Μεγάλο ποσοστό των Ευρωπαίων πολιτών και ακόμα μεγαλύτερο των Ελλήνων αντιτίθεται στα γενετικά τροποποιημένα τρόφιμα, μολονότι δεν έχει αποδειχθεί η επικινδυνότητά τους για τους ανθρώπους - όσον αφορά τη φύση έχουν δημιουργηθεί αρκετά προβλήματα. Ωστόσο κανείς δεν μπορεί να διαβεβαιώσει και για την ασφάλειά τους. Ωστόσο η επισιτιστική κρίση, το γεγονός ότι περισσότεροι από 100 εκατομμύρια άνθρωποι υποφέρουν από τη φτώχεια και την πείνα, έφερε τα μεταλλαγμένα και πάλι στην επικαιρότητα. Ο πρωθυπουργός της Βρετανίας, Γκόρντον Μπράουν, πρότεινε την αναθεώρηση της ευρωπαϊκής πολιτικής σε σχέση με τα γενετικά τροποποιημένα τρόφιμα και ο υφυπουργός Περιβάλλοντος της χώρας είχε συνομιλίες με τις εταιρείες που τα παράγουν. Ο πρόεδρος της Nestle, της μεγαλύτερης βιομηχανίας τροφίμων στην Ευρώπη, κ. Πέτερ Μπράμπεργκ, δήλωσε ότι «δεν μπορείς να σιτίσεις ολόκληρο τον κόσμο, χωρίς τη χρήση γενετικά τροποποιημένων οργανισμών».

Ήρθε, λοιπόν, στην επιφάνεια ξανά ένα επιχείρημα που για χρόνια χρησιμοποιούνταν από τους φίλους της συγκεκριμένης τεχνολογίας. «Τα μεταλλαγμένα μπορούν να θεραπεύσουν την πείνα». Είναι όμως πραγματικά έτσι;

«Η εφαρμογή αυτής της τεχνολογίας μπορεί να παίξει κάποιο ρόλο, αλλά σαφέστατα δεν μπορεί να λύσει το πρόβλημα» λέει στην «Κ» ο κ. Γιώργος Σκαράκης, καθηγητής Βελτίωσης στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Όπως επισημαίνει, υπάρχουν ακόμα πολλά περιθώρια να αυξηθεί η παραγωγή με την εφαρμογή καλύτερων τεχνικών στη γεωργία σε χώρες όπως, για παράδειγμα, η Πολωνία. «Το θέμα σήμερα δεν είναι ότι δεν υπάρχουν τρόφιμα, αλλά ότι δεν υπάρχουν οι δρόμοι για να φτάσουν τα τρόφιμα σε εκείνους που τα χρειάζονται» επισημαίνει.

Είναι μάλιστα εντυπωσιακό ότι παρά την ακρίβεια των τροφίμων, πολλά από αυτά καταλήγουν στα σκουπίδια. Έρευνα που δημοσιεύεται στην International Herald Tribune, το 27% των τροφίμων που προορίζονται για κατανάλωση στις ΗΠΑ καταλήγουν στα σκουπίδια. Έρευνα του υπουργείου Γεωργίας των ΗΠΑ κατέληγε ότι από τα 356 δισεκατομμύρια κιλά τροφίμων που παράγονται ετησίως, τα 96,4 δεν καταναλώθηκαν ποτέ, κυρίως φρέσκα λαχανικά, γάλα, προϊόντα με πρώτη ύλη το στάρι και γλυκά. Ανάλογη έρευνα στη Μεγάλη Βρετανία έδειξε ότι οι Βρετανοί πετούν στα σκουπίδια το ένα τρίτο των τροφίμων που αγοράζουν, συμπεριλαμβανομένων 4 εκατομμυρίων ολόκληρων μήλων, 1,2 εκατομμυρίων λουκάνικων και 2,8 εκατομμυρίων ντοματών. Είναι φανερό ότι υπάρχει πρόβλημα στην κατανομή των τροφίμων.

Όσον αφορά τη χρήση των γενετικά τροποποιημένων τροφίμων, εγείρονται πολλές ενστάσεις σε σχέση με την επικινδυνότητα της ευρείας εφαρμογής της συγκεκριμένης τεχνολογίας, που βασίζεται στην παρέμβαση στο γενετικό υλικό ενός οργανισμού έτσι ώστε να αποκτήσει τις επιθυμητές για τον χρήστη ιδιότητες, π.χ. ντομάτες που δεν σαπίζουν οπότε μπορούν να μεταφερθούν και να διατηρηθούν για περισσότερο καιρό. Ταυτόχρονα όμως εκφράζονται φόβοι ότι η παγκόσμια εξάπλωση των γενετικά τροποποιημένων, που αποτελούν μια ακριβή τεχνολογία, αποτέλεσμα ερευνών χρόνων, θα οδηγήσει στη μονοπώληση της σποροπαραγωγής και άρα της διατροφής από ελάχιστες εταιρείες, κυοφορώντας προβλήματα ανάλογα με εκείνα που σήμερα υπάρχουν στο πετρέλαιο.

Όπως επισημαίνει ο κ. Επαμεινώνδας Πανάς, «το 1970 ο Χένρι Κίσινγκερ έλεγε ?έλεγχε το πετρέλαιο και ελέγχεις τη χώρα. Έλεγχε τα τρόφιμα και ελέγχεις τους ανθρώπους?. Ο έλεγχος της παγκόσμιας παραγωγής τροφίμων με εντοπισμό στο πρώτο στάδιο, στους σπόρους, λόγω του παγκόσμιου διατροφικού προβλήματος με τη συνεχιζόμενη αύξηση του παγκόσμιου πληθυσμού και τον υποσιτισμό των κατοίκων του Τρίτου Κόσμου, σημαίνει στην πράξη τον έλεγχο της ζωής των κατοίκων του πλανήτη».