Εισαγωγή

Το ότι οι πλειοψηφία των μαθητών έχουν διαφορετική άποψη από τις περισσότερες μαθήτριες για θέματα ισότητας φύλλων είναι γεγονός αναμφισβήτητο. Όμως σε  αρκετά θέματα οι μαθήτριες έχουν την ίδια άποψη με τους μαθητές, σε κάποιες δε περιπτώσεις έχουν την «αντρική» άποψη. Η αιτία γι’αυτό πρέπει να αναζητηθεί μάλλον στο  οικογενειακό περιβάλλον. Η επίδραση του είναι καθοριστική γιατί είναι το πρώτο περιβάλλον μέσα στο οποίο  αναπτύσσεται το παιδί. Έτσι είναι ο βασικότερος παράγοντας για τη διαμόρφωση  των απόψεων για την ταυτότητα και τις σχέσεις των φύλλων. Η απλούστερη επιβεβαίωση γι’αυτό είναι τα διαφορετικά παιγνίδια που κάνουν δώρο οι γονείς και οι παππούδες και με τα οποία «πρέπει» να παίζουν τα αγόρια και τα κορίτσια. Στα αγόρια προσφέρονται επιθετικά παιχνίδια ενώ κορίτσια παιγνίδια φροντίδας.

Οι περισσότεροι γονείς αντιδρούν στο να συμμετέχουν τα αγόρια στις δουλειές του σπιτιού θεωρώντας ότι οι δουλειές αυτές είναι καθαρά γυναικείες κα επομένως δεν είναι σωστό τα αγόρια να ασχολούνται μ' αυτές (άσε που τους τρομάζει και ο φόβος της ομοφυλοφιλίας). Αν θέλουμε ισοτιμία μεταξύ των δύο φύλλων, πρέπει να επιδιώξουμε  την αλλαγή των στάσεων των γονέων, γεγονός που θα περάσει στις νέες γενιές.

Μετά την οικογένεια άλλος παράγοντας που συνεισφέρει στην δημιουργία προτύπων είναι το εκπαιδευτικό σύστημα. Είναι γνωστό ότι τα κείμενα και οι εικόνες στα παλαιότερα βιβλία του δημοτικού σχολείο και του γυμνασίου αντιμετώπιζαν εντελώς διαφορετικά τα δύο φύλλα. Σήμερα αν και η κατάσταση έχει βελτιωθεί έχουμε ακόμη πολύ δρόμο για να φτάσουμε στην ισοτιμία. Έτσι φαίνεται αυτονόητο στους μαθητές και τις μαθήτριες να θεωρούν κάποια μαθήματα αντρικά και  κάποια άλλα γυναικεία. Κάποια μαθήματα που παραδοσιακά προτιμούν τα κορίτσια και κάποια άλλα που προτιμούν τα αγόρια. Σ’αυτή τη διαφορά σοβαρό ρόλο πρέπει να παίζει όχι μόνο το εκπαιδευτικό σύστημα αλλά και ο κοινωνικός διαχωρισμός των επαγγελμάτων σε γυναικεία και αντρικά. Αφού λοιπόν το επάγγελμα που θα κάνουν μετά σχετίζεται με κάποια μαθήματα αυτά «πρέπει» να τους αρέσουν.

Οι περισσότεροι μαθητές  και μαθήτριες δεν μπορούν  να αντιληφθούν ότι η φυλετική τους ταυτότητά τους, ο τρόπος ζωής τους και οι πράξεις τους προσδιορίζονται από οικογενειακούς, θρησκευτικούς  και  κοινωνικούς παράγοντες και έτσι θεωρούν τις απόψεις που έχουν σαν κάτι το αυτονόητο και για τους άλλους..

Από την επεξεργασία των ερωτηματολογίων της ενότητας «Οι άντρες και οι γυναίκες στην κοινωνία» που συμπλήρωσαν οι μαθητές τής ομάδας προκύπτει ότι:

Η μεγαλύτερη αντίθεση υπάρχει στην ερώτηση για το αν οι άντρες  είναι λιγότεροι κατάλληλοι να ασχολούνται με μικρά παιδιά. Η απαντήσεις είναι μοιρασμένες.  43% Συμφωνούν  46% Διαφωνούν. Oι μαθήτριες δεν συμφωνούν ενώ οι μαθητές συμφωνούν. Όμως τα δικαστήρια (κυρίως οι δικαστίνες) δίνουν την επιμέλεια των μικρών παιδιών σχεδόν πάντα στην μητέρα (δηλαδή ακολουθούν την άποψη των μαθητών (αγοριών)

Η μεγαλύτερη συμφωνία υπάρχει στην ερώτηση: Η γυναίκες νομίζουν ότι είναι πιο κατάλληλες για επαγγέλματα που απαιτούν φροντίδα. Πράγματι το 70%  συμφωνεί ότι έτσι είναι.

Η ερώτηση με τη μεγαλύτερη διαφωνία είναι: Δεν είναι αναμενόμενο από μια γυναίκα να πηγαίνει μόνη της στα ίδια μέρη που πηγαίνουν οι άνδρες ή να έχει τις ίδιες ελευθερίες. Το 60% διαφωνεί και το 20% συμφωνεί. Οι περισσότεροι μαθητές και μαθήτριες δηλαδή συμφωνούν ότι οι γυναίκες και οι άντρες πρέπει να έχουν τις ίδιες ελευθερίες. Ας ευχηθούμε ότι θα το εφαρμόσουν αυτό στα παιδιά τους.

<

>