|
Η εγκράτεια ήταν πάντα μέσο εξαγνισμού
και άσκησης.
Ο Πυθαγόρας συνιστά στους μαθητές του :
«Ειθίζεο
δίαιταν έχειν καθάρειον, άθριπτον
Μη δ' ανελεύθερος ίσθι.
Μέτρον δ' επι πάσιν, άριστον».
(Συνήθιζε τον εαυτό σου σε καθαρή - υγιεινή δίαιτα
Μην είσαι ανελεύθερος - δέσμιος των ορέξεων
Το μετρημένο πάντα είναι το τέλειο)
Εγκράτεια τηρούσαν
και οι Εσσαίοι. στην Παλαιστίνη και στις όχθες της
Νεκράς Θαλάσσης: Ζούσαν σε κοινότητες
με αυστηρούς κανονισμούς δίαιτας και προσευχής.
Η Εκκλησία μας,
την αλόγιστη
πολυφαγία, τη θεωρεί υστερική κατάσταση.
Συνιστά μετρημένη ζωή. Παράλληλα όμως, χαρακτηρίζει αιρετικούς τους «Καθαρούς»
που θεωρούν το κρέας «ακάθαρτο»
Οι Χριστιανοί Ασκητές πάντα
αποσύρονταν σε ησυχαστήρια
για άσκηση και μελέτη.
Τους διέκριναν τέσσερα χαρακτηριστικά:
α. Ακτημοσύνη : Όχι άρνηση της ζωής
αλλά άσκηση της μεγάλης αρετής της Αγάπης
β. Υπακοή : Την Ορθόδοξη Πνευματικότητα χαρακτηρίζει ομοφωνία και κοινωνία
γ. Εγκράτεια. : Αντίσταση στην απολυτοποίηση της ύλης. "Μπορώ να ελέγχω τον εαυτό μου".
δ. Σεβασμός στο περιβάλλον : Αγάπη στα δημιουργήματα του Θεού.
Ο πιστός ασκείται
όχι μόνον πνευματικά
αλλά και σωματικά
α. Η Εκκλησία, πάντα
τηρούσε τη νηστεία της Τετάρτης και Παρασκευής.
β. Οι Ασκητές κρατούσαν πολυήμερες νηστείες. Τριήμερες
και Τεσσαρακονθήμερες.
γ.
Τον 3°- 4°αι.
καθιερώνεται η Μεγάλη Τεσσαρακοστή.
δ.
Οι Πατέρες της Εκκλησίας αντιδρούν στην επιβολή νηστείας χωρίς
έλεγχο.
«Παρατεταμένες νηστείες επιβάλλονται μόνο στους Ασκητές »
(Άγιος Γρηγόριος
Νύσσης)
« Η νηστεία και
όλη η ζωή του πιστού πρέπει να ελέγχεται απ' τον Ειδικό [επίσκοπο -
πνευματικό].
Να συνιστάται με διάκριση και όχι με γενική διαταγή». Άγιος
Ιωάννης Δαμασκηνός
|
