Ποιος θα το λεγε ότι 2500 χρόνια μετά τον Αρίσταρχο, ακόμη οι αστρονόμοι ψάχνουν τους ουρανούς για να ανακαλύψουν ή έστω να καταλάβουν πως δημιουργήθηκε ο κόσμος. Όσο περισσότερα πράγματα ανακαλύπτονται τόσο περισσότερα ερωτήματα βγαίνουν στην επιφάνεια. Τελικά, βλέπουμε πόσο ελάχιστοι είμαστε μέσα στο σύμπαν αλλά και πόσο μοναδικοί. Αυτή και μόνο η γνώση μπορεί να μας σώσει από έριδες και πολέμους και σε ατομικό και σε παγκόσμιο επίπεδο. Η αστρονομία σαν απασχόληση είναι πολύ ενδιαφέρουσα. Όταν βλέπεις μέσα από το τηλεσκόπιο έναν πλανήτη ή ένα νεφέλωμα ή ένα μακρινό γαλαξία αισθάνεσαι οτι υπάρχει κάτι που σε συνδέει με όλα αυτά. Είναι η φαντασία, που τρέφει το ανθρώπινο μυαλό και η πίστη ότι μπορούμε να τα καταφέρουμε, όπως τόσα άλλα πράγματα που φαινόταν "άπιαστο όνειρο" σε παλιότερες εποχές. Ίσως είναι γραμμένο στο DNA μας να εξερευνούμε. Κάποιοι μπορεί να πούνε πως αφού τα περισσότερα έχουν εξερευνηθεί δεν χρειάζεται να ασχοληθεί κανείς μ' αυτά. Πιστέψτε με όμως, μια απλή παρατήρηση του έναστρου ουρανού μια καλοκαιρινή νύχτα αρκεί για να πείσει και τον πιο δύσπιστο.

Οι φίλοι της αστρονομίας δεν είναι λίγοι, ούτε εδώ στην ακριτική Θράκη. Εκτός από την αστροπαρατήρηση ασχολούμαι ερασιτεχνικά και με την αστροφωτογραφία.