ΠΑΙΧΝΙΔΙ – papadefi' spot

ΜΕΝΟΥΜΕ ΣΠΙΤΙ !!!

Μένουμε σπίτι …αλλά δεν είμαστε αδρανείς !

Προτάσεις δραστηριοτήτων με τα παιδιά !

Αγαπητοί γονείς

Εδώ και μερικές μέρες τα σχολεία είναι κλειστά , λόγω μέτρων προφύλαξης από την πανδημία του ιού Covid-19 ή αλλιώς κορωνοϊού . Ως εκπαιδευτικοί συμμεριζόμαστε την αγωνία και το άγχος σας για αυτή την δύσκολη κατάσταση που βιώνουμε όλοι και ελπίζουμε να λήξει σύντομα και να επιστρέψουμε πάλι στο σχολείο μας!

Ας κάνουμε το μειονέκτημα πλεονέκτημα …και ας απολαύσουμε με τα παιδιά μας κοινές δράσεις !

Ας αξιοποιήσουμε το χρόνο με τα παιδιά μας με τρόπο διασκεδαστικό και παράλληλα εκπαιδευτικό. Στην προσπάθεια να δώσουμε μερικές δημιουργικές διεξόδους θα αναρτούμε σε τακτά χρονικά διαστήματα link που θα σας δίνουν μερικές ιδέες ! Καλή σας διασκέδαση !

Αρχικά ας θυμηθούμε τις βασικές αρχές προστασίας :

Μερικές ενδιαφέρουσες προτάσεις :

Διαβάζουμε παραμύθια πατώντας εδώ ή ακούμε το αγαπημένο μας παραμύθι πατώντας εδώ και εδώ.
Online παιδικές θεατρικές παραστάσεις του Εθνικού Θεάτρου πατώντας εδώ.
Δραστηριότητες ψυχαγωγίας και όχι μόνο :

Διασκέδαση με μπαλόνια:

Φουσκώνετε μπαλόνια και αγοράζετε πλαστικά πιάτα. Τοποθετείτε τα μπαλόνια πάνω στα πιάτα και ορίζετε ένα σημείο εκκίνησης και ένα σημείο που θα πρέπει να στρίψετε για να ξαναγυρίσετε στο σημείο εκκίνησης. Το μπαλόνι δεν θα πρέπει να πέσει από το πιάτο και όποιος φτάσει πρώτος είναι και ο νικητής!

Κρυμμένες εικόνες:

Πάνω σε λευκά χαρτιά ζωγραφίζετε με λευκό μολύβι διάφορες εικόνες όπως ένα δέντρο, αυτοκίνητο, λουλούδι κτλ. Όταν το παιδί δει τα χαρτιά δεν θα καταλάβει κάτι, γι’ αυτό θα πρέπει να ανακαλύψει την κρυμμένη εικόνα, περνώντας ένα χοντρό πινέλο και νερομπογιές. Μόλις περάσει το πινέλο πάνω από το χαρτί θα αρχίσει σιγά-σιγά να εμφανίζεται η εικόνα.

Στόχος το σοκολατάκι:

Μία φορά την εβδομάδα ακόμα και οι πιο αυστηροί γονείς επιτρέπουν στα παιδιά τους να φάνε ένα σοκολατάκι. Σ’ αυτή την περίπτωση μπορούμε να θέσουμε ως στόχο το σοκολατάκι και το να πάρουμε βόλους. Το παιδί ρίχνει τους βόλους και μόλις ο βόλος ακουμπήσει το σοκολατάκι το κερδίζει. Ας μην το δώσετε έτσι απλά, αλλά να κοπιάσει για να το κερδίσει

Ένα παιχνίδι φαντασίας:

Διαλέγετε διάφορα μικροαντικείμενα και ζητάτε από το παιδί να φανταστεί για τι άλλο θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί. Για παράδειγμα, μια οδοντογλυφίδα για το κοντάρι σημαίας. Αφήστε τη φαντασία σας ελεύθερη!

Έργα τέχνης:

Μαζέψτε καπάκια, φύλλα, κουκουνάρια, ρεβύθια και ό,τι άλλο μπορείτε να φανταστείτε! Βάλτε το παιδί να σκεφτεί ένα θέμα, ώστε να μπορεί να δημιουργήσει με τα υλικά που έχετε συλλέξει. Μην αφήνετε το παιδί απλά να κόβει και να κολλά χωρίς στόχο. Αφού διαλέξετε το θέμα, δημιουργήστε ένα έργο τέχνης κι έπειτα σκαρφιστείτε μια μικρή ιστορία. Τα παιδιά θα το λατρέψουν!

( οι ιδέες είναι από το παρακάτω link https://www.infokids.gr/8-drastiriotites-gia-na-apasxolisete-d/)

….. και η λίστα θα ανανεώνεται συνεχώς με νέες ιδέες !

Αν επιθυμείτε μπορείτε να μας στείλετε φωτογραφίες από τις δράσεις σας στο mail : papadefi10@gmail.com ,για να δημιουργήσουμε ένα άλμπουμ !!!

Προϋπόθεση για να δημοσιευτούν είναι να μην υπάρχουν τα πρόσωπα των παιδιών , προστατεύοντας τα προσωπικά τους δεδομένα !!!

Καλή σας διασκέδαση!!!

Πρόγραμμα eTwinning

papadefi on 9 Ιουλίου 2019

Ιανουάριος – Μάιος 2019

” Όλοι Διαφορετικοί !”

Στον παρακάτω σύνδεσμο παρουσιάζεται το πρόγραμμα και τα αποτελέσματα του

eTwinning ‘¨Ολοι Διαφορετικοί

!”https://papadefi.blogspot.com/2019/07/etwinning.html

Παιχνίδια στην αρχαία Ελλάδα

Εφη Παπαδοπούλου on 27 Ιανουαρίου 2019

Πλαταγή (κουδουνίστρα)

Ένα από τα πρώτα παιχνίδια που έπαιζαν τα μωρά στην αρχαιότητα ήταν «η πλαταγή», μια πήλινη κουδουνίστρα, που την έβαζαν στο χέρι του και με τον ήχο που έκαναν τα πετραδάκια που είχε μέσα, το έκαναν να ξεχνιέται και να σταματά τα κλάματα.

Άθυρμα, Κύλιντρο, Απόρραξις

Άθυρμα του 10ου αιώνα π.Χ. (Αρχαιολογικό Μουσείο Κεραμεικού)

Αγαπημένο παιχνίδι των μεγαλύτερων σε ηλικία αγοριών ήταν «το άθυρμα», ένα πήλινο αλογάκι πάνω σε ρόδες, που το έσερναν σε όλο το σπίτι. Το παιχνίδι όμως που λαχταρούσαν όλα τα αγόρια ήταν ένα «αμαξάκι με ρόδες». Συνήθως το έσερναν τα αγαπημένα τους σκυλιά κι όταν αυτά κουράζονταν το έσερναν τα παιδιά μόνα τους.

Συνηθισμένο παιχνίδι ήταν «ο τροχός». Το “κύλιντρο” των Λεριών. Άλλο παιχνίδι ήταν «η απόρραξις». Παιζόταν από κορίτσια με τη «σφαίρα», μπάλα από δέρμα ή κομμάτια ύφασμα, ραμμένα και παραγεμισμένα με αλογότριχες, άχυρο ή μαλλί.Τα αγόρια, πετώντας την μπάλα με τα χέρια, προσπαθούσαν να την περάσουν στο στόμιο ενός αγγείου, κάτι σαν τη σημερινή καλαθοσφαίριση. Ο νικημένος έπρεπε να πάρει στην πλάτη το νικητή. Αυτό ονομαζόταν «εφεδρισμός», η “μπέτσα” των Λεριών.

τροποποιήσεις π.δ.79/17

papadefi on 26 Ιανουαρίου 2019

79______

τροποποιήσεις π.δ.79/17 Λήψη

Το παιχνίδι

papadefi on 19 Ιανουαρίου 2019

Μια από τις πιο σημαντικές πληροφορίες που χρειάζονται οι ειδικοί που ασχολούνται με την ανάπτυξη του παιδιού (λογοθεραπευτής, εργοθεραπευτής, ψυχολόγος, παιδοψυχίατρος, αναπτυξιολόγος κ.α.) κατά την λήψη ιστορικού από τους γονείς είναι να γνωρίζουν εάν παίζει και πως παίζει! Το παιχνίδι στην δική μας δουλειά θεωρείται ένα από τα πιο καθοριστικά συστατικά της ανάπτυξης. Η παρατήρηση του παιδιού όταν παίζει είναι μέρος της κλινικής αξιολόγησης ενώ η θεραπευτική παρέμβαση γίνεται μέσω του παιχνιδιού.

Από ποια ηλικία όμως παίρνουμε τις πρώτες πληροφορίες για το παιχνίδι; Η ηλικία αυτή είναι η βρεφική. Το πρώτο παιχνίδι του παιδιού είναι ο ενήλικας (γονείς, οικογενειακό περιβάλλον). Το παιδί παίζει μέσω των εκφράσεων του προσώπου, των χειρονομιών, των ήχων και της μίμησης. Για να δούμε πως εξελίσσεται…

Κατά τη διάρκεια των πρώτων 6 έως 8 μηνών σους οποίους οι κινητικές δεξιότητες του βρέφους είναι περιορισμένες, η εξερεύνηση του περιβάλλοντος γίνεται σχεδόν αποκλειστικά με τις αισθήσεις (όραση, ακοή, αφή), το λεγόμενο αισθησιοκινητικό παιχνίδι. Όταν πλέον το παιδί έχει αναπτύξει στρατηγικές εξέτασης του περιβάλλοντα κόσμου και αντιλαμβάνεται ότι τα αντικείμενα έχουν σταθερές ιδιότητες, αρχίζει να αναπτύσσεται το οργανωτικό παιχνίδι (στους 6-9 μήνες).

Τα παιχνίδια οργανώνονται χωρίς να δίνεται σημασία στον πραγματικό τους σκοπό, τοποθετούνται σε μια σειρά, το ένα πάνω στο άλλο, το ένα μέσα στο άλλο κτλ. . Στο τέλος περίπου του πρώτου έτους (9- 12 μήνες) αρχίζει να χρησιμοποιεί αυθόρμητα τα αντικείμενα σύμφωνα με τη λειτουργία τους (λειτουργικό παιχνίδι), ενώ λίγο αργότερα (18 μηνών) αρχίζει να δίνει ιδιότητες σε πράγματα τα οποία δεν είναι αυτά που βλέπει (προσποιείται ότι ένα τουβλάκι είναι ένα αυτοκίνητο), το λεγόμενο προσποιητό ή συμβολικό παιχνίδι.

Μένοντας λιγάκι στο συμβολικό παιχνίδι διαπιστώνουμε ότι η σημασία του είναι μεγάλη. Το στάδιο αυτό σηματοδοτεί την πολύτιμη είσοδο στον συναισθηματικό και γνωστικό κόσμο του παιδιού. Αρχίζει να αφομοιώνει την πραγματικότητα, να εξασκεί την φαντασία και τη δημιουργικότητα όπως επίσης την αδρή και λεπτή κινητικότητα. Αποτελεί μια καλή προετοιμασία στον κόσμο των «μεγάλων», καθώς αρχίζουν να εμπλέκουν συνειδητά περισσότερους ανθρώπους.

Το παιχνίδι είναι το βασικό πεδίο της γνωστικής ανάπτυξης και της ανάπτυξης κοινωνικών δεξιοτήτων. Ένα παιδί με τυπική ανάπτυξη όταν παίζει μπορεί να δώσει λύσεις σε περίπλοκα κοινωνικά, συναισθηματικά ή και νοητικά θέματα με το να εφευρίσκει λύσεις και νέες ιδέες, γεγονός το οποίο μετέπειτα θα μεταφερθεί και στην γραπτή παραγωγή λόγου (σκέφτομαι και γράφω). Επιπλέον, σε μεγαλύτερα παιδιά, μαθαίνοντας τα να παίζουν ομαδικά παιχνίδια με σύστημα κανόνων, βοηθάμε να γενικευτούν οι κανόνες αυτοί και στη ζωή (καθημερινότητα).

Έτσι, εκπαιδεύονται στην ενίσχυση της συνεργασίας αλλά και μαθαίνουν πώς να λειτουργούν μέσα σε μια ομάδα (σχολείο, οικογένεια, παρέα, κοινωνία), οφείλοντας να σέβονται τους κανόνες (διαφορετικούς σε κάθε ομάδα), να περιμένουν τη σειρά τους, να εκτιμούν και να σέβονται το συμπαίκτη σε πολλαπλά επίπεδα (καταγωγή, ιδιαιτερότητες, διαφορετικότητα ανάμεσα στους ανθρώπους) να χαίρονται τη νίκη αλλά και να αποδέχονται την ήττα (απογοήτευση έπειτα από αποτυχία σε κάποιο τεστ).

Παιχνίδι και Αναπηρία

papadefi on 17 Ιανουαρίου 2019

Happy Feet

Το παιχνίδι κι οι δραστηριότητες για παιδιά με αναπηρίες έχουν παιδαγωγική, μαθησιακή και ψυχαγωγική αξία. https://www.amea-care.gr/αναπηρία-και-παιδικό-παιχνίδι/Ο εκπαιδευτής-δάσκαλος οφείλει να προάγει τη σωστή μεταχείριση και την ίση αντιμετώπιση όλων των συμμετεχόντων εξασφαλίζοντας ίσες ευκαιρίες για παιχνίδι και μάθηση.

Βασική προτεραιότητα του δασκάλου πρέπει να είναι η δημιουργία ενός ασφαλούς περιβάλλοντος αποδοχής και κατανόησης μέσα από την οργάνωση κατάλληλων δραστηριοτήτων και με την υιοθέτηση θετικής στάσης στον τρόπο προσέγγισης των παιδιών.

Επίσης, πρέπει ‘συνειδητά και συστηματικά να επιδιώκει να δημιουργηθεί ένα κοινωνικό πλαίσιο αποδοχής, συνεργατικότητας και ενθάρρυνσης, το οποίο εξασφαλίζουν οι διάφορες μορφές ομαδο-συνεργατικής διδασκαλίας’.

Αυτό δεν περιορίζεται μόνο στον εκπαιδευτικό χαρακτήρα της αγωγής αλλά μπορεί να προεκταθεί και σε δραστηριότητες ψυχαγωγικού χαρακτήρα και στο παιχνίδι.

Η χρήση απλού λεξιλογίου το οποίο να είναι κατανοητό από όλα τα παιδιά είναι σημαντικός επικοινωνιακός παράγοντας. Επίσης, στόχος των εκπαιδευτών πρέπει να είναι η υποστήριξη της ανάπτυξης, της ψυχαγωγίας και της μάθησης, μέσα από την κατανόηση των προσωπικοτήτων, των ενδιαφερόντων και των φυσικών προσόντων και ορμών των παιδιών.

Ταυτόχρονα, τα παιδιά χρειάζονται σταθερή, άμεση και θετική ενίσχυση σε κάθε τους προσπάθεια. Στόχος των οργανωτών των δραστηριοτήτων πρέπει να είναι η μεγιστοποίηση των δυνατοτήτων των παιδιών και η ελαχιστοποίηση της σημασίας των δυσκολιών και των διαφορών τους.

Επιπλέον, η φιλοσοφία και οι κανόνες του παιχνιδιού πρέπει να προσαρμόζονται στη μορφή και στο βαθμό της αναπηρίας. Συγκεκριμένα, είναι απαραίτητο να σημειωθεί ότι τα παιδιά αυτά δεν αποτελούν έναν ομοιογενή πληθυσμό, αλλά ακόμα και εντός των ίδιων κατηγοριών αναπηρίας (όπως π.χ. παιδιά με σύνδρομο Down) παρατηρούνται έντονες διαφοροποιήσεις, γεγονός που επιβάλει την εξατομικευμένη προσέγγιση. Ο σχεδιασμός με βάση την εξατομίκευση των αναγκών είναι συνδεδεμένος με την υιοθέτηση ευέλικτων συμπεριφορών και προγραμμάτων που να ανταποκρίνονται στις προσωπικές ανάγκες και στα ατομικά δεδομένα του κάθε παιδιού.