Ο Μαρντούκ σκοτώνει την Τιαμάτ και δημιουργεί τον ουρανό και την γη και γίνεται ο κυριότερος θεός του βαβυλωνιακού πανθέου.

 Στην Αιγυπτιακή μυθολογία, ο  Άπωφις, ήταν δράκοντας του σκότους, κάθε πρωί έβγαινε νικημένος από την αναμέτρηση με τον θεό του Ήλιου Ρα. 

Ο Περσέας έχει σκοτώσει τον δράκο και βλέπει την Ανδρομέδα κόρη του βασιλιά των Κηφήνων (ή Αιθιόπων) Κηφέα και της Κασσιόπης. Σύμφωνα με χρησμό του μαντείου του Άμμωνα, την εγκατέλειψαν σε έναν βράχο της ακτής, για να την καταβροχθίσει θαλάσσιος δράκος που είχε στείλει ο Ποσειδώνας ο οποίος είχε οργιστεί εναντίον της μητέρας της, Κασσιόπης, επειδή με την αλαζονεία της τον είχε προσβάλει (είχε καυχηθεί πως ήταν ωραιότερη από τις Νηρηίδες). Εκεί την είδε o Περσεύς, o οποίος την ερωτεύτηκε, σκότωσε τον δράκο, την παντρεύτηκε και απέκτησαν πέντε ή έξι παιδιά.

Το αρχικό όνομα της Αθήνας ήταν Ακτή ή Ακτική και το είχε πάρει από τον πρώτο της βασιλιά, Ακταίο. Το δεύτερο όνομά της, Κεκροπία, είχε προέλθει από τον βασιλιά Κέκροπα, ο οποίος διαδέχθηκε τον Ακταίο, αφού παντρεύτηκε την κόρη του. Σύμφωνα με τον μύθο, σαν γιος της γαίας και όπως όλα τα παιδιά της γης, το κάτω μέρος του σώματος του ήταν το ίδιο, με αυτό του δράκοντα. 

(Μουσείο του Βατικανού, Ρώμη). 

 Αφού σκότωσε τα παιδιά της η Μήδεια, φόρτωσε τα πτώματά τους σ’ ένα κάρο, που το έσερναν δυο μεγάλοι δυνατοί δράκοι - δώρο του θεού Ήλιου - και ηνίοχός του ήταν ένας υποχθόνιος δαίμονας, ο Οίστρος, δηλαδή η «μανία» που έχει σαν μαλλιά φίδια. Στη συνέχεια τα έφερε στην ιερή περιοχή της Βουνίας Ήρας. όπου ήταν ιέρεια. και εκεί τα έθαψε με τα ίδια της τα χέρια. 

ο Κάδμος σκότωσε τον Δράκο (απόγονο του Άρη), ο οποίος φύλαγε την  Αρεία πηγή. Η θεά Αθηνά του είπε να σπείρει τα δόντια του δράκου στην γη και από εκεί ξεφύτρωσαν οι Σπαρτοί, αρματωμένοι άνδρες, οι οποίοι σκότωσαν ο ένας τον άλλο και επέζησαν μόνο πέντε (Χθόνιος, Υπερήνωρ, Πηλωρός, Εχίων, Ουδαίος)Από αυτούς προήλθαν οι πέντε αριστοκρατικές οικογένειες των Θηβών, οι οποίες ονομάζονταν Σπαρτοί. 

Στον ενδέκατο άθλο ο Ηρακλής πήρε την εντολή να φέρει τα χρυσά μήλα των Εσπερίδων. Τα μήλα που η θεά Ήρα δέχθηκε σαν γαμήλιο δώρο από την θεά Γη τώρα φυλάσσονταν από τις Εσπερίδες και τον δράκοντα Λάδωνα με εκατό κεφάλια, στο όρος Άτλας, στην χώρα των Υπερβορείων. O Ηρακλής κατάφερε να τον σκοτώσει μετά από πάλη ή με ένα βέλος, αφού πρώτα τον είχε μεθύσει. O Δίας τον μεταμόρφωσε στον αστερισμό του Όφεως (άλλοι ισχυρίζονται ότι ο αστερισμός αυτός είναι ο όφις του Ασκληπιού ή το φίδι που φόνευσε ο Ηρακλής όταν υπηρετούσε την Ομφάλη).  

Ο Ηρακλής ακολουθώντας την συμβουλή του Προμηθέα, έστειλε τον Άτλα να φέρει τα μήλα και πήρε αυτός την θέση του, και κράτησε τον κόσμο στις πλάτες του, δίπλα του φαίνεται ο δράκος Λάδωνας.
Όταν ο Άτλας επέστρεψε με τα μήλα, αρνήθηκε να πάρει πίσω στις πλάτες του τον ουρανό και είπε ότι θα τα μετέφερε ο ίδιος στον Ευρυσθέα.
Ο Ηρακλής τότε τον ξεγέλασε και του ζήτησε να κρατήσει μόνο για μια στιγμή τον ουρανό, ώστε να μπορέσει να φτιάξει ένα μαξιλάρι για το κεφάλι του. Έτσι πήρε τα μήλα και έφυγε.
 

Θεότητες της ήρεμης θάλασσας, φιλικές προς τους ανθρώπους. Ήταν πενήντα κατά τον Ησίοδο, ζούσαν στον βυθό της θάλασσας κοντά στον πατέρα τους, τον οποίο διασκέδαζαν με τους χορούς και τα τραγούδια τους. Οι πιο γνωστές από αυτές είναι η Αμφιτρίτη, η Γαλάτεια και η Θέτις, η οποία, σύμφωνα με τον  μύθο, είχε παντρευτεί τον θνητό  Πηλέα, από τον οποίο απέκτησε τον Αχιλλέα.

Το δείγμα δείχνει ένα μεγάλο ζώο και ένα μικρό δράκοντα να περιβάλλονται από κληματσίδες. Λαξεύτηκε στην εποχή που η Αγγλία ήταν υπό την δυναστεία των Βίκινγκς. 

Το έπος Νιμπελούνγκεν αναφέρεται στο 575 μ.χ. όταν από  δυναστικές διαμάχες δολοφονείται ο βασιλιάς Ζίγκιμπερτ  και το 613 η γυναίκα του Μπρουνιχίλντς. Το αρχαιότερο χειρόγραφο είναι του 1200. Οι Νιμπελούνγκεν ήταν νάνοι που μαζί με τον δράκο φύλαγαν ένα αμύθητο θησαυρό.  Από το έπος αυτό εμπνεύστηκαν τον "Άρχοντα των δακτυλιδιών". Κυκλοφορεί πρόσφατη ταινία του έπους με τον τίτλο Curse of the ring.

Ο Άγιος Γεώργιος είναι προστάτης του Ελληνικού στρατού. Μαρτύρησε το 303 επί Διοκλητιανού. Λαϊκή παράδοση έπλασε τον εξής μύθο με τον δράκο.--ο μύθος τής δρακοντοκτονίας είναι άγνωστος στα αγιολογικά κείμενα και στην εικονογραφία τού αγίου Γεωργίου πριν από τον 12ο αιώνα (καθώς γράφει ο βυζαντινολόγος καθηγητής Θεοχάρης Δετοράκης)-- Ο δράκος φύλαγε τα νερά μιας πηγής και τα άφηνε να ρέουν όταν έτρωγε έναν άνθρωπο. Έτσι οι κάτοικοι όριζαν με κλήρο τον άνθρωπο που επρόκειτο να φάει ο δράκος. Ο κλήρος έπεσε στην βασιλοπούλα που την έσωσε ο Άγιος αφού σκότωσε τον δράκο. Λένε πως ο δράκος αυτός ήτανε στην επαρχία της Αττάλειας στην πόλη της Αλλαγίας της ανατολής. Βασιλιάς εκεί ήταν ο Σέλβιος που ήταν ενάντιος με τους Χριστιανούς.Ο μύθος υπάρχει με διάφορες παραλλαγές σε διάφορες εποχές. Τον Άγιο Γεώργιο πήραν από το Βυζάντιο οι Ρώσοι και άλλοι Ευρωπαίοι και τον έβαλαν στις σημαίες τους. Από εκεί τον πήραν οι Έλληνες και τον έβαλαν στις σημαίες τους επί Τουρκοκρατίας.

Και άλλοι άγιοι της ορθοδόξου εκκλησίας είναι δρακοκτόνοι, όπως ο  άγιος Δονάτος που λέγεται ότι σκότωσε δράκοντα που κατοικούσε σε σπήλαιο του Αχέροντα στο χωριό Γλυκή της Παραμυθιάς. Η ιστορία αυτή είναι από τα χρόνια του αυτοκράτορα Θεοδοσίου 379-395. Η Παναγία η Σπηλιώτισσα, μια από τις αρχαιότερες εικόνες της ορθοδοξίας, έσωσε τον άγιο Θεόδωρο και Συμεών που είχαν βρει την εικόνα βγάζοντας μια αχτίνα φωτιάς. Ομοίως δρακοκτόνοι είναι ο άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός, ο άγιος Ρηγίνος. Η αγία Μαργαρίτα της καθολικής εκκλησίας και άλλοι. 

Στην μυθολογία της Ιαπωνίας και Κίνας οι δράκοι συμβολίζουν δύναμη, σοφία, πλούτη, βροχοπτώσεις, τύχη, υπέρτατη πνευματική δύναμη. Ενώ στην δύση συναντούμε τον δράκο σαν ζώο με κατώτερη έννοια αντίθετα στην κίνα, και στην Ανατολή γενικότερα, έχει θετικό συμβολισμό. Είναι το σύμβολο του σοφού, αυτού πού έχει κατακτήσει τη σοφία και την αθανασία. Σαν χρυσός δράκος σχετίζεται με τον ήλιο. Σαν ασημένιος δράκος σχετίζεται με την σελήνη. Οι δύο αυτοί δράκοντες, σύμβολα θετικής και αρνητικής ενέργειας, εμφανίζονται στο σύμβολο του παγκόσμιου δυαδισμού το Γίν-Γιάγκ. Σαν σύμβολο δύναμης διάχυτης στη φύση ο δράκοντας εμφανίζεται σε πολλά επίπεδα της φύσης. Ουράνιος δράκοντας σύμβολο πνευματικής δύναμης και κυριαρχίας. Ο Αυτοκράτορας είναι ο γήινος εκπρόσωπός του και έτσι τα ρούχα του αυτοκράτορα φέρουν κεντημένους δράκοντες πάνω τους. Ακόμη συναντούμε τους δράκοντες των νεφών, της θάλασσας και άλλων φυσικών στοιχείων.

Ο κινέζικος δράκος κάνει την εμφάνιση του 3000 χρόνια προ χριστού. Έχομε ευρήματα από διάφορες εποχές που μπορείτε να τα δείτε στην ιστοσελίδα Dragons in ancient china