Αριστοφάνους: Εκκλησιάζουσαι

στ. 1169 - 1175

[ελάχιστα πριν το τέλος του έργου (1183 στίχοι), στην τελευταία στροφή του Χορού]

λοπαδοτεμαχοσελαχογαλεοκρανιολειψανοδριμυποτριμματοσιλφιολιπαρομελιτοκατακεχυμενοκιχλεπικοσσυφοφαττοπεριστεραλεκτρυονοπτοπιφαλλι<δ>οκιγκλοπελειολαγωοσιραιοβαφητραγανοπτερυγών.

Οι γυναίκες της Αθήνας μεταμφιεσμένες σε άντρες τρυπώνουν κρυφά στην εκκλησία του δήμου και επιβάλλουν έναν "πρωτόγονο κομμουνισμό" ("όλα τα βάσανα θα φύγουν, γιατί από δω και πέρα όλα θα ανήκουν σε όλους"). Σημαντικό σημείο του προγράμματος των γυναικών η εξασφάλιση για τις ίδιες ίσου μεριδίου στην ερωτική απόλαυση, με την παραχώρηση προτεραιότητας στις γριές πριν από τις νέες. Γι' αυτό λοιπόν ένας νέος, που θέλει να πάει στην καλή του, θα πρέπει πρώτα να κάνει θλιβερή θυσία σε μεγαιρόμορφες παλιόγριες...

Η σύνθετη λέξη, με τα 27 συνθετικά και τις 78 συλλαβές, χρησιμοποιείται για να περιγράψει τις λιχουδιές που θα καταναλωθούν στο γενικό φαγοπότι του τέλους του έργου, ενώ και οι θεατές παρακινούνται από τον Χορό να φέρουν φαΐ από το σπίτι τους (η κωμωδία τελειώνει), το οποίο όμως, σε αντίθεση προς τα εδέσματα του γλεντιού, θα είναι πιο απλό... σούπα οσπρίων, φασολάδα.

Ευχαριστίες στον καθηγητή μου
κ. Ιωάννη Κ. Προμπονά
που μου την έμαθε,
μαζί με πολλές άλλες
πραγματικά ουσιαστικές γνώσεις.
Μερικούς άλλους καθηγητές μου
από τη Φιλοσοφική της Αθήνας
χρειάζεται να προσπαθήσω πολύ
για να τους θυμηθώ.
Ανθρώπινο, ε;