Η Γραμμική Προοπτική στη ζωγραφική

Γ. Οι Συγκλίνουσες (στο σημείο φυγής) ευθείες

1. Οι συγκλίνουσες προς το σημείο φυγής ευθείες είναι αυτές κυρίως οι οποίες δημιουργούν την ψευδαίσθηση (εφέ) του βάθους στον πίνακα.

2. Στο παρακάτω παράδειγμα, στον πίνακα του Leonardo Da Vinci "Ο Μυστικός Δείπνος", το σημείο φυγής είναι το κέντρο του πράσινου κύκλου πάνω στη γραμμή του ορίζοντα (κίτρινη γραμμή).

3. Από το σημείο φυγής (πίσω ακριβώς από το κεφάλι του Ιησού) ξεκινούν όλες οι (συγκλίνουσες) ευθείες γραμμές (με κόκκινο χρώμα) που χρησιμοποιούνται για το σχεδιασμό του δωματίου:

4. Οι ευθείες που σχηματίζουν τα "πλακίδια" της οροφής του δωματίου, οι πόρτες που υπάρχουν στις πλευρές της αίθουσας, ακόμη και οι άκρες του τραπεζιού όλα έχουν σχεδιαστεί έτσι, ώστε να εξυπηρετούν (ως συγκλίνουσες ευθείες) στη δημιουργία της προοπτικής, δηλαδή μιας ψευδαίσθησης βάθους (τρίτης διάστασης) στο έργο. Οι ίδιες ακριβώς ευθείες υπάρχουν και στην αριστερή πλευρά του έργου (απλώς είναι κάπως δυσκολότερη η παρατήρησή τους λόγω της σκιάς).

5. Με προσεκτική παρατήρηση στους πίνακες αυτού του καλλιτέχνη συχνά μπορεί να διακρίνει κάποιος τις ευθείες που ο ζωγράφος χάραξε στο αχικό σχέδιο, ώστε να τις χρησιμοποιήσει για τη δημιουργία προοπτικής. Προσέξτε μια ευθεία που υπάρχει στο πάνω μέρος, ανάμεσα στην 1η και τη 2η και την 2η και 3η πόρτα στη δεξιά πλευρά του δωματίου.

6. Σκεφτείτε τώρα τι πετυχαίνει ο ζωγράφος με το να τοποθετήσει το σημείο φυγής ακριβώς πίσω από το κεφάλι του Ιησού.

 

 

Επιστροφή στο Φύλλο Δραστηριοτήτων	Α. Ορίζοντας	Β. Σημείο Φυγής	Γ. Συγκλίνουσες
16.X.2001 - Ανέστης Α. Σταυρίδης