Ταξίδια

Ανίχνευση γλυκόζης και φρουκτόζης στο χυμό πορτοκαλιών

Χρήσιμες πληροφορίες: Για την ανίχνευση απλών σακχάρων στις τροφές, χρησιμοποιείται το διάλυμα Βενεδικτίνης (Benedict). Πρόκειται για ένα γαλαζωπό διάλυμα το  οποίο περιέχει ως βασικό συστατικό θειικό χαλκό (CuSO4). Το διάλυμα Benedict όταν έλθει σε επαφή με απλά σάκχαρα όπως η γλυκόζη και η φρουκτόζη μετά από ολιγόλεπτη θέρμανση αντιδρά και δίνει προϊόντα που έχουν κεραμιδί χρώμα.

Διαθέσιμα όργανα και υλικά: Χυμός πορτοκαλιών, διάλυμα αλατιού, διάλυμα γλυκόζης, διάλυμα Benedict, στήριγμα με τρεις δοκιμαστικούς σωλήνες, σταγονόμετρο, λύχνος με τρίποδα και πλέγμα, υδατόλουτρο και θερμόμετρο.

Εργαστηριακή δραστηριότητα: Να σχεδιάσετε και να εκτελέσετε πείραμα για να διαπιστώσετε αν στον χυμό πορτοκαλιών και στο  διάλυμα αλατιού περιέχονται απλά σάκχαρα όπως η γλυκόζη και η φρουκτόζη. Να πειραματιστείτε και να καταγράψετε τις παρατηρήσεις σας.

Υπόδειξη: Να χρησιμοποιήσετε περίπου 2 mL από κάθε υγρό που έχετε στη διάθεση σας. Για την θέρμανση των αντιδρώντων το υδατόλουτρο θα πρέπει να βρίσκεται σε  θερμοκρασία περίπου 70-80 οC. Για να ολοκληρωθεί η αντίδραση θα απαιτηθούν 3-5 λεπτά.

Διάπλασις των παίδων-το περιοδικό

Η  Διάπλασις των παίδων είναι το μακροβιότερο ελληνικό περιοδικό για παιδιά,αφού κόντεψε να κλείσει έναν αιώνα ζωής (άρχισε να κυκλοφορεί το 1879 και  τερμάτισε τον βίο της  το 1970). Επίσης πρόσφερε στους αναγνώστες της την κατεστημένη εθνική ηθική διαπαιδαγώγηση αφού οι προγραμματικοί της στόχοι, είναι το μεγαλείο και η ευημερία του έθνους που επιτυγχάνονται δια της διαπλάσεως των παίδων.

Τα θέματα που πλαισιώνουν τον παιδικό τύπο της εποχής, και τη Διάπλασιν των Παίδων δεν είναι μακριά από το γενικότερο πνεύμα, δηλαδή ότι μέσα από την σωστή ανάγνωση ευεργετείται η πατρίδα, και επομένως έχουμε κυρίως θέματα Ιστορίας, Θρησκευτικά, Γεωγραφία, Μυθολογία αλλά και Θετικές Επιστήμες

Η πλειονότητα των συνεργασιών του περιοδικού του προσδίδει ένα κυρίαρχο λογοτεχνικό χαρακτήρα ,με τον οποίο πολλές μελέτες έχουν ασχοληθεί. Η παρουσία ,από πολύ νωρίς, του λογοτέχνη Γρηγορίου Ξενόπουλου, κατ’ αρχήν  ως αρχισυντάκτη και  αργότερα ως διευθυντή της Διάπλασης, συνηγορεί στον χαρακτηρισμό της ως λογοτεχνικού περιοδικού.

Όμως ο διδακτισμός της εποχής επιτάσσει  τη διάδοση των επιστημονικών γνώσεων και για το σκοπό αυτό ,η Διάπλαση επιλέγει σύμφωνα με του στόχους της να μην είναι αμιγώς λογοτεχνικό περιοδικό καθώς φιλοδοξεί να μορφώσει τους νεαρούς αναγνώστες της.

Χρησιμοποιεί λοιπόν  τη μυθική εκμετάλλευση του επιστημονικού παραδείγματος, παρέχοντας σειρά άρθρων στα οποία συνυπάρχει η υπόθεση με το μύθο. Τα άρθρα αυτά είναι γραμμένα στη γλώσσα των παιδιών ώστε να προκαλέσουν το ενδιαφέρον τους και ο στόχος τους είναι η εκρίζωση των προλήψεων.

Η προγραμματική της διακήρυξη περί του «τέρπειν άμα και διδάσκειν» περιλαμβάνει και την εγκυκλοπαιδική μόρφωση αλλά και την κοινωνική σαν στοιχεία της αγωγής που προσφέρει.