Μυική απόδοση

 

Μηχανική απάντηση του μυός

Ο μυς απαντά σ’ ένα ερέθισμα με μια απλή συστολή, ενώ σε αλλεπάλληλα ερεθίσματα , απαντά με τετανική συστολή που είναι άθροιση απλών συστολών.  Ο χρόνος και το ύψος συστολής επηρεάζεται από την κατανομή των μυικών ινών, την ένταση του ερεθίσματος και τη συχνότητα διέγερσης.
[ΑΡΧΗ]

Ελαστικά στοιχεία του μυός

Η συμπεριφορά του μυός κατά τη συστολή προσδιορίζεται από τα συσταλτά, τα παράλληλα ελαστικά και τα ελαστικά στοιχεία στη σειρά. Τα συσταλτά στοιχεία αναφέρονται στα μυοινίδια, τα παράλληλα ελαστικά στον συνδετικό ιστό, που περιβάλλει τα μυοινίδια και τα ελαστικά στοιχεία στη σειρά, στο συνδετικό ιστό, που συνδέει τα τελικά σαρκομέρια, και στους τένοντες. Κατά την τετανική διέγερση του μυός βραχύνονται τα συσταλτά στοιχεία και τεντώνουν τα ελαστικά στοιχεία σε σειρά, όπως τεντώνει ένα ελατήριο. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα την αποθήκευση μηχανικής ενέργειας, που μπορεί ν’ αξιοποιηθεί σε αθλητικές προσπάθειες.
[ΑΡΧΗ]

Είδη μυικής συστολής

Διακρίνουμε τρία είδη μυικής συστολής, την ισομετρική, τη μειομετρική και την πλειομετρική. Κατά την ισομετρική συστολή το συνολικό μήκος του μυός παραμένει αμετάβλητο, κατά τη μειομετρική βραχύνεται και κατά την πλειομετρική επιμηκύνεται. Με την πλειομετρική συστολή παράγεται η μεγαλύτερη μυική δύναμη, και με την μειομετρική ή μικρότερη.
[ΑΡΧΗ]

Μηκο-δυναμική σχέση του μυός

Αυτή είναι μια θεμελιώδης ιδιότητα του  μυός και ορίζει πως η μέγιστη δύναμη, που μπορεί να παράγει ένας μυς, εξαρτάσαι  από το αρχικό του μήκος. Όταν το αρχικό μήκος τη στιγμή της διέγερσης αντιστοιχεί στο μήκος ηρεμίας, ο μυς παράγει τη μεγαλύτερη δύναμη. Η εξάρτηση της μυικής δύναμης από το αρχικό μήκος συστολής του μυός ερμηνεύεται με την υπόθεση ολίσθησης των μυονηματίων. .Ένα φαινόμενο μεγάλης πρακτικής σημασίας είναι ότι, αν ο μυς σ’ ένα δοσμένο μήκος διαταθεί αμέσως πριν τη διέγερσή του, παράγει μεγαλύτερη δύναμη. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι με την διάταση αποθηκεύεται ενέργεια στα ελαστικά στοιχεία σε σειρά, που αξιοποιείται κατά τη συστολή που ακολουθεί.
[ΑΡΧΗ]

Ταχο-δυναμική σχέση του μυός

Αυτή είναι μια άλλη θεμελιώδης ιδιότητα του μυός με μεγάλη πρακτική σημασία και ορίζει πως όσο πιο γρήγορα συστέλλεται ένας μυς τόσο πιο λίγη δύναμη παράγει. Από τη σχέση αυτή προκύπτει, ότι η ανώτατη μυική ισχύς επιτυγχάνεται όταν ο μυς βραχύνεται με το 1/3 της μέγιστης ταχύτητας του και με μια επιβάρυνση που επίσης ισοδυναμεί στο 1/3 της μέγιστης ισομετρικής δύναμης.
[ΑΡΧΗ]

Παράγοντες που επηρεάζουν τη δύναμη

Η μέγιστη δύναμη που μπορεί να παράγει ένας μυς εξαρτάται από τους εξής παράγοντες: α) τύπο μυικών ινών, β) είδος μυικής συστολής) ταχύτητα μυικής συστολής, δ) αρχικό μήκος μυός, ε) προδιάταση μυός, στ) μυική μάζα, ζ) δράση μοχλών, η) διάταξη μυικών ινών, θ) ηλικία και φύλο, ι)ψυχολογικές αναστολές και ια) διατομικές διαφορές.
[ΑΡΧΗ]

Ανάπτυξη της μυικής δύναμης

Στο σχεδιασμό ενός προγράμματος για τη βελτίωση της μυικής δύναμης πρέπει να λαμβάνονται υπόψη, τόσο οι αρχές της επιβάρυνσης και εξειδίκευσης, όσο και η ένταση, διάρκεια και συχνότητα των προπονητικών ερεθισμάτων. Η μυική δύναμη μπορεί να βελτιωθεί με μια μέγιστη ισομετρική συστολή διαρκείας ενός δευτερολέπτου κάθε ημέρα. Ο χρόνος που απαιτείται για να φτάσει ένας μυς το όριο δύναμής του εξαρτάται από την αρχική του δύναμη. Η ικανότητα του μυός να προσαρμόζεται στα κατάλληλα προπονητικά ερεθίσματα και ν’ αυξάνει τη δύναμή του εξαρτάται από τη μυική ομάδα, την ηλικία και το φύλο του ατόμου και επηρεάζεται από τη υπεριώδη ακτινοβολία.
Υπάρχει αλληλεπίδραση των προπονητικών ερεθισμάτων. Με «ερεθίσματα δύναμης» βελτιώνεται ταυτόχρονα και η μυική αντοχή, ενώ με «ερεθίσματα αντοχής» βελτιώνεται κύρια η μυική αντοχή. Ταυτόχρονη εφαρμογή δύο διαφορετικών προγραμμάτων που αποβλέπουν ξεχωριστά στη βελτίωση της μυικής δύναμης και αντοχής, περιορίζει τη μεγιστοποίηση των αποτελεσμάτων. Οι μυικές προσαρμογές που προκαλούνται με την προπόνηση αντιστρέφονται με τη διακοπή της. Ο ρυθμός παρακμής της μυικής δύναμης επηρεάζεται από τη συχνότητα προπόνησης πριν και το βαθμό ακινησίας μετά τη διακοπή της. Ο ρυθμός μείωσης της δύναμης είναι 1/3 πιο αργός από το ρυθμό αύξησής της.
[ΑΡΧΗ]

Μυική αντοχή

Η μυική αντοχή αναφέρεται στην ικανότητα ενός μυός ή μιας ομάδας μυών να διατηρεί ή να επαναλαμβάνει μια συστολή χωρίς κάματο. Σε ισομετρικές συστολές η μυικη αντοχή εξαρτάται από τη επιβάρυνση, ενώ σε ρυθμικά εκτελούμενες ισοτονικές συστολές από την επιβάρυνση και τη συχνότητα των συστολών.
[ΑΡΧΗ]

Μυικός κάματος

Ο μυικός κάματος χαρακτηρίζεται από μείωση της μυικής δύναμης, ή αντοχής. Κατά τη μέγιστη βουλητική προσπάθεια ο κάματος εντοπίζεται στην νευρομυική σύνδεση, όπου μειώνεται η απελευθέρωση της ακετυλοχολίνης. Σε παρατεταμένες μυικές προσπάθειες οφείλεται τόσο στο κεντρικό νευρικό σύστημα όσο και στα μυικά κύτταρα.
[ΑΡΧΗ]

Μυικός πόνος

Ο μυικος πόνος μπορεί να είναι προσωρινός ή καθυστερημένος. Προσωρινός πόνος παρατηρείται μετά από εξαντλητική προπόνηση, διαρκεί περίπου δυο ώρες και έχει σαν αποτέλεσμα τη μείωση της μέγιστης δύναμης. Γενεσιουργός του αιτία φαίνεται να είναι η συσσώρευση προϊόντων του μεταβολισμού στους μυς. Ο καθυστερημένος πόνος κορυφώνεται μία ή δύο ημέρες μετά την προπόνηση και διαρκείς μέχρι πέντε μέρες. Η πρωταρχική του αιτία είναι η θλάση που γίνεται σ ‘ένα μικρό αριθμό μυικών ινών και το τέντωμα μερικών ινών του συνδετικού ιστού.
[ΑΡΧΗ]