Μενού Ασκήσεων 20
Login Form
Home
Το σχολείο μου
- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: Uncategorised
- Δημοσιεύτηκε στις Τετάρτη, 09 Απριλίου 2014 17:38
- Γράφτηκε από τον/την Super User
- Εμφανίσεις: 281
Ως μαθήτρια αποφοίτησα από το 3ο Λύκειο Σερρών και τώρα βρέθηκα ξανά σ' αυτό ως καθηγήτρια. Το κτήριο δεν είναι το ίδιο καθώς το σχολείο έχει μεταφερθεί σε νέες εγκαταστάσεις. Το δέσιμο όμως παραμένει το ίδιο. Κάποιοι από τους καθηγητές μου είναι ακόμη εκεί...συνάδελφοι πλέον. Περίεργα τα συναισθήματα. Σε κάθε περίπτωση όμως αισθάνομαι πολύ τυχερή..
"3ο Γενικό Λύκειο Σερρών (2)
Οι φόβοι για το ρόλο του εκπαιδευτικού
- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: Uncategorised
- Δημοσιεύτηκε στις Κυριακή, 23 Φεβρουαρίου 2014 00:40
- Γράφτηκε από τον/την Super User
- Εμφανίσεις: 329
Αν θέλαμε να εξετάσουμε λεπτομερέστερα τους φόβους αυτούς και τις αιτίες από τις οποίες πηγάζουν θα μπορούσαμε να αναφερθούμε στα ακόλουθα:
Σε επίσημα κείμενα (το 1995 στο Λευκό Βιβλίο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής) εμφανίζεται η προοπτική της αποσχολειοποίησης ή τουλάχιστον των εναλλακτικών μορφών εκπαίδευσης με τη βοήθεια της τεχνολογίας και των δικτύων. Γίνεται δηλαδή λόγος για την αντικατάσταση των πραγματικών δασκάλων με πλασματικούς, όπως επίσης και για αντικατάσταση του πραγματικού σχολείου από την εξ αποστάσεως εκπαίδευση. Ο μαθητής θα έχει τη δυνατότητα, μέσα από το διαδίκτυο, να επιλέγει το σχολείο και την ύλη που θέλει να διδαχτεί, προσαρμόζοντάς τα στις ιδιαίτερές του ανάγκες. Στην περίπτωση αυτή όμως η εκπαίδευση μπαίνει στην τροχιά της αγοράς, ισοπεδώνεται και χάνει τον καθολικό της χαρακτήρα, ενώ παράλληλα απαξιώνεται ο ρόλος του δασκάλου καθώς πλέον δε θεωρείται απαραίτητος.
Διατυπώνεται ακόμα η άποψη ότι κίνδυνο διατρέχει ο παιδαγωγικός και κοινωνικός ρόλος που επιτελεί το σχολείο και ο ίδιος ο εκπαιδευτικός. Είναι δεδομένο ότι σκοπός της αγωγής δεν πρέπει να είναι μόνο η μετάδοση γνώσεων αλλά και η κοινωνικοποίηση του ατόμου. Ο δάσκαλος δεν προσφέρει μόνο στεγνές, κωδικοποιημένες γνώσεις αλλά με τη ζωντανή παρουσία του και με τη δημιουργία του κατάλληλου κλίματος συμβάλλει στην ομαλή προσαρμογή των παιδιών στο κοινωνικό σύνολο. Εκφράζεται λοιπόν ο φόβος ότι εξαιτίας της χρήσης των υπολογιστών αναιρείται σε ένα μεγάλο βαθμό αυτή η σημαντική λειτουργία του εκπαιδευτικού καθώς ο μαθητής, συνεχώς προσηλωμένος μπροστά σε ένα μηχάνημα, στερείται τη ζωντανή σχέση επικοινωνίας και την αμεσότητα της προσωπικής επαφής με το διδάσκοντα.
Επιπλέον, οι δυνατότητες που παρέχει ο υπολογιστής για άμεση πρόσβαση στην διαρκώς ανανεούμενη γνώση, είναι δυνατόν να μετατρέψουν το δάσκαλο από κυρίαρχο και μοναδικό φορέα της γνώσης μέσα στη σχολική τάξη σε έναν συνερευνητή με τους μαθητές του. Κάτι τέτοιο δεν μπορεί να γίνει εύκολα αποδεκτό από ένα μεγάλο μέρος της εκπαιδευτικής κοινότητας, τόσο γιατί ανατρέπει ριζικά μια δεδομένη και παγιωμένη συνθήκη σχετικά με τη θέση του δασκάλου μέσα στη σχολική τάξη, όσο και γιατί θεωρείται ότι αναγκάζει τον εκπαιδευτικό να αλλάξει τις παιδαγωγικές μεθόδους του, να περιορίσει τη διδακτική του αυτονομία και να «μηχανοποιήσει» το μάθημά του.
Τέλος, διστακτικότητα μπορεί να δημιουργηθεί και εξαιτίας της έλλειψης εξοικείωσης με τη χρήση Η/Υ, που υπάρχει ακόμα σε πολλούς εκπαιδευτικούς και που ενδεχομένως τους οδηγεί συχνά σε μειονεκτική θέση σε σχέσή με τους μαθητές οι οποίοι μπορεί να γνωρίζουν περισσότερα. Αυτό, είναι λογικό, να δημιουργεί επιφυλάξεις ή και τελείως αρνητική στάση απέναντι στις νέες τεχνολογίες. Ταυτόχρονα, η ανάγκη για συνεχή επιμόρφωση προκειμένου να αποφύγουν όσο το δυνατόν τη δυσάρεστη αυτή θέση είναι άλλος ένας παράγοντας που μπορεί να λειτουργεί ανασταλτικά καθώς πρόκειται για μια επίπονη ενασχόληση που επιφορτίζει τους εκπαιδευτικούς με πρόσθετο κόπο στο ήδη επιβαρημένο πρόγραμμά τους.
Η παιδεία μπροστά στην πρόκληση της τεχνολογίας
- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: Uncategorised
- Δημοσιεύτηκε στις Κυριακή, 23 Φεβρουαρίου 2014 00:37
- Γράφτηκε από τον/την Super User
- Εμφανίσεις: 201
Η παιδεία αποτελεί για κάθε πολιτισμένη κοινωνία πρωταρχικό στόχο, καθώς σ? αυτή, κατά κύριο λόγο, θεμελιώνεται ολόκληρο το κοινωνικό και πολιτισμικό οικοδόμημα. Αυτό σε συνδυασμό με την ανάγκη σύμπλευσής της με τις εκάστοτε κοινωνικές ιδιαιτερότητες και προσδοκίες, καθιστούν εξαιρετικά σημαντικό αλλά και σύνθετο το ρόλο και το χαρακτήρα της. Σήμερα, σε μια περίοδο ραγδαίων εξελίξεων, όπου η τεχνολογία αναπτύσσεται με ιλιγγιώδεις ρυθμούς, καλείται με γρήγορα αντανακλαστικά αλλά και με κριτική προσέγγιση να υιοθετήσει τις μεθόδους εκείνες που θα την οδηγήσουν στην επίτευξη των στόχων της. Στη διαδικασία αυτή, ασφαλώς, η ενσωμάτωση των νέων τεχνολογιών παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο.
Στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια έχει γίνει σημαντική πρόοδος, όμως το εγχείρημα της ένταξης των νέων αυτών εργαλείων δεν είναι απλό. Γι? αυτό και οι αντιδράσεις γύρω από το θέμα ποικίλουν και συχνά αποτυπώνουν διαμετρικά αντίθετες στάσεις. Ενώ από τη μια πλευρά έχουν γεννηθεί μεγάλες προσδοκίες και αισιοδοξία και υποστηρίζεται ότι «η εκπαιδευτική τεχνολογία θα δημιουργήσει ισότητα ευκαιριών στην εκπαίδευση μέσα από την απλούστευση της μαθησιακής διαδικασίας και την απρόσκοπτη από γεωγραφικούς και χρονικούς περιορισμούς διάχυση της γνώσης» και ακόμη ότι «οι νέες τεχνολογίες μπορούν να εξασφαλίσουν μια ποιοτική παιδεία που αποτελεί και την προϋπόθεση για κάθε μορφή ανάπτυξης της χώρας», από την άλλη εκφράζονται φόβοι σχετικά με τα προβλήματα και τις ανατροπές που μπορεί να επέλθουν με κυριότερο το φόβο για το ρόλο του δασκάλου μετά την εισαγωγή τους στην εκπαιδευτική διαδικασία.
Τεχνολογία και ελληνική εκπαιδευτική πραγματικότητα
- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: Uncategorised
- Δημοσιεύτηκε στις Κυριακή, 23 Φεβρουαρίου 2014 00:27
- Γράφτηκε από τον/την Super User
- Εμφανίσεις: 288
Παρόλο που, κατά γενική ομολογία, η ανάπτυξη κάθε εκπαιδευτικού συστήματος και κατ? επέκταση η ανάπτυξη κάθε κοινωνίας στηρίζεται στις νέες τεχνολογίες, στην Ελλάδα παρατηρείται σημαντική καθυστέρηση και πολύ αργοί ρυθμοί στην εισαγωγή τους στην εκπαίδευση. Τα τελευταία χρόνια ένας μεγάλος αριθμός σχολείων έχει εξοπλιστεί με σύγχρονα εργαστήρια υπολογιστών, η πληροφορική έχει εισαχθεί ως αυτόνομο γνωστικό αντικείμενο στο Αναλυτικό Πρόγραμμα της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, αλλά δυστυχώς αυτά δεν αρκούν για να μιλήσουμε για ουσιαστική αξιοποίηση των τεχνολογιών της Πληροφορίας και της Επικοινωνίας στην εκπαιδευτική διαδικασία, που είναι το ζητούμενο. Η υστέρηση αυτή μπορεί να αποδοθεί στους εξής παράγοντες: στο μη καθορισμό των μεθόδων αξιοποίησής των νέων τεχνολογιών, στην ελλιπή και περιορισμένη κατάρτιση των εκπαιδευτικών, καθώς και στην απουσία αξιόλογων εκπαιδευτικών λογισμικών.
Σήμερα, μιλώντας για εισαγωγή των νέων τεχνολογιών στην εκπαίδευση αναφερόμαστε ουσιαστικά στο μάθημα της Πληροφορικής που στοχεύει να μεταδώσει στους μαθητές του Γυμνασίου και του Λυκείου τις βασικές δεξιότητες στο χειρισμό των ηλεκτρονικών υπολογιστών. Αναμφίβολα ο τεχνολογικός αλφαβητισμός των μαθητών είναι απαραίτητος, καθώς, όπως αναφέρεται στο Ευρωπαϊκό Σύμφωνο Εμπιστοσύνης για την Απασχόληση «?οι επαγγελματικές τους προοπτικές θα εξαρτηθούν από την ικανότητά τους στη χρήση των νέων τεχνολογιών?». Πέρα από αυτό όμως, με την αξιοποίησή τους ως μέσο στήριξης της μαθησιακής διαδικασίας σε όλα τα γνωστικά αντικείμενα ανοίγονται τεράστιες δυνατότητες καθώς αποτελούν μια δυνητικά αστείρευτη πηγή πληροφόρησης και επικοινωνίας με τον κόσμο της γνώσης. Γίνεται λοιπόν αντιληπτό ότι πρόκειται για μια νέα παιδαγωγική μεθοδολογία που μπορεί να επιφέρει μια «εκπαιδευτική επανάσταση». Δυστυχώς όμως, το Πρόγραμμα Σπουδών δεν έχει ακόμη περιλάβει τις νέες αυτές δυνατότητες, με αποτέλεσμα η πλειοψηφία των εκπαιδευτικών (το 86,4% των καθηγητών, σύμφωνα με έρευνα των Κ. Κασιμάτη, Β. Γιαλαμά, 2001) να παραμένει στις παραδοσιακές μεθόδους.
Βέβαια η στάση αυτή των εκπαιδευτικών οφείλεται και στο γεγονός ότι δε διαθέτουν τις απαιτούμενες γνώσεις πάνω στη χρήση των ηλεκτρονικών υπολογιστών προκειμένου να αξιοποιήσουν τις δυνατότητες που προσφέρονται και να τους εντάξουν στην εκπαιδευτική διαδικασία. Οι καθηγητικές σχολές των πανεπιστημίων δεν παρέχουν τέτοιου είδους κατάρτιση, ενώ η επιμόρφωση που πραγματοποιείται στα πλαίσια του προγράμματος «Κοινωνία της Πληροφορίας» περιορίζεται κυρίως στη χρήση και δεν επεκτείνεται στην αξιοποίηση των νέων τεχνολογιών μέσα στην τάξη. Αν όμως δεν επιτευχθεί πρώτα η εξοικείωση των διδασκόντων με τα νέα αυτά εργαλεία δε θα μπορέσουν αυτοί στη συνέχεια να δώσουν τα εναύσματα στους μαθητές να ασχοληθούν δημιουργικά και αποτελεσματικά με τους υπολογιστές κατακτώντας οι ίδιοι τη γνώση.
Πέρα από αυτά όμως, σημαντικό ανασταλτικό παράγοντα, όπως προαναφέρθηκε, αποτελεί και η έλλειψη λειτουργικών εκπαιδευτικών λογισμικών. Γιατί αν και τα τελευταία χρόνια παρατηρείται πληθώρα εκπαιδευτικών προγραμμάτων που παράγονται είτε από εταιρείες είτε από διάφορους φορείς του Υπουργείου Παιδείας, στην πραγματικότητα είναι λίγα εκείνα που θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ποιοτικά και αξιοποιήσιμα. Κι αυτό γιατί τα περισσότερα δεν τηρούν τους στόχους που θα τα καθιστούσαν πραγματικά εκπαιδευτικά εργαλεία, χρήσιμα και αποτελεσματικά βοηθήματα στην εκπαιδευτική διαδικασία.