Mετά την τακτοποίηση των εσωτερικών προβλημάτων ο Ιουστινιανός στράφηκε στην αντιμετώπιση των εξωτερικών κινδύνων:
• Υπέγραψε με τους γείτονες λαούς στο και με τους στην , δίνοντας τους πολλά χρήματα.
• Έκανε σκληρούς πολέμους με τους και τους , που είχαν κατακτήσει τις επαρχίες, διέλυσε τα κράτη τους και ανέκτησε τα χαμένα εδάφη της και της .

Στους πολέμους αυτούς, που κράτησαν είκοσι περίπου χρόνια, διακρίθηκαν ιδιαίτερα οι στρατηγοί και . Οι νίκες και οι κατακτήσεις τους έφεραν τα παρακάτω αποτελέσματα:
• Έδωσαν στον αυτοκράτορα και αύξησαν το του βυζαντινού κράτους.
• Έφτασαν την αυτοκρατορία στα της σύνορα και έκαναν τη Μεσόγειο « ».
• Άνοιξαν τους δρόμους του και της επικοινωνίας με τη .
• Βοήθησαν να γίνουν στις δυτικές επαρχίες ισάξια με εκείνα της Πόλης και της Ανατολής.

Η επέκταση αυτή όμως είχε και τις αρνητικές πλευρές της. Οι πόλεμοι με τους Γότθους και τους Βανδάλους στη Δύση ήταν μακροχρόνιοι (κράτησαν περίπου χρόνια) και:
• Κούρασαν τις δυνάμεις και αποδυνάμωσαν τις των συνόρων στο και την .
• Εξάντλησαν την αυτοκρατορία και δυσαρέστησαν τους , που πλήρωναν το τους.
• Διευκόλυναν τους να παραβαίνουν συχνά τις , ζητώντας κάθε φορά περισσότερα , και τους γείτονες να παραβιάζουν τα και να λεηλατούν τα εδάφη.
Όλα αυτά ανάγκασαν τον αυτοκράτορα να στραφεί ξανά στην και ν' αφήσει εκτεθειμένες σε νέους κινδύνους τις επαρχίες, που με πολλές θυσίες είχε ανακτήσει.