 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
Η καταστροφική δράση της σκοτεινής ενέργειας
Στην Ελευθεροτυπία (14/2/09)
Αυτή η κυρίαρχη αλλά σκοτεινή μορφή ενέργειας περιορίζει την ανάπτυξη μεγάλων κοσμικών δομών
Η άγνωστης προέλευσης σκοτεινή ενέργεια καταλαμβάνει περίπου το 73% του Σύμπαντος και θεωρείται η βασική αιτία που εμποδίζει την ανάπτυξη και την εξέλιξη γιγάντιων κοσμικών δομών όπως είναι οι συσσωματώσεις γαλαξιών - ίσως μάλιστα κάποτε προκαλέσει και την καταστροφή τους.
Σε αυτό το εντυπωσιακό συμπέρασμα κατέληξε μετά από πολύχρονες έρευνες και παρατηρήσεις μία ομάδα αστροφυσικών του περίφημου Smithsonian Astrophysical Observatory στο Κέιμπριτζ της Μασαχουσέτης (ΗΠΑ). Τη διεύθυνση της όλης έρευνας είχε ο Alexey Vikhlinin, τα δε αποτελέσματα αυτών των μελετών δημοσιεύτηκαν σε δύο άρθρα στο εγκυρότατο αστρονομικό περιοδικό «Astrophysical Journal» στις 10-02-09.
Για τις έρευνές τους οι επιστήμονες στηρίχθηκαν σε παρατηρήσεις μέσω του διαστημικού τηλεσκοπίου «Chandra» που η NASA έστειλε στο Διάστημα για να συλλέξει πολύτιμες πληροφορίες σχετικά με τα κοσμικά φαινόμενα που λαμβάνουν χώρα σε πολύ υψηλές ενέργειες.
Ειδικότερα, μέσω αυτού του τηλεσκοπίου έγινε εφικτή η λεπτομερής μελέτη μερικών δεκάδων γαλαξιακών συσσωματώσεων. Πώς; Αναλύοντας την εκπομπή ακτινών Χ που προέρχονται από το υπέρθερμο διαγαλαξιακό νέφος μέσα στο οποίο βρίσκονται αυτές οι γιγάντιες γαλαξιακές δομές.
Επειδή αυτές οι συσσωματώσεις γαλαξιών αποτελούν τις πιο γιγάντιες και εκτεταμένες στον χώρο δομές του ορατού Σύμπαντος, επιτρέπουν στους ειδικούς που αναλύουν τη δομή και την εξέλιξή τους να καθορίσουν με ποιον τρόπο δρα σε μεγάλη κλίμακα η δύναμη της βαρύτητας και συνεπώς να υπολογίσουν και την απωστική δράση της σκοτεινής ενέργειας, αντιπαραβάλλοντάς την με την ελκτική δράση της βαρύτητας.
Η μέθοδος αυτή επιτρέπει στους αστροφυσικούς να καθορίζουν την παρουσία σκοτεινής ενέργειας ανεξάρτητα από άλλες μεθόδους (π.χ. μέσω της μελέτης μακρινών υπερκαινοφανών ή μέσω της ανάλυσης της ακτινοβολίας υποβάθρου).
Εφαρμόζοντας λοιπόν αυτή την μέθοδο σε 86 συσσωματώσεις γαλαξιών που βρίσκονται σε απόσταση από εμάς μέχρι και 7 δισεκατομμύρια έτη φωτός, όταν δηλαδή το Σύμπαν είχε τη μισή από τη σημερινή του ηλικία, διαπίστωσαν ότι η μάζα αυτών των γιγάντιων γαλαξιακών συσσωματώσεων βαίνει μειούμενη με την πάροδο του χρόνου.
Αυτό σημαίνει, σύμφωνα με αυτούς τους ερευνητές, ότι από κάποια στιγμή και μετά η απωστική δράση της σκοτεινής ενέργειας κυριάρχησε πάνω στην ελκτική δράση της βαρύτητας!
Ετσι αυτή η μυστηριώδης δύναμη επιταχύνει τη διαστολή του Σύμπαντος, όπως σωστά είχε υποθέσει αρχικά ο Αϊνστάιν αλλά κατόπιν το μετάνιωσε. Αυτή η σκοτεινή ενέργεια φαίνεται πως ευθύνεται για την επιβράδυνση της ανάπτυξης τέτοιων γιγάντιων κοσμικών δομών και κάποτε θα οδηγήσει στην ολοκληρωτική αποδόμησή τους.
http://www.enet.gr/online/online_hprint?q=%EA%EF%F3%EC%EF%EB%EF%E3%DF%E1&a=&id=33880452