχάριστη είδηση
Ακούσαμε ότι η Δημοτική μας αρχή προγραμμάτισε να διαμορφώσει τελικά τον χώρο της πρώην παιδικής χαράς. Επίσης στον χώρο του Πνευματικού Κέντρου θα κάνει διαμορφώσεις περιφράξεις, ασφαλτοστρώσεις κ.λ.π. Ευχάριστες σίγουρα ειδήσεις. Αναμένουμε την υλοποίηση τους.
Από νωρίς εφέτος ο Σύλλογος έκανε αίτηση στον Δήμο για να κατοχυρώσει την Πλατεία του χωριού σε μια συγκεκριμένη ημερομηνία. Αυτό έγινε μην τυχόν κλειστεί από κανέναν γάμο (δεν γνωρίζαμε τότε την απαγόρευση των γάμων). Δεν μπορούσε τότε κανείς να φανταστεί ότι αυτό θα γίνει ανατολικό ζήτημα και θέμα συζητήσεων και αντεκλίσεων. Έφτασε μάλιστα στο Δημοτικό Συμβούλιο (τόσο σοβαρά θέματα συζητιούνται εκεί; Η έγγραφη απάντηση μουσιαβέζικη. Ναι σας δίνουμε άδεια για την πλατεία, όσο για την συγκεκριμένη ημέρα θα το ξανακουβεντιάσουμε. Ο Σύλλογος σε ζητούσε άδεια για την Πλατεία αλίμονο αν οι φορείς του χωριού σύλλογος, ομάδα κ.λ.π. χρειάζονται άδεια για να κάνουν χρήση την πλατεία. Ζητούσε να κατοχυρώσει την συγκεκριμένη μέρα.
Γάμοι γιοκ... στην πλατεία
Όσο κι αν προσπάθησα δεν μπόρεσα να κατανοήσω για ποιόν λόγο απαγορεύτηκε η πλατεία. Δεν γνωρίζω αν πρόκειται μόνο για την πλατεία Κεφαλόβρυσου ή για όλες τις πλατείες, ακόμη, και αυτή του Κακόλακου με κατοίκους. Ο Μηδέν. Εκεί πλέον μόνο γάμος μεταξύ αλεπούδων μπορεί να γίνει. Όλοι νοσταλγούμε τα χρόνια εκείνα που γίνονταν 30 και 40 γάμοι σ"ένα Καλοκαίρι. Τώρα που όλο το χρόνο ρωτάμε με αγωνία αν θα γίνει κανένας γάμος, θα τον στείλουμε στον Σουρλούκα ή στα Γιάννενα; Εκτός αν υπάρχει άλλος λόγος. Αν ναι, ας μας τον που ευθέως. Οι κακές γλώσσες λένε πως έχει να κάνει με την διαμάχη για το καφενείο της πλατείας. Ότι έτσι θα πιεστεί οικονομικά ο Παύλος Γραμμόζης να το παρατήσει. Η απαγόρευση είναι προσωρινή ή θα ισχύει και μετά Παύλου εποχή; Εδώ μπαίνει εύλογα το ερώτημα. Τι είναι προτιμότερο: Να διώξουμε τους γάμους με όλες τις συνέπειες συν τις οικονομικές ή να καρπωθούν κάποια οφέλη οι ντόπιοι (έστω και κακοί) επαγγελματίες; Απλά ρωτάμε.
Παράλειψη;
Στο προηγούμενο φύλλο είχαμε αναφερθεί στο Δημοτικό μας σχολείο όπου ο διευθυντής του είχε κάνει μια αναδρομή από την ίδρυση του μέχρι σήμερα. Από χωριανούς μας έγινε η επισήμανση πως ήταν παράλειψη μας που δεν αναφέραμε από ποιόν βγήκαν τα λεφτά με τα οποία έγιναν και γίνονται οι εργασίες στο Δημοτικό Σχολείο. Εμείς δεν είχαμε μπει σ' αυτή την διαδικασία αλλά αφού θεωρήθηκε παράλειψη αναφέρουμε για την ιστορία ότι τα χρήματα βγήκαν επί Δημαρχίας Δημητρίου Μπάσιου.
Η Αναγέννηση ευχαριστεί
Η Αθλητική Ένωση Κεφαλόβρυσου ευχαριστεί τον ΟΜΙΛΟ ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΥ για την ευγενική του προσφορά (οικονομική) στην ομάδα μας. Η κατάκτηση του πρωταθλήματος δείχνει πως η όποια βοήθεια στην Αναγέννηση πιάνει τόπο.
