Σύμφωνα με τα ελληνικά δεδομένα πόλη χαρακτηρίζεται μια περιοχή η οποία έχει μόνιμο πληθυσμό τουλάχιστον 10.000 κατοίκους. Αποτελείται από δημόσια και ιδιωτικά κτήρια, υπηρεσίες, δρόμους, μαγαζιά και σπίτια, που συνήθως αντιστοιχούν στο μέγεθος του πληθυσμού της. Οι περισσότερες πόλεις ξεκίνησαν από απλοί οικισμοί που συστάθηκαν αρχικά για να καλύψουν βασικές ανάγκες επιβίωσης, προστασίας και ασφάλειας των ανθρώπων, αλλά μέσα στο πέρασμα των αιώνων αναπτύχθηκαν σιγά σιγά σε μέγεθος, εξελίχθηκαν ανάλογα με τοπικές κλιματικές, γεωμορφολογικές, κοινωνικές, οικονομικές, πολιτικές και ιστορικές συνθήκες και διαμορφώθηκαν σε οργανωμένα αστικά κέντρα ώστε να καλύψουν τις όλο και πιο πολύπλοκες ανάγκες των κατοίκων της σε κοινωνικό, οικονομικό και πολιτιστικό επίπεδο. Σήμερα, μια σύγχρονη πόλη μπορεί μεν να καλύπτει κάποιες βασικές ανάγκες μεγάλου ποσοστού των κατοίκων της (πιο οργανωμένη διοίκηση, ασφάλεια, ανέσεις, περισσότερες παροχές κοινωνικής πρόνοιας, μεγαλύτερες επιλογές διασκέδασης, ποικιλία πολιτιστικών γεγονότων, κ.α.) σε σχέση με αγροτικές ή ημι-αστικές περιοχές. Ταυτόχρονα όμως αντιμετωπίζει και μια σειρά από ολοένα και αυξανόμενα προβλήματα κοινωνικής συνοχής, αποτελεσματικής οργάνωσης και διοίκησης καθώς και περιβαλλοντικά προβλήματα όπως η ρύπανση, η διαχείριση αποβλήτων, η υπερκατανάλωση ενέργειας, η εύρεση ελεύθερων χώρων πρασίνου κ.α. Βέβαια, τα προβλήματα αυτά ποικίλουν ανάλογα με το μέγεθος μιας πόλης, συνήθως όσο πιο μεγάλη είναι μια πόλη τόσο και πιο μεγάλα τα προβλήματα που αντιμετωπίζει και η εύρεση εφικτών λύσεων αποτελεί αναγκαιότητα και προτεραιότητα για τους κατοίκους της ώστε να εξασφαλιστεί η περαιτέρω εξέλιξη και ανάπτυξή της.