 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
Φως που δικάζει και δικάζεται
Από τον Κώστα Γεωργουσόπουλο στα Νέα (14/2/08)
Έχετε συχνά στη βιασύνη της καθημερινής σας μέριμνας παρατηρήσει τα βλέμματα των παιδιών των φαναριών.
Πόση λύπη αλλά και πόση σκληρότητα μαζί συνυπάρχουν;
Αλλά και σε κάτι Ασιάτες μεσήλικες που με ταπεινωμένο βλέμμα, γεμάτο βουδιστική εγκαρτέρηση, σας προσφέρουν μια ανθοδέσμη; Μπορείς πάλι να ξεχάσεις το βλέμμα του τοξικομανούς που σε πλησιάζει αξύριστος, παλικάρι είκοσι χρονών, απλώνει το χέρι του, ενώ η φωνή σφυρίζει. Βλέμμα απελπισίας, πλήρους αυτοεξευτελισμού και κραυγαλέου πανικού.
Μπορείς να ξεχάσεις τα παιδικά μάτια πίσω από τα συρματοπλέγματα ή τα κάγκελα φυλακών, που κρέμονται, τα βλέμματα, από τα βλέμματα των περαστικών και ετάζουν καρδίας και νεφρούς;
Όλα αυτά τα βλέμματα δεν είναι φωτογραφικές μηχανές, είναι φωνές ψυχής, είναι εκροές φωτός εσώτερου, είναι φως εκ φωτός που δικάζει και δικάζεται στα σκοτεινά μονοπάτια του συμπαντικού χάους.
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=30&ct=19&artid=4502184